کنار رفتن محمدحسن انصاری فرد از مدیرعاملی پرسپولیس موجی در میان برخی خبرنگاران و رسانه ها به راه انداخته و حالا که عنوان مدیر پرسپولیس در کنار نام انصاری فرد دیده نمی شود حملات بی پرواتر از همیشه سمت او روانه می شود.
خبرنگارانی که در دوران انصاری فرد چشم به پست و مقام در این باشگاه داشتند و به مقصود خود نرسیدند و حالا بدون انصاف و عدالت علیه او صحنه گردانی می کنند. رسول بهروش در یکی از این مقالات سیاه ترین چهره ممکن را از یکی از محبوب ترین مدیران تاریخ پرسپولیس در میان هواداران پرسپولیس به نمایش گذاشته و همه محبوبیت او را تلویحا ناشی از عوام فریبی او و بی فکری هواداران پرسپولیس قلمداد کرده است.
نویسنده در این مطلب سراسر توهین آمیز به قدری در ترسیم چهره وحشتناک از این مدیر پیش رفته که تنها شائبه نزدیکی او به عناصر رسانه ای جانشین در پرسپولیس می تواند توجیه گر آن باشد. انصاری فرد خوب یا بد در دو دوره مدیریت خود عملکردی خاکستری داشته که نکات مثبت و منفی در آن کنار هم دیده می شود و این گونه سیاه نمایی یک طرفه با دروغ پردازی و اتهام و ندیدن نقاط قوت مخاطب را به تعجب وامی‌دارد.
خوشبختانه از همان دوران اول مدیریت انصاری فرد در پرسپولیس و زمانی که روی سکوها فریاد زده می شد “مدیر محبوب ما، حسن انصاری فرد” تا کنون یک بار هم او را از نزدیک ندیده ایم و انگ ها و توهماتی که میخواهید به مخالفان بزنید به ما یکی نمی چسبد.
نویسنده در ابتدا گفته: «بگذار تین‌ایجرهای دهان‌بین هر چه دوست دارند به هم ببافند، ابر پوپولیست مدیریت فوتبال ایران، خوب می‌داند که امروز شیرین‌ترین زمان برای استعفا است؛ امروز که از در و دیوار شکایت می‌بارد و باشگاه مثل دوره قبلی مدیریت او در آستانه کسر امتیاز قرار گرفته، امروز که به پیشنهاد تخفیف پنجاه درصدی برانکو بی‌اعتنایی شده تا او و دستیارانش بالای یک‌ونیم میلیون یورو حکم علیه پرسپولیس بگیرند،»
از زمانی که انصاری فرد آمده تاکنون کلیدواژه همه منتقدان این بوده که اگر شرایط بد بود چرا انصاری فرد قبول کرد بیاید اما واحیرتا که خود شما بعد از رفتن انصاری فرد او را مسئول مشکلات آینده خطاب می کنید! مشکلات برجا مانده بالاخره مربوط به مدیر قبلی است یا مدیر جدید؟! استاندارد دوگانه برای تخریب که نمی‌شود اخوی!
حرف هایی که میزنید شاید برای هواداران دهه نودی و “تین‌ایجرهای دهان‌بین!” قابل پذیرش باشد اما برای همه قابل باور نیست. می گویید انصاری فرد بدهی برجای گذاشت و زمینه ساز کسر امتیاز از پرسپولیس شد اما واقعیت را نمی گویید. انصاری فرد در دوره اول در حالی پرسپولیس را با بدهی ناچیز ۱۴۰ هزار یورویی به رافائل ترک کرد که مهرداد اولادی را به الشباب امارات فروخت و ۵۰۰ هزار دلار مبلغ ترانسفر او را در حساب باشگاه باقی گذاشت و برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایران به جای خزانه خالی باشگاه را با پول تحویل مدیر بعدی داد اما حبیب کاشانی که آمد به جای پرداخت بدهی و جلوگیری از کسر امتیاز از تیم، پولها را خرج خریدن محبوبیت و استخدام مجیزگویان برای خود در باشگاه کرد. کاشانی حتی از فرصت بردن پرونده به دادگاه CAS هم نتوانست استفاده کند و تا روز آخر معتقد بود خطری پرسپولیس را تهدید نمی کند. گذشته از آن که خود انصاری فرد چندین و چند پرونده مربوط به مربیان و بازیکنان گذشته از جمله بگوویچ و … را با پرداخت بدهی شان بسته بود.
دروغ هرچه بزرگتر باورش راحت تر! تخفیف ۵۰ درصدی برانکو دیگر از کجا آمد؟! برانکو مگر عقلش را از دست داده بود که چنین تخفیفی بدهد و انصاری فرد مگر دیوانه شده بود که چنین پیشنهادی را نپذیرد؟!
خرید بد همه جای دنیا اتفاق می افتد، شما که روی خرید های ۲۰۰-۱۰۰ هزار دلاری انصاری فرد زوم کرده اید بد نیست از خریدهای اشتباه ۲۰۰ میلیون دلاری در بارسلونا هم بگویید، گو اینکه همین مدیرعامل با خریدهایی مثل دنیزلی و نیکبخت آن پرسپولیس رویایی و محبوب هواداران را ساخت که رفت و برگشت استقلال، رقیب دیرینه را به توپ بسته بود و پایه گذار قهرمانی فصل بعد هم شد.
وی در بخشی دیگری از مطالب توهین آمیز خود نوشته: «حکایت امثال انصاری‌فرد با آن «زبان چرب» اما از بقیه خطرناک‌تر است. اینها رگ خواب عوام را خوب می‌شناسند و با چهار تا جمله تعصبی و رگ گردنی، یک کوه خرابکاری را لاپوشان می‌کنند. فراری‌دهنده آری هان و گابریل کالدرون، حالا با سیمای جعلی یک قهرمان قربانی می‌رود تا شاید ده سال دیگر با وعده‌های تکراری برگردد»
اگر بی سابقه ترین ناداوری های تاریخ فوتبال در لیگ ششم اتفاق نمی افتاد پرسپولیس اولین تیم ایرانی بود که در یک فصل سه گانه می کرد، کافی است به داوری های سعید مظفری زاده در بازی رفت پرسپولیس و سایپا در لیگ ششم، مسعود مرادی در بازی فینال جام حذفی ۸۵-۸۴ و محسن قهرمانی در نیمه نهایی جام حذفی ۸۶-۸۵ یک بار دیگر نگاه کنید. آن هم در دورانی که پروژه خروج فوتبال از دوقطبی و قدرت نمایی تیم های صنعتی کلید خورده بود و خبری از درآمدهای پیامکی و میلیاردی هم نبود.
نویسنده در انتها می گوید: «طعنه‌آمیز است که خبر استعفای محمدحسن هم نیمه‌شب پخش شد؛ از جنس همان نیمه‌شب‌هایی که جلسات باشگاه برای کله کردن کالدرون و اتهام‌سازی علیه او تشکیل می‌شد. البته که دنیا دار مکافات است. تنها فرق داستان شاید این باشد که کالدرون تیم را با سه امتیاز فاصله در صدر جدول و در نیمه‌نهایی جام حذفی تحویل داد، بر خلاف انصاری‌فرد که یک مخروبه بحران‌زده به ارث گذاشت»
استاندارد دوگانه گویا پایانی ندارد، سه امتیاز اختلاف کالدرون سند حقانیت او است اما نیم نگاهی به اختلاف ۱۰ امتیازی در جدول هنگام کنار رفتن انصاری فرد که حاصل تصمیمات و استخدام مربیان و بازیکنان اوست از هر گناهی کبیره تر است، آن هم در حالی که برخلاف دور رفت پرسپولیس از ۱۵ امتیاز ممکن مقابل مدعیان ۱۳ کسب کرده است و از جام حذفی هم کنار نرفته است!
وقتی اکثریت هواداران یک تیم از طرف برخی عوام، بی‌فکر، تین ایجرهای ۱۰-۱۲ ساله و زودباور قلمداد می‌‌شوند و تحلیل و نقد جای خود را به دروغ و توهین می‌دهد میزان سلامت و صداقت گوینده واضح است و نیازی به افشا ندارد اما اگر برخی صحبت ها بی پاسخ بماند تاریخ آن طور که فاتحان میز و غاصبان صندلی(دندانپزشک وزیر و رفقای مشاورش) می‌خواهند نوشته می‌شود و ما که سالها خاک این تیم را خورده ایم و اندکی تاریخچه تیم و زیر و بمش را به خاطر داریم اجازه چنین خوش خیالی هایی به کسی نمی دهیم.
راستی چنگ زدن به نام بزرگان و اسطورهای تیم از علی پروین تا علی کریمی برای فرار از نقد و واقعیت هم روش منسوخی شده است، مخصوصا برای شما که در ملامت پوپولیسم و عوام گرایی قطار کلمات و جملات می‌فرسایید!
لینک مطلب اصلی: کلیک کنید
