سخنان اسحاق جهانگیری، معاون اول دولت روحانی در ادامه به نقل از جماران آمده است؛
سرمایه اجتماعی مهمترین سرمایه نظام و دولت است و باید در این زمینه حرکت کنیم
لذا اعتماد مردم به تصمیمگیران و دولت، از سیاستهای ما کارسازتر بود. متأسفانه در سال ۹۸ ما سرمایه اجتماعی نداشتیم؛ به قیمت بنزین دست زدیم، هزار تومان را ۱۵۰۰ تومان کردیم و بنزین دوباره کوپنی شد. به مردم گفتیم صد درصد افزایش قیمت بنزین را به خودتان برمیگردانیم و حتی یک ریال گران کردن بنزین به بودجه دولت نرفت و صد درصد بین مردم توزیع شد.
اتفاقات سال ۹۸ را شاهد بودیم که نمیشود گفت چه قدر تلخ بود. لذا سرمایه اجتماعی مهمترین سرمایه نظام و دولت است و باید در این زمینه حرکت کنیم.
بعد از سرمایه اجتماعی، تعامل با دنیا و حل مسائل ما با دنیاست. وقتی گفته میشود حل مسائل با دنیا، عدهای که با هر تعاملی مخالفاند، زود علامت میدهند که اینها دنبال رابطه با آمریکا هستند! در حالی که اینگونه نیست. نه آمریکا خیلی مشتاق رابطه با ما است و نه دل کسی لک زده که با آمریکا رابطه برقرار کند.
حل مسائل با دنیا، یعنی هم چین و روسیه با ما کار کند هم اروپا
حل مسائل با دنیا، یعنی چین با ما کار کند، روسیه با ما کار کند و اروپا با ما کار کند. ما برای توسعه و رشد اقتصادی به چند صد میلیارد دلار نیاز داریم و این منابع باید از دنیا تأمین شود. سال ۹۵ که برجام داشتیم، هشتاد میلیارد دلار تفاهمنامه و قرارداد بینالمللی امضا شد و شرکتها و بانکهای دنیا گفتند که ما خطهای اعتباری به ایران میدهیم و هر کس علاقه دارد با ایران کار کند. ایران کشور پرپتانسیل و پرظرفیتی است و همه شرکتهای دنیا به دنبال این هستند که با ایران کار کنند.
با همه محدودیت ها امکان توسعه ایران وجود دارد، من باور دارم
لذا ما باید موانع را برطرف کنیم. من مطمئن هستم با همه محدودیتها، امکان توسعه ایران وجود دارد. من به این راه باور دارم و دارای تجربه زیادی در مسائل اجرایی کشور هستم. لذا با اطمینان میگویم که نیروی انسانی، ظرفیت مادی، زیرساختها، تجربه و تمدن ایران، ایران را میتواند به توسعه برساند.
حیف مردم ایران است که حسرت کشورهای حوزه خلیج فارس را بخورند
حیفِ مردم ایران است که حسرت این را بخورند که کشورهای حوزه خلیج فارس رشد کردند، پیشرفته شدند، اما ما رشد نکردیم. یک زمان ایرانیها حسرت میخورند که اروپا پیشرفت کرد و ما جا ماندیم و خودمان را با اروپا مقایسه میکردیم. یک زمان خودمان را با کره و شرق آسیا مقایسه می کردیم. لذا باید از فرصتها برای توسعه ایران استفاده کنیم.
امروزه فرصتهایی برای توسعه در دنیا پیش آمده است که میتواند جهش ایجاد کند. تکنولوژیهایی که در این دوران خلق میشود، با هیچ دورهای قابل مقایسه نیست. در سدههای گذشته وقتی کشوری میخواست وارد توسعه شود یا شعاعی از انقلاب صنعتی به کشوری برسد، چند دهه طول میکشید. تولید علم در دنیا برای اینکه دو برابر شود، چند دهه و گاهی یک قرن طول میکشید تا علم جهان دو برابر شود اما امروزه تغییرات تکنولوژی در دنیا، به سال و ماه تبدیل شده است. ما فقط جهات منفی تکنولوژی را میبینیم؛ در حالی که هر تکنولوژی جهات مثبت و فرصت دارد، از طرفی جهات منفی دارد که میتواند تهدید باشد. توجه و تمرکز بر مسائل منفی تکنولوژی باعث شده که ما از فرصتهای بسیار خوب تکنولوژی برای پیشرفت ایران غفلت کردیم.