، محققان بر این باورند که خوردن تمام وعده‌های غذایی قبل از ساعت 3 عصر برای سلامت بدن بسیار مفید است و باعث کاهش فشار خون و کاهش ابتلا به دیابت می‌شود و حتی از خورده‌خوری در طول روز جلوگیری می‌کند.
مطالعات جدید حاکی از آن است که این سبک غذا خوردن علاوه بر این که به کاهش وزن در مردن کمک می‌کند، کیفیت سلامت را در آنها بالا می‌برد. محققان دانشگاه آلاباما در بیرمنگهام موضوع محدودیت زمانی در تغذیه را روی سلامت انسان مورد آزمایش قرار داده‌اند.
آنها به دنبال پاسخ این سؤال هستند که چرا رژیم‌های روزه‌داری که با محدودیت‌های غذایی همراهند، سوخت و ساز بدن و سلامت را بهبود می‌بخشند و آیا این قبیل رژیم‌ها باعث مصرف کم‌تر کالری یا توقف مصرف موادغذایی می‌شوند؟ در واقع، رژیم‌های غذایی روزه‌داری با ساعت بیولوژیک بدن هماهنگند.
در یک فرد سالم، میزان کورتیزول به عنوان هورمون استرس، در ساعت 8 صبح به بالاترین حد خود می‌رسد و باعث افزایش انرژی برای بیدار شدن بدن می‌شود. این مقدار در ساعت 3 صبح به کم‌ترین حد خود می‌رسد. در صورت نبود محرکی خاص، افزایش صبحگاهی سطح این هورمون با تابش نور آفتاب شدت می‌گیرد. در این زمان، غدد آدرنال و مغز شروع پمپاژ آدرنالین در خون می‌کنند.
تا اواسط روز، میزان هورمون کورتیزول افت می‌کند در حالی که هورمون آدرنالین برای افزایش انرژی بدن و سروتونین به عنوان تثبیت‌کننده حالات روحی به پمپاژ خود ادامه می‌دهند. در اواسط روز، سوخت و ساز و دمای مرکزی بدن بالا می‌رود و گرسنگی فرد را به دنبال دارد و او را آماده غذا خوردن می‌کند.
بعد از ظهر، میزان کورتیزول کاهش می‌یابد. سوخت و ساز به آهستگی کاهش می‌یابد و فرد احساس خستگی می‌کند. هورمون سروتونین به مرور تبدیل به ملاتونین می‌شود که خواب‌آلودگی را به دنبال دارد و میزان قند خون افت می‌کند. در ساعت 3 صبح، در حالی که خواب هستیم، کورتیزول کاهش می‌یابد.
غذا خوردن در ساعت‌های پایانی شب سوخت و ساز بدن را با مشکل مواجه می‌کند. بدن ما به گونه‌ای است که کارهای خاصی را در زمان‌های مشخصی از روز انجام می‌دهد و به نظر می‌رسد هماهنگی آن با ساعت بیولوژیک بدن باعث بهبود کیفیت سلامت بدن می‌شود. به عنوان مثال، توانایی بدن در کنترل قند خون، صبح‌ها بهتر از عصرها و غروب است. بنابراین، بهتر است بیشتر موادغذایی در هنگام صبح و اوایل عصر مصرف شوند.
