بیوگرافی فاطمه مهلبان

یکی از این چهره ها که به تازگی نامش سر زبان ها افتاده دختر جوانی به نام فاطمه مهلبان است که با صدای مخملی و خواندن آواز های سنتی و موسیقی فولکور مازندرانی به شهرت رسیده است.

فاطمه مهلبان توانسته با بازخوانی آثار مشهوری چون استاد عبدالحسین مختاباد در شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام هنر خود را به گوش مردم برساند و بازخورد بسیار مناسبی هم دریافت کرده است.

فاطمه متولد مازندران است و در رشته موسیقی و خوانندگی چند سالیست فعالیت می کند.
در حال حاضر در تلاش هستیم تا با مصاحبه تلفنی با خانم مهلبان اطلاعات بیشتری از ایشان بدست آوریم.

هم چنین برای دریافت فول آلبوم آهنگ فاطمه مهلبان به لینک داده شده وارد شوید

عکس فاطمه مهلبان بهمراه متون caption  آن در اینستاگرام:

دنيا كوچيك تر از اونه كه بخواييم براي به دست آوردنش دروغ بگيم!!!
مرگ هم حقير تر از اونه كه بخواييم ازش بترسيم و به نفاق و تملق تن بديم!
اما دنيا طلب ها خيلي خيلي كوچيك تر از اون هستند كه بتونند، دنيا رو به ما پيشنهاد بدند يا از مرگ بترسونند!؟
بندگي خدا رو بكنيم،
هيچ كس نميتونه ما رو به بند بكشه،
البته بين شجاعت و دريدگي،
بين صداقت و پرده دري 
بين صراحت و هتاكي 
از بهشت تا جهنم فاصله است.
كسي از اينكه روي خدا حساب كرده ضرر نميكنه.
يادش بخير، بچه كه بوديم، همه حرف راست رو، فقط از ما ميشنيدند........

بیرون بودن زلف زنان ایل ،
جزیی از پوشش زیبایشان است ...! و هیچ مرد اصیل قشقایی و بختیاری ،
به زلف زنان ایل توجهی نمی‌کند ...! همان‌گونه که مردان شالیکار ؛
به ساق برهنه زنان شالیکار بی اعتنا اند !

گرگ اگر هوس گوشت کند ،
پوست شکار برایش مهم نیست ...! حجاب باید باطنی باشد نه ظاهری ...! از نسل آلوده‌ی من گذشت ؛
به فرزندان خود خوب دیدن را بیاموزید !

پادشاهی 2 شاهین گرفت آنها را به مربی پرندگان سپرد تا آموزش شکار ببینند
اما یکی از آنها از روی شاخه ای که نشسته بود پرواز نمی کرد
پادشاه اعلام کرد هرکس شاهین را درمان کند پاداش خوبی می گیرد
کشاورزی موفق شد! پادشاه از او پرسید: چگونه درمانش کردی؟
کشاورز گفت: شاخه ای که به آن وابسته شده بود را بریدم

گاهی اوقات باید شاخه عادتها و باورهای غلط رو ببریم تا بتوانیم رها زندگی کنیم

 ﺍﺯ بزرگی ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ :
راز این امیدواری و آرامشی
که در وجودت داری چیست؟!
گفت :
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ، تصمیم گرفتم ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﻨﺞ ﺍﺻﻞ ﺑﻨﺎ کنم :
ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﺭﺯﻕ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﺩ، ﭘﺲ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺪﻡ! 
ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ، ﭘﺲ ﺣﯿﺎ ﮐﺮﺩﻡ!
ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﻤﯽﺩﻫﺪ، ﭘﺲ ﺗﻼﺵ ﮐﺮﺩﻡ!
ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮐﺎﺭﻡ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻣﻬﯿﺎ ﺷﺪﻡ!
ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﯿﮑﯽ ﻭ ﺑﺪﯼ ﮔﻢ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﻦ ﺑﺎﺯﻣﯽﮔﺮﺩﺩ، ﭘﺲ ﺑﺮ ﺧﻮﺑﯽ‌ها ﺍﻓﺰﻭﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺪﯼ‌ها ﮐﻢ ﮐﺮﺩﻡ!
ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺍﯾﻦ پنج ﺍﺻﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﻣﯽﮐﻨﻢ...

لذت بردن را یادمان ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ !
از گرما می نالیم. از سرما فرار می کنیم. 
در جمع، از شلوغی کلافه می شویم و در خلوت، از تنهایی بغض می کنیم. 
تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم و آخر هفته هم بی حوصلگی تقصير غروب جمعه است و بس!
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﺎﻥ ﺭﺍﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ:
ﻣﺪﺭﺳﻪ.. ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ .. ﮐﺎﺭ..
ﺣﺘﯽ ﺩﺭﺳﻔﺮﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﻟﺬﺕ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ!
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﺑﮕﺬﺭﻧﺪ...

من هیچ ندانم که مرا آنکه سرِشت
از اهل ِ بهشت کرد یا دوزخ ِ زشت

جامی و بتی و بربطی بر لب کِشت
این هر سه مرا نقد و تو را نسیه بهشت !

وقتی که راه نمی روی زمین هم نمی خوری. این "زمین نخوردن" محصول سکون است نه مهارت.

وقتی تصمیم نمی گیری وکاری نمی کنی،مسلما اشتباه هم نمی کنی؛ این "اشتباه نکردن" محصول انفعال است نه انتخاب.

خوب بودن به این معنی نیست که درهای تجربه را برخود ببندی و فقط پرهیز کنی؛ خوب بودن در انتخاب های صحیح ماست که معنا پیدا کرده و شکل می گیرد.

اشتباه کنید اما آن را مجددا تکرار نکنید!! املای ننوشته غلط هم ندارد..