امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نشست شورای امنیت با عنوان «تهدید صلح و امنیت بین‌الملل» درباره حملات آمریکا به سوریه و عراق گفت که اقدام نظامی آمریکا غیرقانونی، غیرموجه، ناقض هنجارها و اصول اساسی حقوق بین‌الملل، منشور ملل متحد به ویژه بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد بوده، و نقض آشکار تمامیت ارضی، حاکمیت و استقلال سیاسی عراق و سوریه است.
وی با تأکید بر اینکه آمریکا و انگلیس آشکارا از قطعنامه ۲۷۲۲ شورای امنیت سوءاستفاده کرده‌اند، اظهار داشت: تمامی گروه‌های مقاومت در منطقه مستقل هستند و انگیزه تصمیم‌ها و اقدامات آنها برپایه حقوق مشروع آنها ذیل قوانین بین‌المللی است که در پاسخ به حضور غیرقانونی آمریکا در سرزمین‌هایشان و در راستای توقف نسل‌کشی در غزه و پایان دادن به سرزمین‌های اشغالی فلسطینی است، بنابراین هرگونه تلاش برای نسبت دادن این اقدامات به ایران یا نیروهای مسلح آن گمراه‌کننده، بی‌اساس و غیرقابل قبول است.
نماینده ایران در سازمان ملل در بخش دیگری از سخنان خود در نشست شورای امنیت با موضوع بررسی حملات آمریکا به سوریه و عراق گفت: ایران نه حضور نظامی در عراق دارد و نه پایگاه و مستشاران نظامی. در سوریه، مستشاران نظامی ایرانی از آن‌جایی که رسماً توسط دولت سوریه برای مبارزه با تروریسم دعوت شده‌اند، به طور قانونی حضور دارند.
وی ادعاها مبنی بر اینکه پایگاه‌های ایران در عراق و سوریه مورد حمله قرار گرفته است را تکذیب کرد و افزود: چنین ادعاهایی برای دور کردن توجه از اقدامات تهاجمی آمریکا مطرح می‌شوند.
متن کامل سخنرانی امیر سعید ایروانی نماینده کشورمان در شورای امنیت به شرح زیر است:
ایران حملات نظامی آمریکا به خاک عراق و سوریه را به شدت محکوم می‌کند. اقدام نظامی آمریکا غیرقانونی و غیرموجه بوده و آشکارا ناقض هنجارها و اصول اساسی حقوق بین‌الملل، منشور ملل متحد، علی‌الخصوص بند ۴ ماده ۲ منشور بوده، و همچنین نقض آشکار تمامیت ارضی، حاکمیت و استقلال سیاسی عراق و سوریه است.
ایران همچنین اقدامات نظامی مشترک ایالات متحده و بریتانیا علیه یمن را که نقض آشکار منشور سازمان ملل متحد و قوانین بین‌المللی است، به شدت محکوم می‌کند. علاوه بر این، آمریکا و انگلیس آشکارا از قطعنامه ۲۷۲۲ شورای امنیت (۲۰۲۴) سوءاستفاده کرده‌اند. چنین اقدامات غیرقانونی که غیرنظامیان و زیرساخت‌های حیاتی را هدف قرار می‌دهد، صلح و امنیت منطقه را به خطر می‌اندازد و همچنین تهدیدی جدی برای صلح و امنیت بین‌المللی است.
ایالات متحده و بریتانیا باید مسئولیت بین‌المللی خود را برای ارتکاب جنایت تجاوز به عهده بگیرند.
استدلال و توجیه استناد به اصل ۵۱ به‌عنوان مبنای این تجاوزات، فاقد پایه قانونی محکم است و نمی‌تواند این اقدامات غیرقانونی را مشروعیت بخشد.
امروز در این سالن، آمریکا و انگلیس تلاش مذبوحانه دیگری برای منحرف نمودن توجهات از علت اصلی وضعیت کنونی منطقه با ایراد اتهام علیه و مقصر دانستن ایران انجام داد.
مایه تاسف است که ایالات متحده به‌عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت، به تعهدات خود بر اساس منشور سازمان ملل عمل نکرده است.
ایالات متحده نگرانی شدید خود را در مورد سرریز تنش‌ها در منطقه درحالی‌که همچنان به ایفای نقش بی‌ثبات‌کننده در منطقه ادامه می‌دهد، ابراز می‌کند.
ایالات متحده همچنان به اشغال خاک سوریه، غارت اموال و منابع سوریه و حمایت از جدایی‌طلبان و گروه‌های تروریستی ادامه می‌دهد.
علاوه بر این، مردم سوریه در نتیجه اقدامات خصمانه و مضر ایالات متحده و همچنین اعمال تحریم‌های غیرقانونی، با مشکلات اقتصادی و بحران انسانی روبرو هستند.
تمامی این اقدامات ناقض قوانین بین‌المللی، منشور سازمان ملل متحد و قطعنامه‌های مرتبط شورای امنیت است. جمهوری عربی سوریه به طور رسمی و مکرر به این تخلفات اعتراض کرده و از شورای امنیت خواسته است که چنین اقدامات خلاف قانون را متوقف کند و به اشغالگری آمریکا پایان دهد.
در عراق پس از مداخله نظامی غیرقانونی خود در سال ۲۰۰۳، ایالات متحده و به اصطلاح ائتلاف نظرات و خواسته‌های عراقی‌ها را نادیده گرفتند و به فعالیت‌ها و حضور غیرقانونی خود تحت عنوان مبارزه با تروریسم ادامه دادند.
ایالات متحده و ناتو باید به تصمیم دولت عراق برای پایان دادن به حضور نظامی و خروج نیروها از کشور احترام بگذارند.
تمامی گروه‌های مقاومت در منطقه مستقل هستند و انگیزه تصمیم‌ها و اقدامات آنها برپایه حقوق مشروع آنها ذیل قوانین بین‌المللی است که در پاسخ به حضور غیرقانونی آمریکا در سرزمین‌هایشان و در راستای توقف نسل‌کشی در غزه و پایان دادن به سرزمین‌های اشغالی فلسطینی است. بنابراین هرگونه تلاش برای نسبت دادن این اقدامات به ایران یا نیروهای مسلح آن گمراه‌کننده، بی‌اساس و غیرقابل قبول است.
ایران هرگز به دنبال کمک به سرریز تنش در منطقه نبوده و نیست. ایران نه حضور نظامی در عراق دارد و نه پایگاه و مستشاران نظامی.
در سوریه، مستشاران نظامی ایرانی از آن‌جایی که رسماً توسط دولت سوریه برای مبارزه با تروریسم دعوت شده‌اند، به طور قانونی حضور دارند.
ادعاها مبنی بر اینکه پایگاه‌های ایران در عراق و سوریه مورد حمله قرار گرفته است، بی‌اساس بوده و بدینوسیله تکذیب می‌شود؛ چنین ادعاهایی برای دور کردن توجه از اقدامات تهاجمی آمریکا مطرح می‌شوند.
ایران هرگز به دنبال کشاندن اختلافات خود با آمریکا به خاک عراق نبوده و به استقلال، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی عراق پایبند است؛ چنین مساله‌ای موضع اصولی جمهوری اسلامی ایران است.
بر همگان آشکار است که ریشه‌های وضعیت کنونی منطقه، اشغال، تجاوز، نسل‌کشی و جنایات هولناکی است که رژیم اسرائیل با حمایت آمریکا علیه فلسطینیان بی‌گناه در نوار غزه و کرانه باختری مرتکب می‌شود.
حملات نظامی آمریکا علیه ملت‌های مسلمان منطقه، ادامه همدستی این کشور در نسل‌کشی فلسطینیان با حمایت همه‌جانبه از رژیم اشغالگر و جلوگیری از هرگونه اقدام مؤثر بین‌المللی برای پاسخگو نمودن این رژیم است.
درحالی‌که بیش از ۴ ماه از نسل‌کشی رژیم اشغالگر علیه مردم مظلوم فلسطین می‌گذرد، آمریکا نه‌تنها در نسل‌کشی فلسطینیان با رژیم صهیونیستی همکاری فعالی داشته است، بلکه اکنون در تلاش است تا توجه جامعه جهانی را نسبت به نسل‌کشی فلسطینیان از طریق تشدید تنش در سایر بخش‌های منطقه منحرف کند.
ما معتقدیم که تنها راه حل برای پایان دادن به درگیری در منطقه و جلوگیری از سرریز جنگ، بازگشت به تعهدات بر اساس قوانین بین‌المللی است: یعنی مجبور کردن اسرائیل به توقف نسل‌کشی در غزه، برقراری آتش‌بس فوری، پایان دادن به حضور نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه و اعمال فشار برای پایان دادن به اشغال سرزمین‌های فلسطین توسط رژیم اسرائیل.
ایالات متحده به جای سرزنش دیگران و صرفاً اصرار به سایر اعضا برای خویشتن‌داری، باید رژیم اسرائیل را مجبور به توقف نسل‌کشی در غزه و پیروی از تعهدات خود تحت قوانین بین‌المللی بشردوستانه کند.
به همین ترتیب، ایالات متحده باید به مانع‌تراشی در شورای امنیت سازمان ملل پایان داده و اجازه دهد پیش‌نویس قطعنامه پیشنهادی الجزایر با تمرکز بر آتش‌بس در غزه تصویب شود. این رویکرد با هدف گسترده‌تر بازگرداندن صلح و ثبات در منطقه و درعین‌حال پرداختن به نگرانی‌های بشردوستانه موجود همسو است.
در پایان، مجدداً تاکید می‌کنم که اگر ایران با تهدید، حمله یا تجاوزی مواجه شود که امنیت، منافع ملی یا مردم آن را تحت تأثیر قرار دهد، در استفاده از حقوق ذاتی خود ذیل قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل، هیچ‌گونه تردیدی برای پاسخ قاطع نخواهد کرد.
