معرفی کامل کشور ژاپن

به گزارش اطلاع نیوز

جزایر ژاپنی از زمان عصر حجر دارای سکنه انسانی بوده است. باستان شناسان برخی از قدیمی ترین سفال ها را در اینجا کشف کرده اند.

مهاجرت از ویژگی های برجسته تاریخ ژاپن به حساب نمی آید. مردم ژاپن ترکیبی از اقوام شمال آسیا، سواحل چین، آسیای جنوب شرقی و پلی نزی تشکیل میدهند. با شروع دوره "هی آن" (794-1185) حکومت ژاپن مرزهای کشور را تا شمال جزیره "Honshu" گسترش داد. ژاپنی ها در قرن نوزدهم ساکنان جزیره "Hokkaido" را که با نام "Ainu" شناخته میشدند از خانه هایشان راند.

در طول تاریخ ژاپن، دولت ها تحت سلطه کامل امپراطوران قرار داشتند، این روند در طول تاریخ تغییر کرد و جای خود را به دموکراسی پارلمانی داد. در برخی از بازه های تاریخی ژاپن، اداره حکومت در دست نیروهای نظامی و سامورایی ها قرار داشته است.
ژاپن پس از جنگ جهانی اول (1914 تا 1918) بحران اقتصادی را تجربه کرد. توکیو و یوکوهاما دز زلزله سال 1923 ویران شدند. در طول مدت جنگ جهانی دوم (1941 تا 1945) ژاپن به آمریکا و انگلستان حمله کرد، شکست در جنگ جهانی دوم ژاپن امپراطوری و ارتش خود را از دست داد، اقتصاد و بسیاری از شهرهای بزرگ این کشور نابود شدند. هیروشیما و ناکازاکی توسط بمب اتمی نابود شدند. نیروهای متحدین (آمریکا) این کشور را اشغال کردند و اصلاحاتی را برای ترویج دموکراسی انجام دادند.

ژاپن پس از اشغال در مسیر اصلاحات سیاسی و اقتصادی قرار گرفت، اقتصاد کشور به طور چشم گیری رشد کرد و سطح کیفی زندگی مردم بالا رفت. اقتصاد این کشور امروزه تبدیل به یکی از قدرت های آسیا شده است. امروزه قیمت ین ژاپن روند رو به رشدی دارد و نرخ ین در مقابل سایر ارزهای قدرتمند مانند دلار آمریکا سنجیده میشود. رابطه نزدیک تجاری آمریکا و ژاپن سبب شده تا قیمت دلار آمریکا امروز بر نرخ ین ژاپن تاثیرگزار باشد.

سیاست ژاپن

ار نظر سیاسی، ژاپن یک دموکراسی پارلمانی است که بر اساس نظام سیاسی بریتانیا طرح ریزی شده است. نمایندگان انتخاب میشوند تا در مجلس "Diet" که متشکل از دو مجلس مجزاست شرکت کنند. حزب اکثریت در مجلس پائین، مجلس نمایندگان، نخست وزیر خود را انتخاب میکند که یک کابینه را تشکیل میدهد و حزب محافظه کار، حزب لیبرال دموکرات بزرگترین حزب است. اما کنترل طولانی مدت آن توسط مجلس پائین در سال 1993 شکست خورد.

افسانه ها میگویند که مشروعیت امپراطوران ژاپنی از الهه خورشید شینتو نشئت میگیرد. از زمان اواخر دوره یاماتو (300-710) یک خانواده تاج و تخت (قدیمی ترین سلسله جهان) را به ارث میبرد. در سال 1993 آکیهیتو به جای پدرش هیروهیتو بر تخت نشست و تبدیل به 125 امین امپراطور این سلسله شد. 

در طول تاریخ امپراطور هیچ قدرت سیاسی در اختیار نداشت، اما کسانی را که با نام او حکم رانی میکردند را انتخاب میکرد. در دوران "میجی" (1868 تا 1912) حکومت یک فرقه را تشکیل داد تا حمایت مردمی را کسب کند. این به خاطر فراموشی عبادت امپراطور در دوران جنگ های 1930 و 1940 بود. در دوران جنگ جهانی دوم، امپراطور به طور عمومی موضوع الوهیت خود را رد کرد و اسطوره ها از کتب تاریخی مدارس حذف شدند.

موقعیت جغرافیایی

جمعیت ژاپن حدود 125 میلیون نفر است. بیشتر مردمی که به ژاپنی صحبت میکنند در این کشور زندگی میکنند و تعداد کمی از آن ها به هاوایی، شمال و جنوب آمریکا مهاجرت کرده اند. اما امروزه بیشتر فرزندان آن ها ژاپنی صحبت نمیکنند.

ژاپن یک زنجیره از حدود سه هزار جزیره در شرق آسیا تشکیل شده است. در طول تاریخ سه جزیره "Honshu,Kyushu,Shikoku" خانه اصلی ژاپنی ها محسوب میشوند. در قرن نوزدهم تاثیر سیاسی به سمت جنوب گسترش یافت و جزیره های "Ryukyu" را به ژاپن الحاق کرد. سکنه این جزایر نوع خاصی از گویش ژاپنی را صحبت میکردند. الحاق این جزایر چندین سال بطول انجامید و در قرن نوزدهم این جزایر کاملا به خاک ژاپن پیوست. جزیره "Hokkaido" هم در قرن نوزدهم به ژاپن پیوست.

تقریبا دو سوم از زمین های جزیره ها کوهستانی است. این موضوع سبب شده تا جمعیت در دشت های جزیره پراکنده شود. کانتو در نزدیکی توکیو، کنسای در نزدیکی اوکاسا و نوبی در نزدیکی ناگویا، نزدیکی کوهها و نوار ساحلی از نواحی با جمعیت محسوب میشود. این جمعیت عمدتا به شکل شهری است که توسط شغل و زندگی شهری ساخته و اداره میشود.

ژاپن از فعالیت های آتشفشانی و زمین لرزه ای رنج میبرد. یک زلزله بزرگ در تاریخ 1 سپتامبر 1923 توکیو و یوکوهاما را نابود کرد و حدود 130.000 کشته بر جای گذاشت. شهر کوبه در تاریخ 17 ژانویه 1995 توسط یک زمین لرزه ویران شد و بیش از 5.000 نفر کشته شدند. طوفان های فصلی از دیگر بلایای طبیعی است که ژاپن با آن دست و پنجه نرم میکند.

زبان و گویش

زبان ژاپن بیشتر در این کشور صحبت میشود. ژاپنی یک زبان آلتایی است که نزدیکترین زبان به آن کره ایست. این زبان ارتباطی با چینی ندارد اما نوشتن و رسم الخط از چینی آموخته شده است. نویسه های چینی "Kanji" که هرکدام یک معنی با چند تلفظ دارند، بخشی از سیستم نوشتن ژاپن محسوب میشوند.

کلمات ژاپنی از بسیاری از هجاها تشکیل شده است و انتهای آن ها به تغییر زمان، منفی و یا مثبت بودن تغییر میکنند. عبارات اصلی شامل شیء، فعل و موضوع میشوند. نام فامیلی اول گفته میشود و نام اصلی در قسمت بعدی ذکر میشود.

فرهنگ و افسانه های ژاپنی

داستان های افسانه ای ژاپن، شامل اسطوره های مذهبی شینتو، داستان های ارواح طبیعت، داستان های بودایی و شخصیت های تاریخی است که در طول جنگ ها کشته شده اند. به عنوان مثال افسانه دوبرادر ناتنی که در آن "Minamoto Yoshitsune" به برادر ناتنی خود "Minamoto Yoritomo" کمک کرد تا در جنگ "Genpei" که در سالهای 1180 تا 1185 رخ داد، پیروز شود. در افسانه آمده است که او یک ژنرال درخشان بود که فنون نظامی و مبارزه را از یکی از خدایان شینتو (بنام "Tengu") که به شکل نیمی انسان و نیمی پرنده است آموخته، که در دل جنگلهای کوهستانی زندگی میکرده است.

بعد ها "Yoshitsune" از این مهارت ها برای شکست دادن یک راهب بودایی غول پیکر به نام "Benkei" استفاده کرد. این دوئل بر روی پل Go-jo در کیوتو رخ داد که در آن راهب تسلیم شد و تبدیل به یکی از پیروان Yushitsune گردید، Benkei تبدیل به یکی از وفاداران و نمونه ای از وفاداری شد. Yushitsune و Benki هر دو در نبردی علیه "Yoritomo" کشته شدند، او به رابطه برادرش و بنکی حسادت میورزید و علیه او شده بود.

فرهنگ ژاپنی پر شده از موجودات عجیب و غریب است علاوه بر تنگو که در بالا اشاره شد، "Kappa" شیاطین آب که حدود سه پا بلندی آنهاست و مانند پرندگان نوک داشته و مانند لاک پشت ها، لاکی پشت آن ها قرار داشت. این موجودات اغلب مردم را در اعماق آب غرق میکردند و ذات پلیدی داشتند. به آن ها جن آب نیز گفته میشود. همه این موجودات بد سرشت نیستند و برخی از آن ها سعی در دوستی با انسان نیز دارند.

گفته میشود که کاپاها از آتش ترس دارند و هم چنان هم در برخی از روستاهای ژاپن جشن هایی برگزار میشود تا کاپاها و دیوها را از منطقه دور کند. این موجودات عاشق خیار بوده و خوردن انسان (بچه ها) را دوست دارند. اگر با یکی از آن ها روبه رو شوید احتمالا از شما میخواهد که با او سومو یا شطرنج ژاپنی بازی کنید. گفته میشود که کاپا به زبان ژاپنی مسلط بوده و میتواند آن را صحبت کند، در برخی از موارد خانواده ها قبل از شنا در آب روی یک خیار اسم فرزند خود را نوشته و به آب میاندازند تا از گزند این موجود در امان باشند.

افسانه های ژاپنی در کتب قدیمی که معروف ترین آن کتاب "Kojiki" است یافت میشوند. در این کتاب آمده است که پیدایش ژاپن و جهان از پیوند دو خدای مرد و زن به نام های "Izanagi" و "Izanami" شکل گرفته است. خدای اول ژاپن "Amaterasu" نام دارد که خدای خورشید است که فرزند ایزاناگی است. او برای حکم رانی ژاپن سه گنج در نظر گرفته یک آینه برنز، یک شمشیر و یک رشته از جواهرات که "Magatama" نامیده میشد. این سه همچنان همراه خانواده امپراطوری ژاپن است. 

دین و مذهب

ادیان سنتی ژاپن شامل شینتو، بودایی و کنفسیونیسم است.

شینتو "راه خدایان" نامی است که به مردمی اطلاق میشد که پیروان دینی با همین نام بوده اند. دین شینتو قبل از بودایی در ژاپن مقلدان خود را داشته است. در این دین به رابطه انسان و طبیعت، کشاورزی و جامعه پرداخته شده است. دعاها و پیشکش هایی برای خدایان شینتو "Kami" توسط پیروان در نظر گرفته میشد که برای تقاضای سلامت، محصول بهتر، داشتن فرزندان سالم و ایمنی بودند. جشنواره های برداشت ژاپنی جزو عقاید دین شینتو هستند. در شینتو همانطور که گفته شد روابط اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است؛ از این رو ازدواج ها معمولا به روش شینتو هستند. 

غنای بودیسم و قدرت گرفتن آن از فرهنگ چینی باعث شد تا به سرعت در میان مردم ژاپن پذیرفته شود. در بودیسم به سوال هایی در مورد زندگی پس از مرگ و سوالاتی دیگر پاسخ داده شده بود که در شینتو بی جواب بودند. در دوره "Nara" در سالهای (710 تا 794) ادیان بودایی و شینتو رفته رفته به کنار گذاشته میشدند. خدایان شینتو به عنوان عقیده محلیان در مورد نحوه پیدایش زمین معرفی میشدند که در دین بودایی هم به آن اشاره شده بود. شینتو به این دنیا پرداخته بود (کشاورزی، روابط اجتماعی و ...) درحالی که بودا به مسائلی چون معنویات انسان و زندگی ماورایی پرداخته بود. این تفاوت در دو دین امروزه هم مشاهده میشود، عروسی ها بر طبق دستورات شینتو برگزار میشوند و از آئین بودایی برای مراسم خاک سپاری و جواب سوال زندگی پس از مرگ استفاده میشود.

کنفسیونیسم از چین وارد شد. کنفسیوس گرایی بر ضرورت بهبود و رشد اجتماع و پیدا کردن جایگاه مناسب اجتماعی است که در آن انسان موجودی مفید خواهد بود. کنفسیونیسم به شکل سلسله مراتبی است. در آن عده ای در طبقه بندی های بالاتر و عده ای دیگر در مراتب پایینتر قرار میگیرند. این وظیفه طبقه بالایی است که که طبقه پائینی را آموزش دهد، از او حفاظت کند و باعث رشد او شود. طبقه پایین هم وظیفه دارد تا احترام گذاشته و آموزش خود را بپذیرد. در حالت ایده آل کنفسیونیسم جامعه را به سمت نظم اجتماعی و اخلاقی میبرد و هم چنین بر مطالعه تاکید میکند که امروزه هم در ژاپن بسیار مورد اهمیت است.

مسیحیت در سال 1549 توسط سنت فرانسیس خاویر معرفی شد. مبلغان مسیحی در ابتدای حضورشان در ژاپن به مدت یک قرن موفق بودند، اما بعد از به روی کار آمدن حکومت نظامی مبلغان مسیحیت اخراج شدند و پیروی از آیین مسیحیت جرم با مجازات اعدام شناخته شد. مسیحیت دوباره در سال 1870 قانونی شد، در همین زمان مبلغان کاتولیک، پروتستان و ارتودوکس کار خود را شروع کردند. امروزه همه مذاهب مسیحیت در کشور فعال هستند و به فعالیت های دینی و بشردوستانه خود میپردازند. فقط یک درصد از ژاپنی ها مسیحی هستند با این حال فرهنگ ژاپنی از مسیحیت تاثیر گرفته است.

تعطیلات مهم

تعطیلات جشن های ژاپنی عبارتند از:

1. اول ژانویه، همگام با تعطیلات سال نو، ژاپنی ها سه روز تعطیلات دارند. معابد بودایی زنگ های بزرگ خود را 108 بار در نیمه شب به صدا در می آورند، مردم برای طولانی شدن عمر رشته میخورند و به بازدید از معابد شینتو و اقوام خود میروند.

2. پانزدهم ژانویه، روز کسانی که 20 ساله شده اند (روز رسیدن به سن). این روز مخصوص این افراد جشن گرفته میشود.

3. یازدهم فوریه، روی بنیاد ملی، سالگرد پیروزه امپراطور اول ژاپن "Jimmu Tenno".

4. سوم مارچ، روز "Hina Matsuri" یا جشن عروسک ها (جشن دختران)، در این روز مردم سلامتی دختران خود را جشن میگیرند. در این جشن سکویی با یک پارچه قرمز پوشیده میشود و بر روی آن عروسک های زینتی به نمایندگی از امپراطور، ملکه، مسئولین و نوازندگان به نمایش گذاشته میشود.

5. بیست و یکم مارچ، روز اعتدال بهاری "the Vernal Equinox" است. در این روز وضعیت کره زمین نسبت به خورشید به نحوی خاص قرار میگیرد، ژاپنی ها در بیست و یکم ماه مارچ به زیارت قبور اقوام خود میروند.

6. 29 ماه آپریل، روز سبز، در تقویم های گذشته با عنوان تولد امپراطور "Showa" جشن گرفته میشد اما بعد از مرگ او تبدیل به روز شکرگزاری از طبیعت گردید.

7. سوم ماه می، روز قانون اساسی، که یادآور شکل گیری آن در سال 1947 است.

8. پنجم می روز کودکان، برای کودکان ژاپنی به شکل هر ساله جشن گرفته میشود. کودکان ژاپنی و خانواده ها با بادبادک هایی به شکل ماهی کپور در این جشن ظاهر میشوند. روز کودکان روز آخر از تعطیلات هفته طلایی (29 آپریل تا پنج می) است.

9. سیزدهم تا پانزدهم جولای (13 تا 15 آگوست در برخی مناطق) "Bon Festival" یک جشن بودایی است که در همه نقاط ژاپن برگزار نمیشود و بعد از تعطیلات سال نو جزو تعطیلات پر اهمیت است. در این جشن بازدید از خانه اجداد، بازدید از قبور اجداد و اقوام و رقص دسته جمعی "bonodori" مرسوم است که به مدت سه بعد از ظهر انجام میشود.

10. پانزدهم سپتامبر، روز احترام به روزهای گذشته ژاپن است.

11. بیست و سوم سپتامبر، روز "The Autumnal Equinox" در این روزهم مانند روز اعتدال بهاری وضعیت زمین و خورشید مشابه است. در این روز هم ژاپنی ها به دیدن قبور اقوام خود میروند.

12. دهم اکتبر، روز ورزش، روز بزرگداشت المپیک 1964 توکیو است که در آن مردم را به تشویق به سلامت از راه ورزش میکنند. 

13. سوم نوامبر، روز فرهنگ، فعالیت های فرهنگی در این روز صورت میگیرد.

14. بیست و سوم نوامبر، روز شکرگزاری کارگران، که در آن کارگران شکرگزار کار و محصول خود هستند.

15. بیست و سوم دسامبر، روز تولد امپراطور کنونی ژاپن.

در این کشور غیر مسیحی، کریسمس با دادن هدیه به کودکان جشن گرفته میشود و از نظر مذهبی هیچ تاثیری ندارد.

زندگی اجتماعی و فرزندان

یک صد روز پس از گذشت تولد نوزادان آنها را برای انجام مراسم مذهبی به یکی از معابد شینتو میبرند.

در روز پانزدهم نوامبر، روز "Shichi-Go-san" یا روز "3-5-7" بچه های رسیده به این سنین را به معابد شینتو میبرند تا مورد آمرزش قرار گیرند. در اصل این مراسم برای دختران "3-5-7" ساله و پسران 5 ساله برگزار میشود.

رشد کودکان و طی کردن مدارج آموزشی هم جشن گرفته میشود. برای کودکانی که تازه به مدرسه میروند یک کیف چرمی و معمولا میز تحریر کادو داده میشود تا آن ها را به تحصیل ترغیب نماید. مراسم ورود دانش آموزان به مدرسه و وارد شدن آن ها به کلاس های بالاتر با حضور والدین با لباس های رسمی جشن گرفته میشود. آزمون ورود به دانشگاه نقطع عطف زندگی نوجوانان ژاپنی است. پذیرش در یک دانشگاه خوب میتواند در زندگی فرد حیاتی باشد. 

روز 15 ژانویه روز "رسیدن به سن" است. این روز برای جوانانی است که دیگر 20 سال دارند. این روز همراه با جشن و مراسم به خصوصی است که در آن دختران کیمونو و پسران لباس رسمی میپوشند و به یکدیگر هدایای به خصوص میدهند.

ازدواج ها معمولا در تالارهای عروسی برگزار میشوند. مراسم شینتو در حضور زوج، والدین، کشیش شینتو و شهود صورت میگیرد و حالت خصوصی دارد. بسیاری از ژاپنی ها به مراسم ازوداج کلیسای مسیحیت عادت کرده اند. بسیاری از تالارهای عروسی یک کلیسا در خود دارند تا مراسم دین مسیحیت را برگزار نمایند. مراسم با مهمانی شام همراه با چند سخنرانی و بعد از صرف کیک عروسی است.

مراسم خاک سپاری به روش بودایی انجام میپذیرد، در این روز در مقابل تصویری از مرحوم شمع و عود روشن میکنند و یاد او را گرامی میدارند. بدن متوفی سوزانده میشود و خاکسترش در قبرستان خانوادگی به خاک سپرده میشود که میتواند تعداد بیشماری از اقوام را در خود جای دهد. یک پلاک با نام متوفی و خط بودایی هم روی مقبره نصب میشود. مراسم یادبود چندین سال بعد هم برای بزرگداشت متوفی برگزار میشود.

روابط اجتماعی

مردم ژاپن نسبت به آمریکایی ها بسیار آرام و رسمی هستند و عبارات و جملات مودبانه زیادی را استفاده میکنند. مردم ژاپن به کسانی که بالا دست آن ها قرار دارند توجه بسزایی میکنند و در هنگام صحبت کردن با آن ها از عبارات و اصطلاحات مودبانه استفاده میکنند.

ژاپنی ها برای احترام به یکدیگر تعظیم میکنند، شخصی که دارای رده پائینتری است بیشتر خم میشود. دست دادن در ژاپنی ها بسیار نادر است آن ها از تماس بدنی خودداری میکنند. خانم ها هنگام خندیدن با یک دست جلوی دهان خود را میگیرند و مردان وقتی خجالت زده میشوند پشت سر خود را میخارند.

از آن جا که خانه ها بسیار کوچک هستند، ژاپنی ها معمولا در بیرون از خانه خود را سرگرم میکنند. بازدید از خانه های یکدیگر معمولا همراه با صرف چای صورت میگیرد و مهمان برای میزبان گل، میوه یا شیرینی میبرد. این هدایا به قصد بزرگداشت میزبان، کادو داده میشود.

شرایط زندگی

مردم ژاپن از سلامت خوبی برخوردارند و دارای بیشترین میزان امید به زندگی در میان مردم نقاط مختلف دنیا هستند. حفظ سلامت در ژاپن به دو روش علمی مدرن و طب سنتی چینی انجام میپذیرد.

مشکل کمبود تعداد خانه ها از مشکلاتی است که شهرهای بزرگ ژاپن با آن مواجه هستند. ژاپنی ها دوست دارند که خانه های دربست داشته باشند اما هزینه های گزاف خرید خانه آن ها را از انجام اینکار منع مینماید. بطور معمول حدود 40 خانه در یک هکتار زمین ساخته میشود. آپارتمان های کوچک بسیار محبوب هستند.

سطح زندگی مردم ژاپن از کیفیت بالایی برخوردار است و میتوان کیفیت آن را با زندگی در ایالات متحده مقایسه کرد. امنیت در خیابان های شهر ها حس میشود و باعث آرامش بیشتر برای زندگی است.

زندگی خانوادگی

زنان در ژاپن در موقعیت های اجتماعی معمولا بعد از مردان قرار دارند، اما حتی در خانواده های سنتی هم از استقلال و قدرت قابل توجهی برخوردار هستند. سیستم آموزشی در ژاپن برای پسران و دختران تفاوتی قائل نمیشود و تضمین میکند که بانوان تحصیل کرده را به جامعه تحویل دهد. بطور سنتی بانوان مسئول کارهای بچه ها و خانه هستند. این یک شغل تمام وقت است که دو وظیفه عمده دارد :1. پول 2. آموزش. زن وظیفه نگهداری از بودجه خانواده را بر عهده دارد، خرید و بدهی ها را مدیریت میکند و حتی پول تو جیبی همسر خود را تایین میکند. خانم خانه دار هم چنین روند تحصیلی فرزندان را مورد بررسی قرار میدهد. اغلب بچه ها در خانه کار نمیکنند و بیشتر زمان خود را صرف مطالعه دروس خود میکنند.

خانواده ها بطور معمول 1.8 بچه دارند. میانگین سن ازدواج برای زنان ژاپنی 26 سال و برای مردان 28 سال است. اکثر ازدواج ها بر پایه عشق و علاقه صورت میگیرد. انتظاراتی که زوجین از ازدواج دارند به اندازه انظار زوجین در آمریکا نیست. بر اساس گزارش اداره آمار از هر هزار ازدواج در سال 1990 ، 1.3 عدد از آنها به طلاق ختم شده است.

برخی از ژاپنی ها حیوان خانگی مانند سگ یا گربه دارند، اما برخی از آن ها به خاطر کمبود فضای منزل از داشتن آن ها منع شده اند. نگهداری از ماهی و پرندگان نیز محبوبیت دارد.

لباس و مد

لباس سنتی ژاپن کیمونو است، لباسی بلند که به دو طرف بدن رفته و گره میخورد. این لباس از جنس ابریشم بافته میشود و در مراسم مذهبی و... مورد استفاده قرار میگیرد. مردان به ندرت کیمونو میپوشند؛ به غیر از مواقعی که میخواهند در مراسم سنتی شرکت نمایند.

کفش های سنتی و سندل های چوبی از کفش هایی است که همراه با کیمونو پوشیده میشود.

بیشتر مردم در ژاپن برای طول مدت روز لباس های غربی را میپوشند. ژاپنی ها بیشتر از آمریکایی ها لباس رسمی میپوشند. شلوارهای جین بین دانش آموزان دبیرستانی و دانشجویان محبوب است.

غذا و عادات غذایی

ژاپنی ها طیف گسترده ای از غذاها را مصرف میکنند که از چین و غرب وارد میشوند. پایه غذاهای ژاپنی برنج است که معمولا در یک کاسه بدون روغن و چاشنی صرف میشود. برنج همراه با غذاهای دیگر خورده میشود مانند ماهی، گوشت، سبزیجات و ترشی. مردم ژاپن غذاهای دریایی زیادی میخورند، بعضی از ماهی ها به شکل خام و همراه با سس سویا خورده میشوند یا به شکل خام همراه با برنج خورده میشوند (سوشی). اما بیشتر ماهی ها سرخ و یا گریل میشوند.

در دین بودایی خوردن گوشت توصیه نمیشود، اما این تابو در ژاپن شکسته شده است. ژاپنی ها مرغ، گوشت گاو و گوشت خوک میخورند که البته در مقدار کمی مصرف میشود. خوردن نودل هم به اشکال مختلف محبوبیت دارد.

بیشتر غذاهای غربی در ژاپن یافت میشوند، همبرگر و پیتزا طرفداران خود را دارند و بیشتر رستوران های معروف دنیا در این کشور شعبه دارند.

وعده های غذایی شامل دسر نمیشود و شیرینی ها همراه با چای یا قهروه سرو میشود. بیشتر شیرینی های ژاپنی بر پایه خمیر لوبیا است و خوراکی های غربی به راحتی در دسترس هستند.

نوشیدن ملی ژاپن چای سبز است. چای سیاه، قهوه، نوشابه گازدار و آبجو طرفدار دارند. شیر و مشتقاتش به عنوان خوراکی های جدید به وعده های ژاپنی اضافه شده است.

میراث فرهنگی

سازهای موسیقی سنتی ژاپن شامل "کوتو" (سیزده رشته تار) و "shakuhachi" فلوت عمودی بامبو و "سه تار shamisen" است. هر کدام از این سازها به شکل تکی و همراه با دیگر سازها در مراسم مختلف نواخته میشوند.

سازهای غربی هم مانند پیانو، گیتار و ویولون بیشتر از سازهای سنتی طرفدار دارند. موسیقی ژاپن امروز بیشتر به موسیقی غربی شباهت دارد.

میراث ادبی ژاپن بسیار غنی است. قدیمی ترین دست نوشته که در سال 721 میلادی منتشر شده بود "Kojiki" اساطیر و تاریخ شینتو را روایتگر است. شعرا و فلاسفه زیادی در دوره های مختلف در ژاپن وجود داشتن که امروزه آثار آن ها به چاپ میرسند.

استخدام و کار

بیشتر مردم بلافاصله بعد از اتمام دوره مدرسه میتوانند به استخدام شرکت ها در بیایند یا میتوانند برای انتخاب شغل های پیچیده تر در دانشگاه به ادامه تحصیل بپردازند. ایده آل این است که تا رسیدن به دوره بازنشستگی در یک شرکت باقی بمانند. در عوض کار خوب شرکت تعهد میدهد که به حفظ شغل کارمندان خود وفادار باشد. داشتن شغل در طول زندگی تقریبا برای یک سوم از نیروی کار ژاپنی اتفاق می افتد.

بیشتر زنان در خارج از خانه ها در خورده فروشی ها، خدمات یا مشاغل اداری کار میکنند. انتظار میرود که آن ها بعد از ازدواج یا به دنیا آمدن اولین فرزند شغل خود را رها کنند. بعد از بزرگ کردن فرزندان بسیاری از آن ها به مشاغل خود بازمیگردند.

محیط کار در ژاپن بر پایه کار گروهی است. کارفرمایان از کارمندان خود انتظار دارند تا مسائل شرکت را به مسائل شخصی اولویت دهند. مدت زمان کار طولانی در ژاپن عادی است. درآمد از مبالغ کم شروع میشود و در طول زمان افزایش میابد. متوسط درآمد سرانه مردم در ژاپن نسبت به مردم آمریکا بیشتر است.

ورزش

ژاپنی ها جزو طرفداران ورزش هستند. برخی از ورزش های فیزیکی در مدارس ژاپن به شکل انتخابی است، کاراته، جودو و تیراندازی جزو این دسته از ورزش هاست. بیس بال جزو ورزش های بسیار پرطرفدار ژاپن محسوب میشود. بازی های بیس بال در دو لیگ "اقیانوس آرام" و "مرکزی" برگزار میشود که جمعیت بیننده زیادی را به خود جذب مینماید. در این میان فوتبال آمریکایی و بسکتبال نیز طرفدارانی دارد. لیگ فوتبال ژاپن "J-league" نام دارد.

کشتی سومو در 6 لیگ 15 روزه برگزار میشود. در این ورزش دو کشتی گیر تلاش میکنند تا حریف خود را به زمین بزنند یا او را از رینگ بیرون کنند. ورزشکاران سومو باید وزن زیادی داشته باشند و ظاهر آن ها هم جزو خصوصیات این ورزش است.

ورزش های دیگر مانند گلف، تنیس، اسکی، پیاده روی، شنا و ماهی گیری جزو ورزش های پرطرفدار است.

اوقات فراغت

ژاپنی ها علاقه زیادی به تلویزیون دارند و در مقایسه با آمریکایی ها تعداد بیشتری تلویزیون دارند. موسیقی، برنامه های محلی و مسابقات جزو برنامه های محبوب اند. فیلم های سینمایی نیز جزو مواردی است که در ژاپن پرطرفدار هستند که بستگی به واردات آن ها خصوصا از آمریکا دارد. امروزه صنعت فیلم سازی ژاپن نسبت به سالیان دور افت کرده است.

تئاترها هم طرفداران خود را دارند، اپرا و گروه های موسیقی پاپ نیز طرفدار دارد.

جشنواره های فصلی نیز همراه با جشن و بعضا رقص برگزار میشوند.

صنایع دستی و سرگرمی

صنایع دستی ژاپنی ها از گذشته تا به امروز به شکل هنری سنتی درآمده است. انواع سفال در اشکال و رنگ های مختلف در سراسر ژاپن تولید میشود. کاغذ های دست ساز ساخته شده از پوست توت فرنگی به عنوان یکی از صنایع دستی ژاپن شناخته شده است. روی این کاغذها را معمولا با خوش نویسی ژاپنی مینویسند که جزو صنایع دستی گران قیمت ژاپن محسوب میشود. هم چنین پارچه های ابریشمی برای کیمونو نیز طرفدار دارد.

دولت ژاپن از این صنایع حمایت میکند و استادان را شناسایی میکند تا از آن ها حمایت کند.

مشکلات اجتماعی

مشکل اصلی کشور ژاپن جمعیت آن است. ژاپن یکی از کشورهاست که کمترین میزان تولد را دارد. جمعیت کشور در حال حاضر رو به مسن شدن است و این موجب نگرانی دولت ژاپن است. قوانین اجتماعی برای مهاجران نیز جزو مشکلات ژاپن است. مهاجران که 1 درصد جمعیت را تشکیل میدهند و بیشتر آن ها اهل کره جنوبی هستند حتی اگر متولد این کشور باشند باید به عنوان مهاجر شناخته شوند و در مشاغلی خاص استخدام شوند.