به نقل از ایسنا،هدف از اجرای این طرح سنتز نوعی نانوکپسول حاوی پپتید ضداکسیدانی (AOP) تخلیص شده از ماهی کیلکای معمولی (Clupeonella cultriventris caspia) ذکر شده است و این کار به منظور پوشاندن طعم، بهبود پایداری حرارتی و نیز ابقای فعالیت ضداکسیدانی این پپتیدها صورت گرفته است.
استفاده عملی از AOPها، به عنوان یک کلاس جدید از آنتی اکسیدان‌ها، با توجه به طعم تلخ ذاتی، زیست فراهمی پایین و تعاملات نامطلوب با غذا، تا حدی محدود شده است. از طرفی آنتی اکسیدان‌های طبیعی حلالیت ضعیفی در آب دارند که این امر کاربردهای غذایی مبتنی بر آب را در آنها کاهش داده است.
نانوانکپسوله کردن این ترکیبات زیست فعال در نانو ذرات پلیمری، پراکندگی آنها در آب را میسر ساخت و از تجزیه آنها جلوگیری می‌کند. علاوه بر آن، سیستم‌های نانو تحویلی استفاده از آنها را در مواد غذایی مبتنی بر آب، به منظور افزودن خواص درمانی از جمله اثرات ضداکسیدانی و ضدالتهابی را نیز میسر خواهد ساخت.
در این طرح از نانوذرات کیتوسان /TPP بر مبنای انعقاد یونی بین زیست پلیمر کیتوسان و سدیم تری پلی فسفات (TPP) برای انکپسوله کردن پپتیدها استفاده شد، ابقای فعالیت ضداکسیدانی، بهبود پایداری حرارتی و رهاسازی کنترل شده پپتید زیست فعال با استفاده از نانو ذرات کیتوسان از مهمترین نتایج حاصل شده در این طرح بوده است.
فراوان‌ترین گونه ماهی در دریای خزر، ماهی کیلکا (از خانواده شگ ماهیان، Clupeidae) است که میزان صید آن در سواحل جنوبی دریای خزر در سال 2012 به بیش از 24 هزار تن رسید. با این حال، متأسفانه به دلیل اندازه کوچک و فساد پذیری بالا، تنها 4 درصد از کیلکای صید شده به مصرف انسانی رسیده و مابقی آن برای تولید پودر ماهی استفاده می‌شود.
اما به کمک نتایج این طرح می‌توان میزان مصرف خوراکی و درمانی این گونه از ماهی را افزایش داد.
مطالعاتی جهت ارتقای آن در مقیاس پایلوت نیز صورت گرفته است و در عین حال، در صورت ارتقای طرح تا مقیاس صنعتی، قابلیت کاهش هزینه‌های تمام شده تا حد زیادی وجود دارد.
