رمز یکبار مصرف همانطور که از نامش هم پیداست، رمزی است که برای یک ورود و یا یک تراکنش در سامانه های بانکداری مجازی اعتبار دارد. مزیتی که این رمز نسبت به رمز های ثابت قدیمی دارد این است که اگر شخص سومی به آن دست یابد، قادر نخواهد بود تا از آن استفاده کند چرا که بعد از یکبار استفاده دیگر اعتبار ندارد. ایرادی که به این سیستم گرفته میشود، سختتر شدن روند انتقال وجه و سختی حفظ این نوع رمزها توسط کاربران بانک است. به همین خاطر استفاده از فناوری های کمکی میتواند در استفاده از این رمز به کمک کاربران بیاید.
در ماههای گذشته و طبق اعلام دولت، بانک ها موظف به استفاده از رمز یکبار مصرف، از ابتدای خرداد ماه 98 شدند. با توجه به سخنانی که در ابتدا گفتیم، بانک مرکزی برای جلوگیری از کلاه برداری این اقدام را عملی کرد. در سیستم قبلی که کاربر بعد از گرفتن کارت بانکی خود میتوانست با مراجعه به عابر بانک، رمز دوم بسازد امکان لو رفتن رمز و کلاه برداری وجود داشت. اما رمز یکبار مصرف مزیت هایی دارد که در ادامه به آن پرداخته ایم:
رمز دوم یکبار مصرف
برای حل این مشکل که رمز دوم شما در اختیار کسی قرار نگیرد، رمز یکبار مصرف بهترین گزینه است. زیرا که در صورت فاش شدن هم دیگر از درجه اعتبار ساقط است. از این پس برای کارت به کارت یا خرید اینترنتی باید از رمز دوم یکبار مصرف استفاده کنید. این بدان معناست که بانک برای هر بار استفاده از این رمز دوم از طریق اپلیکیشن موبایل یا اس ام اس، رمز یکبار مصرف برای کاربر ارسال میکند که بمدت 60 ثانیه اعتبار دارد و بعد از آن دیگر معتبر نیست. با استفاده از این رمز احتمال کلاه برداری و لو رفتن رمز دوم به حداقل میرسد.
رمز دوم یکبار مصرف حداقل 7 رقم دارد و فقط برای یک تراکنش از آن استفاده میشود. این تصور که رمز یکبار مصرف سبب میشود تا عملیات های بانکی به کندی صورت گیرد درست نیست، چرا که با یکبار مراجعه به بانک این خدمت فعال شده و بعد از آن از طریق پیامک به مخاطبین ارسال میشود.
