بادامچیان دبیرکل موتلفه اسلامی شد. خبری که چندان عجیب نبود. جمع بزرگان این حزب، از عسکراولادی تا نبی حبیبی و از امانی تا جعفر شجونی، یکی یکی وفات کردند و حالا از حزبی که روزگاری قدرت مطلقه را در ایران در اختیار داشت و از بازار تا وزارت بازرگانی و از قوه قضائیه تا مجلس و شورای نگهبان، زیر پرچم آن بود، بدل به حزبی شده است که جز بادامچیان چهره سرشناسی در آن دیده نمی‌شود.
دهه شصت و هفتاد، روزگار طلایی موتلفه بود. آنقدر همه جا نیرو داشتند که تبدیل به نمادی از حاکمیت شدند. عباس معروفی در اثر مشهور خود با عنوان «فریدون سه پسر داشت» انتقاداتی صریح و بی پرده از رفتار اعضای موتلفه داشته است. سال‌های دهه هفتاد، در سینما، ادبیات، شعر و موسیقی، انتقادهای تندی به بازاریان حکومتی مطرح می‌شد که هدف آن، خواسته و ناخواسته اعضای موتلفه اسلامی بودند که سکاندار سیاست‌های اقتصادی دولت هاشمی رفسنجانی بودند و از نظر روشنفکران، مسئولیت تورم چهل درصدی و انسداد سیاسی، بر عهده سیاستمداران بازاری بود.
بادامچیان ارتباط نسبی و سببی با بسیاری از اعضای موتلفه اسلامی دارد. با دختر مرحوم حاج سعید امانی ازدواج کرده است. مرحوم لاجوردی نیز از اقوام نزدیک بادامچیان است. در حال حاضر بهشته بادامچیان عضو شورای مرکزی موتلفه اسلامی است که فرزند اسدالله بادامچیان است.
بادامچیان سال‌هاست بیشترین ساعات روز را در دفتر موتلفه اسلامی در خیابان خردمند می‌گذراند و از همانجا به مراسم ختم دوستان و هم حزبی‌هایش رفته است؛ غم روزگار اما بادامچیان پیر را فرتوت و بازنشسته نکرده است. چندی پیش او در مناظره با حسین مرعشی در دانشگاه ارومیه شرکت کرد و در پاسخ به یکی از دانشجویان درباره ممنوعیت ازدواج دوم در موتلفه اسلامی گفت ما در این حزب به اخلاق باور داریم. بلافاصله مرعشی به کنایه به بادامچیان گفت چون اعضای موتلفه پیر شده‌اند چنین ممنوعیتی را تصویب کرده‌اند که بلافاصله بادامچیان با کنایه به ازدواج مجدد شهردار سابق تهران، پاسخ داد توانایی من از نجفی بیشتر است! اما آیا این روحیه جوان در بادامچیان می‌تواند حزب خفته موتلفه اسلامی را بار دیگر بیدار کند؟
حزب موتلفه که به خاطر ارتباطات قدیمی گذشته، به راحتی می‌تواند تایید صلاحیت نامزدهای انتخاباتی خود را از شورای نگهبان بگیرد و حتی مصطفی میرسلیم را از سوراخ سوزن شورای نگهبان عبور دهد، این روزها در افکار عمومی جامعه مقبولیتی ندارد و سال‌هاست گزینه موتلفه، نفر آخر انتخابات‌های مختلف است. این افول از دهه نود آغاز شد.
موتلفه در سال‌های پایانی دهه ۶۰ نفوذ زیادی در قوه مجریه داشت؛ چهره‌های سرشناس حزب همچون عسگراولادی، مصطفی میرسلیم و محمدنبی حبیبی و سیدرضا زواره‌ای در دولت حضور داشتند. موتلفه با پایان دهه ۶۰ قوه مجریه را از دست داد.
دهه ۷۰ موتلفه در قوه قضائیه حضور پررنگ‌تری داشت؛ این حضور در سال‌های پایانی محمد یزدی در قوه قضائیه بیشتر نیز شد. سیدرضا زواره‌ای عضو موتلفه در آن سال‌ها رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور بود. با خروج محمد یزدی از قوه قضائیه، حزب موتلفه نیز قدرت را در آن قوه از دست داد.
دهه ۸۰، اما دهه‌ای قدرت‌نمایی موتلفه در قوه مقننه بود. چهره‌هایی همچون اسدالله بادامچیان و فاطمه رهبر و محمد محمدی به مجلس رفتند. حزب موتلفه همچنین توانست فراکسیون موتلفه را در مجلس راه‌اندازی کند. آنگونه که بادامچیان گفته بود این فراکسیون بیش از ۴۰ عضو داشت. با پایان دهه ۸۰ حزب موتلفه، قوه مقننه را نیز از دست داد و تنها نهادی که برای آن‌ها باقی ماند، کمیته امداد بود که زیر مجموعه رهبر انقلاب به شمار می‌رفت. با درگذشت حبیب الله عسکراولادی، حزب موتلفه این سنگر را هم از دست داد و جلسات پیرمرد‌های اصولگرای موتلفه از این دوران به بعد با تندرو‌های اصولگرا برگزار شد. در غیاب عسکراولادی، محمد نبی حبیبی به جبهه پایداری و ایثارگران نزدیک شد و جلسات وحدت اصولگرایان میان این سه حزب برگزار می‌شد و آیت الله مصباح یزدی نیز محور این وحدت بود.
حالا در سال‌های پایانی دهه ۹۰، در حالی که موتلفه همه سنگرهایش را واگذار کرده و دو دبیرکلش را نیز طی ۵ سال از دست داد، بادامچیان قرار است نقش محور وحدت را برای جوانان موتلفه بازی کند. باید منتظر ماند و دید بادامچیان دبیرکل و میرسلیم رئیس شورای مرکزی، چه برنامه‌ای برای پر کردن نام‌های طلایی بازارایان سیاستمدار دارند؟
منبع رویداد 24
