این ایام که روزهای شادی و جشن در کشور است هر کس به اندازه توان خود باید برای خانواده اش پوشاک و مواد غذایی و ... تهیه کند. این آیین از دیرباز وجود داشته است و خرید شب عید از خود عید دیگر مهم تر شده است.
در این اوضاع هرج و مرج قیمت ها و طوفان اقتصادی و کم ارزش شدن پول ملی یادمان باشد همه چیز گردن دولت نیست و خودمان نیز باید تلاش کنیم تا اوضاع بهتر شود و شاید کمی از فشار جامعه کم کنیم، اگر میوه فروش سود کمتری بگیرد شاید چند خانواده بیشتر بتوانند خرید کنند، اگر سوپرمارکت کمی منصف باشد به همین ترتیب تا برسد به پوشاک و شیرینی و ... . به همین سادگی در یک زنجیره بزرگ خود مردم هستند که می توانند به هم دیگر کمک کنند.
در این ایام اگر توان داریم و قدرت مالی مناسبی داریم به فکر نیازمندان و خانواده های آبرومندی باشیم که شاید صدایشان به جز خدا به جایی نمی رسد، همیشه مهربانی نیاز نیست در وسعت بزرگی اتفاق بیفتد تا دیده شود بلکه برعکس همیشه ذره ذره جمع شود تا دریای مهر و محبت ایجاد شود.
واقعا در این روز های سخت معیشتی باید هوای هموطن را داشت، دولت هر چه زور داشت زد اما زورش کافی نیست و زور گرانی و هرج و مرج خیلی خیلی بیشتر است، یا مسئولان کم کاری کردند یا اقتصاد خیلی بیمار است و یا .... !!!
به هر حال در این روز های پایانی سال هوای دل کسانیکه که توان مالی ندارند را داشته باشیم تا بتوانیم شادی را برای همه ایرانیان داشته باشیم.
