۱
۰
نسخه چاپی

معرفی کشور افغانستان

معرفی کشور افغانستان
به گزارش اطلاع نیوز

افغانستان در سال ۱۹۱۹ استقلال خود را اعلام کرده و در ۶۰ سال‌ پس‌ از آن رهبران این کشور سعی داشتند که نظامی دموکراتیک بر پایه مجلس ایجاد کنند اما در آوریل ۱۹۷۸دولت در کودتایی سوسیالیستی سرنگون شد، در آن زمان جماهیر شوروی ارتش خود را به کابل پایتخت افغانستان فرستاد تا از دولت تشکیل شده پس از کودتا حمایت کند، نیروهای نظامی شوروی ۱۰ سال در کشور ماندند و طی این دوران هزاران نفر از مردم افغانستان از خانه های خود برای دور ماندن از اقدامات دولت جدید فرار کردند و در کشور های همسایه همچون ایران و پاکستان ساکن شدند، در انتهای دهه ۱۹۹۰ میلادی از هر ۴ افغانی یک‌ نفر در خارج از‌افغانستان پناهنده بود. قیمت افغانی به علت وقوع جنگ های پی در پی رو به افولاست.

مناظر شهر کابل در افغانستان

 

موقعیت 

افغانستان در منطقه ای صعب العبور در جنوب غربی آسیا واقع شده و هم اندازه ی ایالت تگزاس آمریکا می باشد، رشته کوه های هندوکش کشور را در بر گرفته اند و بارش کم باران در این کشور سبب شده که کشاورزان به وسیله سیستم آبیاری مزارع خود را آبرسانی کنند.

جمعیت افغانستان چیزی حدود ۲۲ میلیون است و در اواسط دهه ۹۰ در حدود ۳ میلیون نفر عشایر داشته و میلیونها نفر در خارج از افغانستان پناهنده هستند، ۵ شهر اصلی افغانستان شامل کابل، قندهار،هِرات، مزارشریف و قندوز میباشد و اصلی ترین قبیله ها در افغانستان پشتو و هزاره است.

زبان

در افغانستان دو زبان جداگانه استفاده می شود، دری که در فارسی ریشه دارد و پشتو که در مناطقی در نزدیکی پاکستان استفاده میشود، افراد تحصیل کرده از هردو استفاده میکنند. همچنین اخیرا افغان ها از نام خانوادگی نیز برای خود استفاده می کنند.

فرهنگ

افغان ها علاقه خاصی به داستان سرایی دارند که معمولا روایت گر افرادی نالایق میباشد. بر اساس داستان بو و صدای سکه، شخص فقیری در نزدیکی اموال یک تاجر ثروتمند در حال‌استراحت کردن بود و آن‌تاجر در حال تدارک دیدن نان و کباب برای مهمان های خود بود ولی هیچ یک از مهمان ها تیکه ای از غذای خود را به مرد فقیر تعارف نکردند روز بعد بازرگان‌ مدعی شد که مرد تنگدست با دراز کشیدن در کنار حجره ی وی مهمانی او را خراب کرده و بوی کباب آنها را دزدیده است. سپس بازرگان مرد فقیر را به پیش قاضی برد، مرد تنگدست هیچکدام از اتحامات را نپذیرفت ولی قاضی اهمیتی به حرف هایش نمی داد و  او را به پرداخت ۱۰ دینار جریمه متهم کرد و از آنجایی که مرد فقیر پولی نداشت نزد ابوخان که شیخی با درایت بود برای نصیحت رفت، شیخ لحظه ای تعمق کرد و سر خودش را به نشانه ی آگاهی تکان‌داد و به‌مرد فقیر رو کرد‌ و گفت فردا قاضی را در دادگاه ملاقات خواهم کرد و بدهکاری تو به لطف و اذن خدا پرداخت خواهد شد. روز بعد هردو در دادگاه حاضر شدند و شیخ رو به بازرگان کرد و گفت آماده ای دینار های خود را دریافت کنی و بازرگان بدون‌ معطلی گفت آری آماده ام، سپس‌شیخ دینار ها را به مرد فقیر داد و گفت سکه ها را به جلوی ایشان پرت کن و او‌چنین کرد و پس از برخورد سکه ها به سنگ های مرمر صدای بلندی ایجاد شد و شیخ به بازرگان گفت که سهم تو از این سکه ها صدایشان است زیرا سهم این مرد از کباب تو فقط بویش بود، قاضی لبخندی زد و گفت که این جریمه به صورت عادلانه پرداخت شده است.

مذهب

افغانستان یکی از کشورهایی است که قوانیین اسلامی به صورت سختگیرانه در آن جریان دارد و اکثر مردمان آن اهل سنت بوده و حدوده ۱۰ تا ۲۰ درصد از آنها پیرو اسلام شیعی میباشند و عده ای نیز صوفی مسلک هستند. افغان ها پیرو سرسخت سنتهای اسلامی اند و رهبران مذهبی به صورت پاره وقت به کشاورزی مشغولند.

تعطیلات اصلی

مهمترین تعطیلات افغان ها نوروز میباشد، که جشن سال نو ایران باستان میباشد که در تاریخ ۲۱ مارس رخ میدهد و به معنای روز جدید و شروع دوباره است، غذاهای مخصوص خورده میشود، همینطور دسرهای مختلف از جمله ساماناک طرفداران زیادی دارد. کارناوال ها و نمایشگاها برگزار میشود و حیوان های رنگ شده مانند جوجه و گوسفند بنفش نیز به چشم می خورد.

از دیگر تعطیلات مهم افغان ها تعطیلات اسلامی مربوط به تقویم قمری می باشد و یکی از مهمترین آنها رمضان است که روزه داری در این ماه از واجبات می باشد.
تعطیلات غیر مذهبی مانند روز انقلاب ۲۸ آوریل ، روز کارگر در ۱ می، روز استقلال در ۱۸ اکتبر  است.

 آداب و رسوم

عروسی ها در افغانستان مهمترین مراسم شادی میباشند که ۳ شبانه روز به طول می انجامد و همه ی مخارج عروسی بر عهده خانواده داماد میباشد، مراسم در حضور شاهدان آغاز شده و با امضا کردن عقد نامه و سپس خواندن قرآن توسط روحانی و ریختن بادام شیرین شده و گردو تفت داده شده بر سر عروس داماد آغاز میشود.

بعد از تولد اولین فرزند جشنی طولانی برگزار میشود و اگر بچه پسر باشد جشن بسیار سنگین تر برگزار میشود. سه روز بعد از تولد بچه، نامش را انتخاب میکنند و برای پسران بعد از هفت سالگی آنها را ختنه میکنند و بعد از آن‌ پسرها باید عبا بپوشند.

همچنین بعد از وفات کسی در سال های بعد از مرگش شام یادبود برگزار میشود.

ارتباطات

در افغانستان مردم یکدیگر را با اسم صدا میکنند و در محیط های خصوصی‌و خانه با لغب و نام مستعار یکدیگر را خطاب قرار میدهند، اکثر اسم های مستعار شامل: نبات،گل،شیر،دایی و عزیز میشود ویا ترکیب عزیز گل میشود.
حرکات فیزیکی در برقراری ارتباط بین افغان ها بسیار مرسوم هست هرچند که این موضوع به دلیل وجود قوانیین اسلامی بین جنس مخالف ممنوع میباشد.

مردان افغان در هنگام دیدار با آشنایان یکدیگر را در آغوش گرفته و با بوسیدن گونه های یکدیگر صمیمیت خود را ابراز میکنند، معمولا دست در دست قدم زده و برای امضا قرار داد های تجاری با سر به یکدیگر اشاره میکنند.
روابط بین فردی در افغانستان به وسیله پشتووالی ها کنترل میشود، تعدادی از قوانیین و مقررات نانوشته است و پشتووالی کسی است که برای غریبه ها یک میزبان صادق و خوب میباشد که برای آنها سرپناه مهیا میکند.

شرایط زندگی

افغانستان یکی از فقیرتیرن کشور های جهان است، جنگ های مداوم مانع از پیشرفت و توسعه سیستم آبیاری برای کشاورزان شده و همچنین جاده های سراسر کشور در طول جنگها نابود شده اند، افغانستان بیشترین میزان مرگ و میر نوزادان در دنیا را دارد.

افغانستان جز معدود کشورهای جهان است که همچنان تعداد قابل توجهی عشایر را که در چادر زندگی میکنند را دارد، افغان ها عشایر را کوچی صدا میکنند که جمعیتشان بالغ بر ۲ میلیون نفر است. انها مدام در حال حرکت بوده تا زمین های مناسب برای چرای شترها و گوسفندانشان پیدا کنند، افغان ها در جمعیت های بین چندصد تا چندهزار نفری در روستاهای کوچک زندگی و کسانی که زمین های کشاورزی زیادی دارند کارگران روی زمین های آن ها کار میکنند.
خانه های روستایی از آجرهای گچی و با خشت و گل ساخته شده اند و در بیشتر‌نقاط خانه هایی با سقف مسطح ساخته میشود ولی در بعضی نقاط سقف های مخروطی ترجیح داده میشوند‌. خانه ها در افغانستان کمترین امکانات مبله را دارند و برای خواب در شب از انداختن تشک یر روی زمین استفاده میکنند و سپس تشک ها در طول روز در گوشه ای از خانه جا میدهند.

ساخت و ساز شهری با افزایش جمعیت شهرنشین رشد کرده است و استاندارد های شهری بهتر از مناطق روستایی میباشد اما با این حال آب لوله کشی همیشه در دسترس نیست.

زندگی خانوادگی

ازدواج به وسیله اقوام و والدین برنامه ریزی شده و در سن های بسیار پایین صورت میگیرد، معمولا زمانی که پسر در سن ۱۸ تا ۲۰ سالگی قرار دارد و دختر در سن ۱۶ تا‌۱۸ سالگی، ازدواج در بین فامیل های پدر یا مادر محبوبیت بیشتری دارد.

افغانها در کنار یکدیگر زندگی میکنند و اگر خانواده گسترده ای داشته باشند در یک مجموعه خانه باهم زندگی‌ میکنند. حتی شهرهای بزرگ نیز از روستاهای کوچکی که هر کدام از خانواده های بزرگی تشکیل شده اند شکل گرفته است و زنان وظیفه مراقبت از کودکان را بر عهده دارند، پدر بزرگ ها مخارج  را کنترل میکنند و مادربزرگ ها به امور خانه رسیدگی میکنند.

زنان در خانه قدرت زیادی دارند اما در سطح جامعه از‌ نفوذ و قدرت زیادی در سطح عموم برخوردار نیستند.
طلاق برای مردان افغانستان بسیار راحت است به‌این صورت که مرد در مقابل شاهدان باید سه مرتبه کلمه من تو را طلاق میدهم بگوید ولی زنان باید دلایل طلاق خود را برای قاضی مشخص کنند و او را قانع کنند تا طلاق برایش جاری شود.
کودکان در افغانستان محبوب هستند ولی محبوبیت پسر ها بیشت از دختر ها میباشد و کودکان باید به سرعت رشد کنند‌ تا بتوانند از خود مراقبت کنند.

پوشش

پوشش‌ عادی مردان افغانستان یک شلوار گشاد با کمربندی طناب مانند به دور کمر و پیراهنی گشاد و بلند که تا سر زانوهایشان میرسد، در ماه های سرد سال از جلیقه استفاده میکنند، و در مناطق روستایی از کت های رنگارنگ دوخته شده نیز استفاده میشود.

پوشش زنان معمولا شلوار پلیسه دار است که در زیر لباس بلندی پوشیده میشود و سر خود را با شال میپوشانند، بعضی‌از زنان هنوز از چادری استفاده میکنند که در سال ۱۹۵۹ ممنوع شد و مانند یک گونی است که همه جای بدن را می پوشاند و در قسمت بینی و چشم ها محفظه و سوراخ دارد. در شهرهای بزرگ‌ مانند کابل پوشش غربی روز به روز در حال افزایش است.

غذاها

غذاهای افغانستان بسیار تحت تاثیر فرهنگ غذایی کشورهایی میباشد که در طول تاریخ این منطقه را اشغال‌کرده اند مانند ایران و هند که بزرگترین تاثیرات را در فرهنگ غذایی گذاشته‌اند، غذای اصلی شامل برنج، نان و محصولات لبنی است، همچنیین انوع‌گوناگونی از سبزیجات و میوه ها در عادات غذایی مردم جای دارد. یکی از ویژگی های بارز غذاهایی که روزانه مورد مصرف قرار میگیرد برنج به همراه گوشت یا سبزیجات است.

نان در همه ی وعده های غذایی دیده میشود و معمولا در وعده ها برای لقمه گرفتن مورد استفاده قرار میگیرد زیرا افغان ها معمولا با انگشتانشان غذا میخورند. آنها معمولا از چای دم کشیده‌ استفاده میکنند و معمولا بدون شیر آن را میل میکنند، همچنین الکل و گوشت خوک در اسلام ممنوع است درمناطق روستایی وعده ی مشخصی بین صبحانه و شام وجود‌ ندارد ولی معمولا‌ مردم از میوه های خشک و آجیل در طول روز برای تامین انرژی استفاده میکنند.
در ایام نوروز یک سوپ مخصوص به عنوان هفت میوه درست میشود که شامل هفت میوه مختلف و آجیل ها  میشود و نمادی برای بهاراست.

طرز تهیه هفت میوه

۱ فنجان بادام خرد شده بدون نمک
۱ فنجان گردو خشک شده  بدون نمک
۱ فنجان پسته خرد شده بدون نمک
۱ فنجان هلو خشک 
۱ فنجان کشمش 
۱ فنجان کشمش طلایی
۱ فنجان زردآلو خشک
۶ فنجان آب

اگر از آجیل های شور استفاده میکنید، مغزها را در یک کاسه ترکیب کنید و به آنها آب اضافه کرده تا در یخچال به مدت دو روز خیس بخورند برای میوه ها نیز به همین صورت در کاسه ای جداگانه انجام داده  و سپس بعد از این مدت محتویات ۲ کاسه را به هم ادغام کرده و بگذارید ۲ یا ۳ روز بیشتر در‌یخچال بماند و سپس به صورت سرد نوش جان کنید.

تحصیلات

آموزش به روش غربی هیچوقت در دسترس نبوده‌ است و نسبتا افراد کمی  قادر به خواندن و نوشتن هستند. به علت وجود سایه همیشگی جنگ آموزش در دسترس نمیباشد. قبل از حمله شوروی در سال ۱۹۸۷ در افغانستان ۳۴۰۴ مدرسه وجود داشت به همراه ۸۳۵۰۰ معلم، در دو دهه بعد از آن این تعداد به ۳۵۰ مدرسه و ۲۰۰۰ معلم و ۴۰۰۰۰۰ دانش آموز تقلیل یافت، این اعداد یعنی به ازای هر ۱ معلم ۲۰۰ دانش آموز.

سیستم آموزشی افغانستان شامل ۶ سال آموزش ابتدایی و ۶ سال لیسه یا دبیرستان میشود. در سال ۱۹۴۶ که دانشگاه کابل تاسیس شد برنامه های آموزشی برای زنان و مردان جدا بود ولی در سال‌۱۹۶۰ برنامه های تحصیلی‌ برای زنان و مردان ادغام شد.

میراث فرهنگی

در زمان جنگ در قرن هفتدهم افغانی ها را از پرداختن به هنرهایی همچون ادبیات و معماری منع کردند.
افغان ها داستان های کوتاه و یا اشعاری درمحترم شمردن اسلام سروده اند و زمینه های مهم که الهام بخش اشعار افغانها میباشد جنگ، دین، عشق و حسادت میباشد.
بیشتر نقاشی ها به شکل خوشنویسی و دیگر تزینات کاربردی است، معماری زیبای مسلمانان در طراحی مساجد و دیگر ساختمان ها قابل مشاهده است.

مشاغل 

بیتر از ۷۰ درصد از جمعیت افغانها چوپان و کشاورزان هستند و سایر مشاغل شامل خدمت در ارتش و ادارات دولتی است؛ فقط در شهرهای بزرگ کسب و کار امروزی دیده می شود .

ورزش

به طور کلی افغانها روحیه رقابتی بالایی دارند و ورزش را بسیار جدی میگیرند و آنرا به عنوان یک افتخار شخصی و خانوادگی در نظر میگیرند، در ورزش های افغانی چاشنی خشونت وجود دارد اما صدمات ناشی از ورزش بسیار کم است محبوب ترین ورزش افغانها بز کشی نام دارد و دو تیم که معمولا هر تیم‌ تا ۱۰۰۰ نفر بازیکن دارند بر روی لاشه بی سر حیوانی که معمولا گوساله است رقابت میکنند و سعی در تساحب آن دارند.
دیگر ورزش محبوب افغانها کشتی یا پهلوانی نام دارد،  همچنین ورزش های مدرن همچون تنیس و گلف و کریکت و بسکتبال و فوتبال و هاکی طرفدارهای خود را دارند.

تفریحات

در افغانستانی که همواره درگیر جنگ بوده خانواده ها پولی برای خرید اسباب بازی ندارند و بچه ها با وسایلی ابتدایی که معمولا از طبیعت میباشند سرگرم میشوند، پسران سوار بر اسب هایی چوبی و دختران لی لی بازی میکنند.
در بین پسر ها جنگ بادبادک ها طرفدار بسیار زیادی دارد به این صورت که پسرها سعی بر این دارند که به وسیله باد بادک خود نخ و بند بادبادک رقیب خود را ببرند و آنرا به زیمن بیندازند و برای این منظور نخ های بادبادک خود را در مخلوطی از شیشه و چسب میخیسانند.

افراد بالغ رقصیدن را دوست دارند ولی در جمع هایی که فقط از زنان و یا مردان تشکیل شده اند، مردان زمان خود را در چای خانه ها میگذرانند و به موسیقی گوش داده‌ و حرف میزنند، آنها همچننین به بازیهای خشنی همچون مبارزه خروس جنگی ها علاقه زیادی دارند.

صنایع دستی و سرگرمی

هنر اصلی قالیبافی است و معمولا به وسیله زنان و دختران جوان انجام میشود ، الگو های قالیبافی معمولا از خانواده به خانواده و نسل به نسل منتقل میشود و هر خانواده رازهای خانوادگی خود را در نقشها می گنجاند، برای تمام کردن یک قالیچه مرغوب چیزی در حدود ۳‌تا ۴ ماه وقت لازم است و حدود ۶ مترمربع مساحت دارد.

گلدوزی به طور گسترده رواج دارد و در تزیین کلاه، پیراهن، جلیقه و کت از‌آن استفاده میشود و از این گونه لباس ها در مراسمات خاص استفاده میکنند ، فلز کاری و کار با نقره بر روی دسته غمه ها و همچنیین سینی و کاسه ها زیبایی خاصی به این وسیله ها میدهند. افغانستان پیشرو در تولید سنگ لاجورد است که در جواهر سازی استفاده زیادی دارد.

مشکلات اجتماعی

جنگ مداوم بزرگترین مشکل اجتماعی افغانها محسوب میشود، همچنین مبارزه علیه آموزش و گسترش آموزش همینطور مراقبت های بهداشتی و فرصت های شغلی و حتی جلوگیری از تامین غذا و سرپناه از بزرگترین مشکلات است.

 



+ 1
مخالفم - 0
نظرات : 0
منتشر نشده : 0

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید

logo-samandehi

تمام حقوق مادی و معنوی این پایگاه محفوظ و متعلق به سایت اطلاع نیوز می باشد . هرگونه کپی و نقل قول از مطالب سايت با ذكر منبع بلامانع است.