وی بازی در نمایش‌های حرفه‌ای را از سال ۱۳۷۱ و بازی در سینما را از سال ۱۳۷۵ با «راز مینا» کاری از «عباس رافعی» آغاز کرد. لعیا زنگنه که دارای مدرک کارشناسی تئاتر از دانشگاه هنر تهران می‌باشد، یک دوره کلاس آموزش نقاشی را نیز گذرانده‌است. استعداد هنری وی توسط امین تارخ در سال ۱۳۷۱ کشف و با هدایت هنری و مشاوره محمدعلی کشاورز و ثریا قاسمی وارد عرصه تلویزیون و سینما شد. دوران دانشجویی در چند نمایش از جمله پارانویا، یادگار، خال خالی (عروسکی) و نیز در فیلم کوتاه دانشجویی در «کنج تنهایی» بازی کرد. بازی در نمایش «یادگار سال‌های شن» (علی رفیعی، ۱۳۷۱)، نخستین کار حرفه‌ای اش در تئاتر بود.
در ادامه به معرفی کارهای سینمایی و تلویزیونی لعیا زنگنه می پردازیم.
سینمایی
راز مینا (عباس رافعی، ۱۳۷۵)
شیفته (محمدعلی سجادی، ۱۳۷۹)
رنگ شب (محمدعلی سجادی، ۱۳۷۹)
تکیه بر باد (فیلم ۱۳۷۸) (داریوش فرهنگ، ۱۳۷۸)
هفت ترانه (بهمن زرین پور، ۱۳۸۰)
مزاحم (سیروس الوند، ۱۳۸۰)
تب (رضا کریمی، ۱۳۸۲)
رئیس (مسعود کیمیایی، ۱۳۸۵)
خیابان‌های آرام (کمال تبریزی، ۱۳۸۹)
جرم (مسعود کیمیایی، ۱۳۸۹)
خودزنی (احمد کاوری، ۱۳۹۰)
زندگی خصوصی (حسین فرح بخش، ۱۳۹۰)
عاشق‌ها ایستاده می‌میرند (شهرام مسلخی، ۱۳۹۲)
این زن حقش را می‌خواهد (محسن توکلی، ۱۳۹۴)
عشقولانس (محسن ماهینی ،۱۳۹۵)
قاتل اهلی (مسعود کیمیایی ،۱۳۹۵)
مجموعه‌های تلویزیونی
آرام می‌گیریم _ (روح‌الله سهرابی) ۱۳۹۵[۳]
پشت بام تهران (بهرنگ توفیقی) ۱۳۹۴
خواب بلند (احمد کاوری)۱۳۹۲
مادرانه (جواد افشار)۱۳۹۲
راستش را بگو (محمدرضا آهنج)۱۳۹۱
اغما (سیروس مقدم)۱۳۸۶
مدار صفر درجه (حسن فتحی، ۱۳۸۶)
باران عشق (احمد امینی، یک قسمت، ۱۳۸۰)
تولدی دیگر (داریوش فرهنگ، ۱۳۷۷)
در قلب من (حمید لبخنده، ۱۳۷۷–۱۳۷۶)
در پناه تو (حمید لبخنده، ۱۳۷۴–۱۳۷۳)
فیلم تلویزیونی
نام دیگر عشق (ابوذر نوروزپور، ۱۳۹۱)
فلس سیاه (مسعود تکاور، ۱۳۹۱)
رایزن عشق (جواد افشار، ۱۳۹۱)
زمزمه (مسعود آب پرور، ۱۳۹۰)
جاده جنایت (جهانبخش ایمانی، ۱۳۸۶)
