«آتش‌سوزی در بیمارستان گاندی و آتش پس از زلزله تهران» عنوان یادداشت مهدی زارع برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده: آتش‌سوزی البته می‌تواند در هر زمانی اتفاق بیفتد، اما پس از زلزله، احتمال شروع آتش‌سوزی بیشتر است و می‌تواند سریع‌تر گسترش یابد. زمین‌لرزه باعث تکان و حرکت زمین می‌شود که می‌تواند باعث ترک خوردن لوله‌های گاز و آسیب به خطوط برق، سیم‌کشی برق و لوازم خانگی شود. روانگرایی، که در آن خاک‌های دانه‌ای سیلت یا شنی، به مایع گل آلودی تبدیل می‌شوند، می‌توانند به لوله‌ها و ساختمان‌ها آسیب وارد کنند. خسارت زلزله می‌تواند جاده‌ها را مسدود کند تا لوله‌های آسیب‌دیده آب به راحتی در دسترس نباشد. زباله‌ها می‌توانند در شکاف‌های بین ساختمان‌ها بیفتند و به گسترش آسان‌تر آتش کمک کنند. البته قطع برق ممکن است باعث تاخیر در شروع آتش‌سوزی شود. با این حال، لوازم خانگی آسیب‌دیده و سیم‌کشی ممکن است باعث آتش‌سوزی هنگام روشن شدن مجدد برق شود. سابقه موضوع نشان داد که حادثه آتش‌سوزی بیمارستان گاندی را باید تلنگری برای ارزیابی سریع و جدید و اقدام فوری برای ایمنی در آتش‌سوزی - به ویژه پس از هر زلزله - در تهران تلقی کرد.
با استناد به تلفات زلزله‌های مشابه با شرایط شهر تهران در کشورهای مختلف اگر زلزله‌ای با بزرگای بیش از ۷ در تهران اتفاق بیفتد بسته به زمان و کانون وقوع آن، ۵ تا ۲۰درصد جمعیت (در حدود نیم تا ۲ میلیون نفر از جمعیت شهر تهران) از بین خواهند رفت.
