در این مقاله از سری مقاله های اختصاصی سلامت اطلاع نیوز به موضوع عفونت ادرار می پردازیم. تا انتهای مطلب با ما همراه باشید و ما را از تجربیات و نکات خود در بخش نظرات آگاه سازید.
تشخیص عفونت ادرار
تست ها و روال درمانی که بایستی برای تشخیص عفونت ادراری طی کنید:
Urinary tract infection (UTI)
آزمایش نمونه ادرار: پزشک شما ممکن است درخواست نمونه ادرار برای آنالیز و آزمایش در آزمایشگاه را داشته باشد. در این آزمایش پزشکان به دنبال گلبوگ های سفید، قرمز و باکتری های درون ادرار می گردند. برای اجتناب و جلوگیری از ورود ناخواسته باکتری ها به نمونه ادرار، از شما خواسته می شود تا ناحیه خروج ادرار را کاملا بشوئید و بوسیله پد آنتی باکتریال پاک کنید. هم چنین شما بایستی از میانه ادرار شروع به جمع آوری نمونه کنید و نه از ابتدای آن.
بررسی باکتری های درون ادرار توسط آزمایشگاه: آنالیزهای آزمایشگاه با دقت بالا باکتری های در حال رشد را بررسی می کنند. این آزمون به پزشک معالج نشان می دهد که چه باکتری هایی باعث ایجاد عفونت در ادرار شده اند و چه داروهایی برای از بین بردن آن مورد نیاز خواهد بود.
تصویربرداری از مجاری ادراری: اگر عفونت ادراری شما زیاد و مستمر باشد، ممکن است پزشک معالج از شما بخواهد که سی تی اسکن یا ام آر آی انجام دهید. Ct scan o MRI .
استفاده از اسکوپ یا دوربین برای مشاهده داخل مثانه: اگر عفونت ادراری شما مدتی پس از درمان باز می گردد و مستمر است، ممکن است پزشک معالج از سیستوسکوپی cystoscopy برای مشاهده وضعیت درون مثانه استفاده کند. سیستوسکوپ از مجرای ادراری شما وارد می شود و تا مثانه یش می رود.
نحوه درمان عفونت ادراری
مانند اکثر عفونت های دیگر در بدن آنتی بیوتیک ها اوین راه حل برای درمان عفونت ادرار هستند. اینکه چه داروی آنتی بیوتیکی برای شما تجویز شود و نحوه و زمان مصرف آن چگونه باشد کاملا به شرایط سلامت شما بستگی دارد و با توجه به نوع باکتری درون مجرای ادراری توسط پزشک معالج تجویز می گردد.
عفونت ساده
داروهای رایج برای عفونت ساده برای UTI شامل موارد زیر می شوند:
- تریمتوپریم یا سولفامتوکسازول Trimethoprim/sulfamethoxazole
- فسفومایسین Fosfomycin
- نیتروفورانتوئین Nitrofurantoin
- سفالکسین Cephalexin
- سفتریاکسون Ceftriaxone
فلوروکینولون ها، گروهی از داروهای آنتی بیوتیک هستند مانند سیپروفلوکساسین ciprofloxacin ، لووفلوکساسین levofloxacin و غیره. که البته خیلی برای عفونت های ساده ادرار پیشنهاد نمی شود چرا که عوارض جانبی آنها بیشتر از فواید مصرف آن برای عفونت ساده می باشد. در برخی موارد، مانند UTI پیشرفته و یا عفونت کلیه، پزشک شما ممکن است از این گروه داروها تجویز کند چرا که گزینه دیگری وجود نداشته است.
اغلب اوقات، نشانه های عفونت پس از چند روز از آغاز درمان ناپدید می گردند. اما شما باید دوره درمان را برای یک هفته یا بیشتر طی کنید. کل داروهای تجویز شده را مصرف کنید و پس از احساس بهبود مصرف آنتی بیوتیک را متوقف نکنید.
برای عفونت ادراری غیرپیشرفته و ساده، که به دلیل بیماری و دلیل دیگری پیش نیامده است، پزشک شما طول دوره درمان با آنتی بیوتیک را کوتاه در نظر می گیرد، مانند دو تا سه روز درمان با آنتی بیوتیک. اما اینکه این زمان کم برای درمان شما کافی باشد به علائم و نشانه های عفونت، هم چنین سوابق پزشکی شما بستگی دارد.
پزشک شما هم چنین ممکن است از داروهای ضد درد و مسکن برای تسکین درد و سوزش همراه با ادرار استفاده کند. البته این درد و سوزش کمی پس از آغاز درمان با آنتی بیوتیک نیز کاهش می یابد و رفع می گردد.
عفونت های مکرر
اگر شما دچار عفونت های مکرر ادراری هستید، پزشک شما ممکن است پیشنهادات درمانی خاصی داشته باشد:
آنتی بیوتیک های دوز پایین، در ابتدا برای شش ماه و در بعضی موارد طولانی تر
تحت نظر گرفته شدن توسط پزشک
دوز معنی از آنتی بیوتیک پس از فعالیت های جنسی (در صورتی که عفونت شما به آن مربوط باشد)
درمان توسط استروژن واژینال، در صورتی که در دوران پس از یائسگی به سر می برید.
عفونت بسیار شدید
برای UTI بسیار شدید، ممکن است به تزریق آنتی بیوتیک های وریدی در بیمارستان احتیاج داشته باشید.
سبک زندگی و درمان های خانگی
عفونت مجرای ادراری می تواند بسیار دردآور باشد، اما شما می توانید قدم های مثبتی در کاهش ناراحتی خود تا زمانی که آنتی بیوتیک ها کار خودشان را انجام دهند بردارید. از راهنمایی های زیر بهره ببرید:
آب بسیار فراوان بنوشید. آب به رقیق کردن ادرار و خارج کردن باکتری ها کمک فراوان می کند.
از نوشیدنی هایی که مثانه را تحریک می کنند دوری کنید. از مصرف قهوه و نوشیدنی های شامل آب مرکبات یا کافئین تا زمانیکه عفونت کاملا از بین رفته باشد، دوری کنید و هرگز الکل مصرف نکنید. موارد ذکر شده می توانند مثانه شما را تحریک کنند و باعث تشدید نیاز شما به دفع ادرار می شوند.
از پد گرم استفاده کنید. شما می توانید با استفاده از یک حوله گرم (نه داغ) و قرار دادن آن بر روی ناحیه زیر شکم، درد مثانه و ناراحتی های ناشی از عفونت مجرای ادراری را کاهش دهید.
داروهای جایگزین
بسیاری از مردم با نوشیدن آب زغال اخته از ابتلا به UTI پیشگیری می کنند. نشانه هایی وجود دارند که آب زغال اخته و یا محصولات دیگر آن مانند کپسول زغال اخته خواص ضد باکتری دارند. محققان هم چنان درباره توانایی آب زغال اخته در پیشگیری از عفونت ادراری مطالعه می کنند، اما نتایج قطعی بدست نیامده است.
اگر از نوشیدن آب زغال اخته لذت می برید و احساس می کنید به درمان عفونت ادراری کمک می کند، امتحان آن ضرری ندارد، هر چند برخی افراد ناراحتی های شکمی مانند اسهال را پس از مصرف آب زغال اخته گزارش می دهند.
به هر حال، اگر از داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین استفاده می کنید، از مصرف آب زغال اخته اجتناب کنید.
آمادگی برای مراجعه به پزشک
پزشک خانوادگی شما، پرستار متخصص یا متخصصین دیگر حوزه سلامت، می توانند اکثر انواع عفونت های ادراری را درمان کنند. اگر شما به صورت مکرر از عفونت ادرار و کلیه رنج می برید، ممکن است لازم باشد تا به یک متخصص مجرای ادراری (اورولوژیست) و متخصص بیماری های کلیه (نفرولوژیست) برای ارزیابی بیماری خود مراجعه کنید.
چه کارهایی باید انجام دهید
برای آمادگی ملاقات با پزشک موارد زیر را در نظر بگیرید:
از پزشک خود درباره هر آنچه نیاز است شما انجام دهید بپرسید. مانند جمع آوری نمونه ادرار
نشانه های بیماری خود را یادداشت کنید. حتی اگر احساس می کنید برخی از آنها ارتباطی با عفونت مجرای ادراری شما ندارد.
لیست کاملی از داروهایی که مصرف می کنید تهیه کنید. حتی ویتامین ها و مکمل های دیگر.
سوال هایی که میخواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
سوال های پایه ای که می توانید از پزشک خود درباره عفونت ادراری بپرسید:
اصلی ترین دلیل نشانه ها و مشکلاتی که دارید چیست؟
آیا ممکن است دلایل دیگری نیاز برای UTI شما وجود داشته باشد؟
آیا برای تشخیص بیماری نیاز به انجام آزمایشی دارید؟
چه فاکتورهایی منجر به بیماری UTI در شما شده است؟
چه درمانی برای قدم اول پیشنهاد می شود؟
اگر درمان اولیه پاسخگو نباشد، چه درمانی پس از آن پیشنهاد می شود؟
آیا من در خطر عوارض جانبی بخصوصی از داروها خواهم بود؟
خطر عود کردن و بازگشت بیماری برای شما تا چه اندازه است؟
چه اقداماتی خطر عود کردن و بازگشت این بیماری را بیشتر می کنند؟
نیازی به مراجعه به یک متخصص دارید یا خیر؟
اگر پرسش دیگری نیز داشتید به هیچ وجه تردید نکنید.
چه انتظاری از پزشک داشته باشیم؟
احتمالا پزشک معالج شما سوالات زیادی خواهد پرسید:
اولین بار کی نشانه های بیماری خود را حس کردید؟
آیا در گذشته برای درمان عفونت مثانه یا کلیه تحت نظر بوده اید؟
ناراحتی شما چقدر شدید است؟
چقدر ادرار می کنید؟
آیا ناراحتی های شما پس از ادرار کردن کاهش می یابد؟
آیا درد در ناحیه پایین کمر احساس می کنید؟
آیا تب دارید و یا داشتید؟
آیا ترشحات واژینال و یا خون در ادرار مشاهده کرده اید؟
آیا فعالیت جنسی دارید؟
آیا از قرص های پیشگیری از بارداری استفاده می کنید؟ اگر بله چه داروهایی؟
ممکن است باردار باشید؟
آیا برای مشکلات دیگری تحت درمان هستید؟
آیا تا به حال از کاتتر استفاده کرده اید؟ (یک لوله نازک، معمولاً بلند و قابل انعطاف و ساخته شده از مواد دارای کاربرد در پزشکی است که در طیف گسترده‌ای از توابع دانش پزشکی و بهداشت کاربرد دارد. کاتترها وسیله‌ای در خدمت پزشکی هستند که می‌توانند در بدن بیمار برای یک هدف معین استفاده شوند. با تغییر در مواد یا تنظیم شکل کاتتر در مرحله تولید، می‌توان به کاتتر برای قلب و عروق، ارولوژی، گوارش، سیستم عصبی، و برنامه‌های کاربردی چشمی دست یافت.)
