قیمت کالاهای مصرفی خانوار از اوایل امسال با افزایش قیمت لحظه ای دلار بالا رفتند تا جایی که بطور مثال رب گوجه فرنگی از 5 هزار تومان به حدوده 20 هزار تومان رسید و اقلام دیگری که به یکباره در بازار حکم طلا پیدا کردند و مردم فقط در مقابل این
قیمت ها کوتاه آمدند و برای زندگی روزانه مجبور به خرید این کالاها بودند.
این وسط عده ای فقط سوار بر این موج افزایش قیمت دلار شدند و کالاهایی را گران کردند که هیچ ربطی به ارز نداشت 100% ایرانی تولید می شدند اما تقریبا ماهی دوبار یا سه بار این دوماه آخر افزایش قیمت دادند تا جایی که مثلا ماست را به بیش از 50%
افزایش قیمت باید می خریدیم.
حالا با بازاری روبه رو هستیم که در آن انواع محصولات سلولزی از پوشک بچه تا دستمال توالت و نوار بهداشتی یا پیدا نمی شوند یا با بیش از 150% افزایش قیمت در بازار فروخته می شود.
طبق گزارش های میدانی ما ( اطلاع نیوز ) هنوز در بازار محصولات سلولزی هیچ تغییری ایجاد نشده و قیمت ها هنوز بر قله های گرانی پرواز می کنند و قصدی برای پایین آمدن ندارند.
محصولات سلولزی برگی از درخت محصولات بازار است که گرانی های آن کمر خانواده ها را شکسته و کم کم توان مردم در خرید را به صفر رسانده اما دولت هنوز نتوانسته چاره ای برای کالاهای پرمصرف داخلی انجام دهد.
احتکار درد بی درمانی است که بعضی ها دچار آن هستند و گویا قصد باز کردن درب انبارهایشان را ندارند و هر روز به نیت گران تر شدن انها از خواب بیدار می شوند و اقتصاد را روزانه به سمت نابودی سوق می دهند تا کیسه های بی نهایت خودشان را پر کنند و
تا ایران را از بین نبرند گویا قصد کوتاه آمدن ندارند.
فریاد از مسئولانی که می بینند و کاری نمی کنند و کسانیکه با گران فروشی بی دلیل پدران و مادران سرزمین خودشان را شرمنده فرزندانشان می کنند.
نظرات خود را برای ما ارسال کنید تا مسئولان را از آنها مطلع کنیم تا هرچه زودتر گرانی های بی پایه و اساس را در بازار از بین ببریم.
