۱
۰
نسخه چاپی

معرفی کشور آرژانتین / سرزمین نقره

معرفی کشور آرژانتین / سرزمین نقره
به گزارش اطلاع نیوز

از لحاظ جغرافیایی، آرژانتین هشتمین کشور بزرگ جهان و کمی کوچکتر از هند است. به غیر از جزیره جنوبی اقیانوس اطلس و بخشی از قطب جنوب که به عنوان قلمرو ملی محسوب می شود، مساحت این کشور حدود 1.1 میلیون مایل مربع (2.8 میلیون کیلومتر مربع) است. طول آن از شمال به جنوب (از کوایاکا در مرز بولیوی تا اوسوایا در سرزمین آتش "Tierra del Fuego") حدود 2،175 مایل (3500 کیلومتر) است. 

تقریبا 80 درصد از جمعیت 32.3 میلیون نفری، در مناطق شهری زندگی می کنند. بیش از 33 درصد این جمعیت در Gran Buenos Aires، که شامل پایتخت و حومه آن در استان بوئنوس آیرس است، زندگی می کنند. اکثریت مردم، حدود 85 درصد نیاکان اروپایی دارند که شامل 400 هزار یهودی نیز می شود. آرژانتین هشتمین جامعه یهودیان جهان را تشکیل می دهد. حدود 15 درصد از جمعیت متیسو، دورگه های هندی و اروپایی هستند.

www.etelanews.com

 

داستان چگونگی نام گذاری آرژانتین با عنوان سرزمین نقره

آرژانتین تاریخ طولانی و پیچیده ای دارد. با بسیاری از جنگ ها، استقلال خود را از دست داده و دوباره بدست آورده است. با  پرچم های زیادی برای شمارش و لیست طولانی از رؤسای جمهور و دیکتاتورها که قابل یادآوری نیست.

اما دلیل نام گذاری این کشور با عنوان سرزمین نقره (Argentina) چیست؟ در این مطلب می توانید علت نام گذاری این کشور را بخوانید:

آرژانتین یک کشور در آمریکای جنوبی در پایین قاره است که مرز آن از سمت غرب با شیلی، از شمال به بولیوی و پاراگوئه، از شمال شرق با برزیل و اروگوئه و از شرق و جنوب به اقیانوس اطلس کشیده شده است. علاوه بر پایتخت بوئنوس آیرس، مهمترین رودخانه کشور، ریو دلا پلاتا، آرژانتین را از اروگوئه جدا می کند. این رودخانه و نام آن، کلیدی برای نامگذاری آرژانتین است. ریشه ی نام گذاری این رودخانه به قرن شانزدهم و دوران فتوحات اسپانیا و پرتغال بازمیگردد.

در اوایل 1500s، یک فاتح اسپانیایی داستان های شاه سفید را شنیده بود که بر یک کشور بسیار غنی از نقره حکمرانی می کرد.  این کشور امروزه با نام بولیوی شناخته می شود و کنکویستادور که نام آن Aleixo Garcia است، به پوتوسی سفر کرد تا به دنبال این ادعا برود اما توسط قبیله نشینان نزدیک مرز برزیل و پاراگوئه کشته شد. بعضی از قبایل گارانی که در این سفر حضور داشتند، مقداری نقره خریدند و به کشور خود بازگردانده شدند. در حقیقت داستان رودخانه ی بزرگ و پر از نقره از اینجا معروف شد. 

تصور می شود که منشاء نام "ریو دلا پلاتا" به معنای رودخانه نقره ای نیز نامی بومی محلی از همین روایت باشد. یک کاشف پرتغالی به نام LOPO از Homem یکی از اولین کاشفان این قلمرو نقره ای بود. مارک آن را بر روی یک نقشه در 1554 به عنوان "Argentea" – سرزمین نقره ای ثبت کرد.

این عبارت در لاتین "argentum" به معنی نقره است. زمانی که قانون اساسی کشور در سال 1826 نوشته شد، این کشور جمهوری آرژانتین نامیده شده و امروز نیز باقی مانده است. همچنین اگر شما هم به این تجارت سود آور علاقمند هستید می توانید با مطلب نحوه استخراج نقره در اطلاع نیوز، این حرفه را آموزش ببینید.

بیشتر بخوانید: قیمت نقره

از آن زمان، این کشور مهاجران اروپایی بسیاری همچون: ویلز، باسک، انگلیس، ایتالیا، و اوکراین را به خود جلب کرده است. هنگامی که این مهاجران با مردم بومی مواجه شدند، آنها را از سرزمین خود بیرون و ادعا کردند که این اراضی از آن خودشان است.

بعد از مدتی مجموعه ای از جنبش های استقلال طلب در سراسر آمریکای جنوبی برای بازپسگیری کنترل قاره از اسپانیا با هم متحد شدند. در سال 1816 استان های متحده رودخانه پلاتا تحت رهبری ژنرال خوزه د سان مارتین و همراهانش اعلام استقلال کردند. قانون اساسی آرژانتین در سال 1853 نوشته شد.

پس از گذار از دهه های دیکتاتوری نظامی، امروز کشور توسط یک دموکراسی پارلمانی اداره می شود. در طول دهه 1970 و 1980، دولت نظامی آنچه را که به عنوان "جنگ کثیف" علیه مردم خود شناخته شده بود، به راه انداخت. به بهانه ی حفاظت از کشور در مقابل کمونیست ها، ارتش هزاران شهروند بی گناه که با عنوان "ویرانگر" نامگذاری شده بودند، به قتل رساند. این دوره خشونت آمیز تأثیرات مخرب و ماندگاری بر شخصیت آرژانتینی ها به جا گذاشت.

زبان

زبان رسمی آرژانتین اسپانیایی است، اما تعدادی از جوامع اروپایی همچنان زبان های خود را حفظ کرده اند. به عنوان مثال: ایتالیایی ها بزرگترین گروه مهاجران این کشور را تشکیل می دهند. ایتالیایی ها به طور گسترده زبان های دیگری مانند انگلیسی را نیز متوجه می شوند. حدود هفده زبان بومی و محلی در این کشور به جا مانده که توسط افراد کمی صحبت می شود. 

فولکلور یا فرهنگ عامه

هر چند آرژانتین بسیاری از فرهنگ های اروپایی را به خود گرفته است اما هنوز هم اعتقاد به عالم ارواح و پرستش مرده ها نقش مهمی در زندگی مردم بازی می کند. توماس الوی مارتینیز، رمان نویس معروف، اشاره می کند که قهرمانان ملی آرژانتین مانند سن مارتین را نه در سالگرد تولدشان بلکه در سالگرد مرگشان مورد احترام قرار می دهند و این راهی است که روزهای مقدس را جشن می گیرند. زائران به طور منظم از گورستان های Recoleta و Chacarita در بوینس آیرس، به ویژه مقبره های افراد محبوب و مشهور بازدید می کنند که در آن دعا و آیین های مختلف را به جا می آورند.

در طول دهه 1800، گاچو، گاوچران آرژانتینی، برای نشان دادن نماد آزادی برای کشور به پا خواست. او به عنوان یک شورشی معرفی شد که به منظور حفظ آزادی مقامات را به چالش کشید. افسانه ها درباره او رشد کرده و الهام بخش بسیاری از نویسندگان شد.
دین رسمی کشور آرژانتین، کاتولیک رومی است. اما جنبش های پروتستان انجیلی، نگرش کاتولیک ها را تغییر داد. مذهب کاتولیک همچنین با چالش هایی از قبیل تضاد فرهنگ عامه مردمی با آموزش های کلیسا نیز مواجه است.

تعطیلات مهم

جشنواره های اصلی مسیحیت مانند عید پاک و کریسمس در سراسر کشور جشن گرفته می شود. همچنین جشن های ملی از یادبود قهرمانان و روزهای تاریخی مانند انقلاب مه 1810 وجود دارد. روز مالویناس در 10 ژوئن، که به مناسبت تاسیس فرماندهی نظامی جزایر فالکلند " Comandancia Política y Militar de las Malvinas" در سال 1829 را جشن می گیرند. روز استقلال در 9 ژوئیه و سالگرد فوت "خوزه د سن مارتین" سپهسالار آرژانتینی و رهبر کامیاب آمریکای جنوبی در راه دستیابی به استقلال از اسپانیا در 17 اوت نیز از روزهای تعطیل در این کشور محسوب می شود. 

آیین های مذهبی

تعمید و روزهای مقدس حوادث مهمی هستند که برای افراد و خانواده ها اهمیت دارد. به دلیل میراث قوی اسپانیایی ها و ایتالیایی ها و تاثیر مستمر کلیسای کاتولیک، این موارد در خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است. هر چند افراد جوان تر اجباری برای ازدواج در کلیسا نمی بینند. ازدواج های مدنی محبوب شده اند و روند رو به رشدی از طلاق و ازدواج مجدد وجود دارد.

روابط

آرژانتینی ها بسیار مهمان نواز هستند و مشتاقانه توریست ها را برای شرکت در فعالیت های خود دعوت می کنند. یکی از سرگرمی های معروف آنها نوشیدن چای ماته، ساخته شده از برگ هولی (مقدس) از پاراگوئه است. این نوشیدنی بیشتر از یک نوشیدنی ساده مانند چای یا قهوه است. نوشیدن آن یک مراسم جدی است که در میان خانواده ها، دوستان و همکاران به اشتراک گذاشته می شود. برای افرادی که در این مراسم شرکت کرده اند، تمام روند نوشیدن چای به موضوع آن مربوط است. برای اجرای این مراسم، یک نفر مسئول پر کردن یک لیوان به شکل کدو قلیانی با چای است. در همین حال، آب در یک کتری جداگانه حرارت داده می شود، اما نباید جوش بیاید. سپس آب گرم به ظرف  و هر شخص چای را بوسیله ی یک لوله ی نقره ای می نوشد. این میله دارای یک فیلتر است که از ورود برگ ها به دهان جلوگیری می کند.

آرژانتینی ها در ملاء عام کاملا رسمی هستند و از قوانین اجتماعی مناسبی برخوردارند. به عنوان مثال اگر به قصد پرسیدن یک مسیر به سمت یک غریبه بروید حتما با جملاتی مانند "buenos días" یا  "buenas tardes"به معنای "روز خوبی داشته باشید" یا "بعد از ظهر خوبی داشته باشید" روبرو شوید.

شرایط زندگی

به شهرهای مهم آرژانتین باید به چشم اروپایی نگاه کنید. طبقات متوسط در آرژامنتین، در ساختمان های آپارتمانی مدرن و یا در خانه های ییلاقی با یک باغ کوچک زندگی می کنند. از دهه 1930، با توجه به مهاجرت جمع کثیری از کارگران روستایی به شهرهای بزرگ، زاغه نشینی در حومه شهر که کارگران در آن زندگی می کنند، رشد کرده است.

زندگی خانوادگی

خانواده در زندگی آرژانتینی ها نقش مهمی ایفا می کند که می توان آن را از اثرات کاتولیک و اسپانیایی ها بر زندگی آنها دانست. هنوز هم باور قوی به هسته ی خانواده، پدربزرگ و مادربزرگ، عمه ها و خاله ها و دیگر بستگان نزدیک وجود دارد.

زندگی اجتماعی و خانواده محور در موارد مختلفی مانند جشن های تولد، آیین عشاء ربانی، مراسم عروسی و تشییع جنازه از اهمیت ویژه ای پیدا می کند.

پوشاک و لباس

اکثر ساکنان شهر لباس های غربی به تن دارند و بسیاری طرفدار پوشاک اروپایی، به ویژه ایتالیا هستند. با این حال، در مناطق روستایی، بسیاری از کارگران در مراتع (مزارع) لباس گاچو می پوشند. لباسی با یک کلاه پهن و شلوار گشاد که به عنوان بخشی از لباس به چکمه ها متصل می شوند. 

مواد غذایی

در استان پامپاس در آرژانتین، دامداری های بزرگی وجود دارد. بنابراین تعجب آور نیست که بگوییم عمده رژیم غذایی آرژانتینی ها بر اساس گوشت است. در این کشور تنوع قومی و منطقه ای شگفت انگیزی برای پخت و پز وجود دارد. 

حضور ایتالیایی ها موجب محبوبیت زیاد غذاهایی همچون پاستا، اسپاگتی، لازانیا، کنگلونی و راویولی شده است. اما هنوز گوشت گاو اصلی ترین جزء وعده های غذایی آنهاست. پرطرفدارترین شکل آن پریلادا، کباب مخلوط استیک و سایر برش ها است. برخی مناطق غذای بسیار متفاوتی دارند. آندو شمال غربی غذاهای بسیار تندی را ارائه می دهد. شایان ذکر است که غذای خاورمیانه ای را می توانید در شمال مندوزا پیدا کنید.

تحصیلات

آرژانتین با 94 درصد میزان سوادآموزی، یکی از کشورهای با سواد کشورهای آمریکای لاتین محسوب می شود. از سنین پنج تا دوازده سالگی، آموزش و پرورش رایگان و اجباری است. 

میراث فرهنگی

در اوایل قرن نوزدهم و بیستم، بوئنوس آیرس هنر، موسیقی و معماری را به تبعیت از سبک فرانسوی به کار گرفت. این را می توان در بسیاری از ساختمان های ساخته شده در در اوایل 1900 پایتخت مشاهده کرد. 

نویسندگان آرژانتینی قرن بیستم جزو مشهورترین نویسندگان جهان هستند. از جمله این نویسندگان می توان به جورج لوئیس بورخس، جولیو کورتازار، ارنستو ساباتو، مانوئل پویگ، اسوالدو سوریانو و آدولفو بیوای کازارس اشاره کرد. اکثر اثارشان به زبان انگلیسی ترجمه شده و در دسترس مردم دنیا قرار دارد. 

خانه اپرای تئاتر کولون در بوینس آیرس، یکی از بهترین های جهان در نوع خود است. موسیقی کلاسیک، باله و همچنین رقص مدرن در اینجا برگزار می شود. این شهر همیشه اجرا کننده ی تئاترهای پر جنب و جوش است و با عنوان یکی از بزرگترین شهرهای جهان شناخته می شود. در استان های دیگر نیز تئاتر زنده بخش مهمی از زندگی فرهنگی مردم است.

شرایط کاری و استخدام

آرژانتین علیرغم دارا بودن منابع طبیعی فراوان و جمعیت تحصیل کرده با فرهنگ قوی، در بکارگیری افراد بسیار ضعیف عمل کرده است. پیش از این در قرن بیستم، آرژانتین در قیاس با کشورهای ممتازی مانند کانادا و استرالیا بود. اما امروزه نه تنها این جایگاه را حفظ نکرده است بلکه روند رو به کاهشی نیز دارد. 

یکی از مشکلات اساسی آرژانتین، مانند دیگر کشورهای آمریکای لاتین، فقر در مناطق روستایی آن است. کنترل غنی ترین زمین های کشاورزی پامپاس در دست تعداد کمی از خانواده های ثروتمند است. اکثر مردم روستایی به زندگی در سرزمین ها و یا کار کردن به عنوان کارگران کم درآمد در ملک های بزرگ مشغول هستند. 

ورزش 

سراسر این کشور دیوانه ی فوتبال هستند. آرژانتین در سال 1978 و بار دیگر در سال 1986 جام جهانی را در خانه به دست آورد. این کشور تعدادی از بازیکنان شناخته شده بین المللی مانند دیگو مارادونا (که اکنون مربی تیم ملی آرژانتین است ) و دانیل پاسارلا را به دنیا معرفی کرده است. بوینس آیرس بیشترین تعداد تیم ها را در کشور داراست به طوری که از بیست و هشت تیم کشور، هشت تیم در پایتخت و پنج تیم نیز در حومه ی این شهر مستقر هستند.

چند تن از بازیکنان تنیس آرژانتین نیز در دنیا معروف و شناخته شده هستند، مانند گیرمو ویلس و گابریلا ساباتینی. پس از ورود بسیاری از ورزشکاران حرفه ای بسکتبال از اروپا و آمریکای شمالی که قادر به بازی در این کشورها نبودند، بازی بسکتبال نیز به عنوان یک ورزش پر طرفدار در آرژانتین تبدیل شد. 

در سال 1995، تیم ملی آرژانتین، تیم ملی ایالات متحده را برای کسب مدال طلا در بازی های پان آمریکن در مار دل پلاتا شکست داد.

تفریح

یکی از مشهورترین و قابل توجه ترین ویژگی فرهنگ آرژانتینی، تانگو، موسیقی و رقص است. برای اولین بار در سال 1880 زمانی که از مناطق کارگری خود را نشان داد، محبوب شد. این هنر ترکیبی از آئین گاچو (کابوی) با موسیقی اسپانیایی و ایتالیایی بود. سپس موسیقیدان مشهورکارلوس گاردل، آهنگی به نام Tango Canción، "آهنگ تانگو" را ساخت. این موسیقی تانگو را از محله های فقیرنشین به سطوح بالای شهر بوینس آیرس کشاند. 

برای بسیاری از آرژانتینی ها، آهنگ تانگو، از بین بردن ترس و اضطراب ها در زندگی است. این رقص می تواند تم های مختلفی همانند عشق، حسادت، خیانت و موضوعات روزمره مانند رفتن به محل کار و یا مقابله با همسایگان را انتقال دهد. همچنین می تواند نمادی از خاطرات نوستالژیک و از یاد رفته نیز باشد. 

آرژانتینی ها فیلمسازانی عالی هستند، گر چه در حال حاضر بسیاری از سینماها در خارج از بوئنوس آیرس به دلیل محبوبیت روز افزون تماشای فیلم ها در خانه تعطیل شده اند. 

صنایع دستی و سرگرمی

در میان صنعتگران سراسر کشور، انواع صنایع دستی گسترده است. ساخت دستی لیوان کدو قلیانی و نی نقره ای مخصوص چای ماته بسیار شایع است. ظروفی که اغلب با استفاده از آلمینیوم ساده و ارزان ساخته می شود و با طلا و نقره ای که در فروشگاه های طلا و جواهر یافت می شود، متفاوت است. 

www.etelanews.com

 

مشکلات اجتماعی

به نظر می رسد که تورم افسار گسیخته توسط دولت کارلوس منم رئیس جمهورمنتخب در سال 1989 ، متوقف شده است. Menem یک بازیکن سابق فوتبال است که برای کاهش هزینه های دولت و شرکت های دولتی بسیار تلاش کرده است. مشکل این است که ادامه خصوصی سازی (فروش مشاغل دولتی به سرمایه گذاران) منجر به بیکاری شدید شده است. دولت این مسئله را به عنوان بخش مهمی از اصلاحات توجیه می کند.

 



+ 1
مخالفم - 0
نظرات : 0
منتشر نشده : 0

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید

logo-samandehi

تمام حقوق مادی و معنوی این پایگاه محفوظ و متعلق به سایت اطلاع نیوز می باشد . هرگونه کپی و نقل قول از مطالب سايت با ذكر منبع بلامانع است.