بررسی اقتصاد کشور اردن

اردن کشوری به مساحت 89342 کیلومتر مربع (34495 مایل مربع ) و کاملا محصور در خشکی است. خط ساحلی اردن فقط 26 کیلومتر یا 16 مایل طول دارد. سلطنت هاشمی اردن یک پادشاهی پایدار در خاورمیانه است و دولت این کشور اغلب نقش میانجی بین کشورهای همسایه را بازی می کند. اردن در قرن بیست و یکم به عنوان بخشی از تقسیم بندی فرانسه و بریتانیا در شبه جزیره عربستان بود. 

پایتخت : عمان، جمعیت 2،5 میلیون نفر

شهرهای اصلی : زرقاء 1.65 میلیون نفر، اربد 650 هزار نفر، رمثا 120 هزار نفر، کرک 109 هزار نفر

دینار اردن

دینار اردن (JOD) ارز دولتی پادشاهی اردن است. دینار دارای واحدهای کوچکتر یا زیرمجموعه است. به طور خاص، یک دینار برابر است با 10 درهم، 100 قیرش و 1000 فلوس. اختصارات ارزی یا نماد آن توسط JOD نشان داده می شود.
JOD ( دینار اردن ) ارزشی متعادل نسبت به ارزهای دیگر دارد، که بخشی از آن به وسیله سیاست پولی کشور و توسط  بانک مرکزی اردن (CBJ) تعیین می شود. 

اگر چه بسیاری از نرخ ارزها در بازار جهانی بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می شوند، اما ارزش دینار اردن تحت کنترل های اعمال شده توسط دولت و بانک مرکزی قرار دارد. 

بانک مرکزی اردن (CBJ) با هدف "حفظ ثبات پولی و مالی، برای اطمینان از تبدیل نرخ دینار اردن" و " کمک به دستیابی به ثبات بانکی و مالی در نظام پادشاهی" فعالیت می کند. به این ترتیب با تنظیم سیاست قیمت گذاری ارزش دینار اردن این ارز با اقتصاد اردن سازگار می شود. علاوه بر این CBJ در چارچوبی عمل می کند که بر نرخ ارز ثابت، به عنوان یک ستون اسمی و سیاست پولی تأکید می شود.

این سیاست های پولی در ایجاد توانایی اردن برای جذب سرمایه گذاری خارجی، حفظ رقابت در صادرات و تحت کنترل نگه داشتن تورم بکار می رود. 

کشور اردن ارزش ارز ملی خود را نسبت به دلار ایالات متحده اعتبارسنجی می کند. دینار از ماه اکتبر سال 1995 به صندوق بین المللی پول (SDR) اختصاص داده شده و به صورت غیر رسمی به ایالات متحده وابسته است. نرخ برابری ارز دینار نسبت به دلار (USD) برابر با 0.709 دینار در هر دلار، یا 1.41 دلار در هر دینار اردن است. 

به طور معمول، اگر نرخ ارز در یک کشور به شدت نوسان داشته باشد، جذب سرمایه گذاری خارجی دشوار است و جریان سرمایه ممکن است کشور را در جستجوی سرمایه گذاری های پایدارتر ترک کند. یک ارز پایدار همچنین منجر به افزایش سرمایه گذاری مستقیم خارجی به اردن خواهد شد. 

با این حال، با پیوستن به دلار، بانک مرکزی اردن نمی تواند در شرایط اقتصادی مانند رکود اقتصادی یا رشد بیش از حد، تأثیر ارزش ارز خود را در بازار آزاد داشته باشد. به همین ترتیب، اگر قیمت دلار آمریکا به دلیل شرایط اقتصادی ایالات متحده ارزش پیدا کند یا قدرت خود را از دست بدهد، می تواند قدرت خرید دینار را تغییر دهد، حتی اگر شرایط اقتصادی در اردن کاملا متفاوت باشد.

با وجود این، اقتصاد اردن هنوز هم از وابستگی بالا به کمک، نرخ بالای بیکاری، و فشار بر منابع طبیعی رنج می برد.

در ماه اوت سال 2016، هیئت مدیره صندوق بین المللی پول، مشارکت سه ساله اردن را در صندوق توسعه تسهیلات (EFF) برای تأمین حمایت از اقتصاد کشور و حمایت از رشد اقتصادی تمدید کرد.

بر اساس اطلاعات بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی (GDP) اردن در ایالات متحده آمریکا در سال های 2010 تا 2016 به میزان 46 درصد افزایش یافت در حالی که نرخ تورم از 8.4 درصد به 1 درصد کاهش داشت. بانک جهانی همچنین پیش بینی می کند که در این کشور تولید ناخالص ملی در سال 2020 به میزان 2.5 درصد افزایش یابد.

تاریخچه دینار اردن

دینار در ژوئیه 1950 ارز رسمی اردن شد. این ارز جایگزین پوند فلسطین است که از سال 1927 بر فلسطین و امارت شرق اردن، تحت حمایت بریتانیا رواج داشت. (امارت: نوعی حاکمیت سیاسی است که توسط یک خاندان پادشاهی اسلامی تحت عنوان امیر اداره می‌شود). پس از استقلال، این کشور "صندوق ارز اردن" را برای صدور ارزها ایجاد کرد.

بانک مرکزی اردن (CBJ) سیاست های پولی و انتشار آن را در سال 1959 به تصویب رساند. بر روی اسکناس های صادر شده نام رسمی کشور و سلسله هاشمی اردن چاپ شده است. 

سکه و اسکناس

دولت برای اولین بار سکه ها را در سال 1949 معرفی کرد. آنها در ارزش های مختلف مانند 100، 50، 20، 10، 5، 1 فلوس منتشر شدند.

دولت اردن اسکناس ها را در سال 1949 منتشر کرد. اولین واحدهای پولی به صورت اسکناس از 50، 10، 5، 1، ½ دینار تشکیل میشد. بانک مرکزی در سال های 1977 و 1999 به ترتیب 20 و 50 دینار را وارد سبد پولی کشور کرد. در سال 1999 اسکناس های ½ دیناری با سکه جایگزین شد. اسکناس ها از رنگ های جذاب مانند آبی، نارنجی قهوه ای و سبز روشن ساخته شده است.