کشور چین که با اسامی گوناگونی نظیر Zhonghua، Chung-hua و ... شناخته میشود، این کشور در شرق قاره آسیا قرار گرفته است. این کشور بزرگترین کشور قاره آسیا و پرجمعیت ترین کشور در دنیاست و تقریبا یک چهاردهم از زمین های کره زمین را در اختیار دارد. از نظر بزرگی تنها روسیه و کانادا را میتوان هم اندازه آن دانست، کشور چین تقریبا به اندازه قاره اروپا وسعت دارد. جمعیت کشور چین 1.404 میلیارد نفر میباشد که در وسعت 9.600.000 کیلومتر مربع پراکنده شده اند.
کشور چین متشکل از 33 منطقه تحت فرمان دولت مرکزی است که تحت نظر حزب کمونیست چین و در قالب نظام تک حزبی اداره میشود. دولت چین بر 22 استان، 5 منطقه خود مختار، 4 شهر با مدیریت مستقیم (پکن، تیانجین، شانگهای و چونگ کینگ) و 2 منطقه اداری ویژه بسیار خود مختار هنگ کنگ و ماکائو حکومت میکند.
طبیعت کشور چین متنوع است. بیابان ها و جنگل ها کوهستان های پوشیده از برف و سواحل گرمسیری در این کشور قرار گرفته اند. تمدن چین باستان یکی از کهن ترین تمدن های تاریخ بشریت میباشد. نظام سیاسی چین مبتنی بر سلطنت موروثی بوده، با تشکیل جمهوری چین به رهبری کومینتانگ حزب ملی چین منحل شد. این کشور در نیمه اول سده میلادی بیستم میلادی درگیر اختلافات داخلی گسترده و جنگ های داخلی زیادی بود که عملا کشور را به دو قسمت سیاسی بزرگ تبدیل کرده بود. این درگیری ها با پیروزی حزب کمونیست چین در سال 1949 پایان یافت.
جمهوری چین به رهبری کومین تانگ پایتخت جدید چین را به تایپه تایوان منتقل کرد و حکومت آن امروزه به تایوان، کینمن و چند جزیره دوردست دیگر محدود میشود.
از زمان اجرای اصلاحات اقتصادی کشور چین در رشد اقتصادی رکوردهای گوناگونی را ثبت کرده است. اقتصاد این کشور امروزه در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگترین اقتصادهای دنیاست. چین در حال حاضر بزرگترین شریک تجاری ایالات متحده نیز به شمار میرود و پیش بینی میشود که در سال های آینده جایگاه قدرتمند ترین اقتصاد دنیا را نیز به خود اختصاص دهد. رابطه تجاری کشور چین با آمریکا نیز باعث شده تا قیمت دلار آمریکا امروز و قیمت یوان چین روی یکدیگر تاثیرگزار باشد.
در مرزهای کشور چین بلندترین و پست ترین زمین ها وجود دارند. توپو گرافی زمین های این کشور نشان دهنده اختلاف ارتفاع است که از کوهستان ها با ارتفاع زیاد شروع شده و به قسمت های پست ساحلی میرسد. آب هوای چین شامل شرایط بسیار خشک کویری در مناطق شمالی و در شمال غربی دارای آب هوای گرمسیری است. اختلاف دما در مناطق مختلف این کشور بیشترین اختلاف دما ثبت شده در همه کشورهاست.
آب و هوای متنوع موجب شده تا بسیاری از گونه های گیاهی و حیوانات مختلف در این منطقه وجود داشته باشند. تقریبا همه انواع گیاهان نیم کره شمالی بجز تاندرا قطبی در چین یافت میشود. با وجود جمعیت زیاد انسانی در چین انواع گوناگونی از حیوانات نیز در این کشور پهناور یافت میشوند.
یکی از بارزترین مشخصه های این کشور برای تمام مردم دنیا جمعیت بالای این کشور است. اکثر جمعیت این کشور را نژاد "هان" تشکیل میدهد. این موضوع باعث شده تا برخی این کشور را با این نام نیز بشناسند. در میان مردم نژاد هان نیز ادیان و سنتهای مختلف وجود دارد. به طور کلی نقطه مشترک میان مردم مختلف از سراسر کشور چین را میتواند در خط نوشتاری آن ها پیدا کرد.
چین با بیش از 4.000 سال تمدن جزو اولین کشورهایی است که با پیشرفت اقتصاد و فرهنگ در دنیا همراه شد و توانست امروز جایگاه اقتصادی و فرهنگی مناسبی داشته باشد. بخش عمده ای از فرهنگ چین در همین کشور بوجود آمده است و میتوان گفت از فرهنگ های دیگر تاثیر کمتری داشته است اما تاثیر بودای هندی ها بر این فرهنگ داستان دیگری دارد. حتی زمانی هم که کشور توسط بربریان مانچو مورد هجوم قرار گرفت فرهنگ آن ها را نپذیرفت بطوری که این مردم بعد ها خود را مردم هان میدانستند.
نپذیرفتن فرهنگ های دیگر موجب شده تا فرهنگ چینی ریشه قویتری را بگستراند اما مردم هم آماده بودند تا با دنیای تازه بیرون که در قرن 19 ام میلادی در حال شکل گیری بود همراه شوند. با این حال چین در مواجهه با دنیای بیرون یک قرن را در خاموشی سپری کرد چون نمیتوانست با دنیای تازه بیرون به رقابت بپردازد. آسیب دیدگی ناشی از این سکوت انرژی لازم را برای شکلگیری انقلاب درسال 1949 و پذیرفتن کمونیست بوجود آورد. این رویداد بزرگ چین را به طور کلی تغییر داد و باعث شد تا این کشور تبدیل به یکی از قطب های اقتصادی در دنیا شود.
هسته اصلی فرهنگ و قدرت در چین را باید در قلب استان ها جستجو کرد. این استان ها در طول تاریخ شکل گرفته و رشد کرده اند و هم چنین وفاداری خود را به حکومت مرکزی اثبات نموده اند. قدرت استان ها در دو دهه ابتدایی قرن بیستم بیشتر شد اما با تشکیل حکومت واحد قدرت به دست یک نفر افتاد که تصمیم گیرنده نهایی برای همه استان ها بود.
معرفی کشور چین
بسیاری از مردم دنیا فکر میکنند که مردم چین، فرهنگی یکپارچه دارند. اما چین یک جامعه بزرگ، متشکل از فرهنگ و آداب و رسوم مختلف است. سرزمینی که امروز تحت حکومت چینی هاست، روزی خانه ملیت های مختلفی بوده است. اغلب این کشورها بر سرزمین خود حکومت داشته اند و حکومت چین، آن ها را پادشاهی مستقل محسوب می نموده است. در گذشت سالها و ازدواج قبایل مختلف چین، امروزه نمیتوان ادعا کرد قبیله های باستانی چین هم چنان وجود دارند.
سان یاتسن (رهبر چینی) جمهوری چین را در سال 1912 پایه گذاری نهاد و آن را کشور 5 ملیت خواند : "هان (یا قوم چین)، منچوری ها، مغول ها، هوئی و تبتی ها". مائو زدوننگ نخستین رهبر جمهوری خلق چین، آن را کشور چند قومیت معرفی کرد. اقوام مختلف چینی، شامل قوانین یکسان شدند و همه آن ها با هم مساوی بودند. تا سال 1955 بیش از 400 گروه از اقوام مختلف به رسمیت شناخته شدند. بعد ها این مقدار به 56 کاهش یافت. قوم هان اکثریت ملی کشور است؛ آنها در حال حاضر بیش از 1 میلیارد نفر جمعیت دارند که تا به امروز، پرجمعیت ترین قوم دنیا به شمار میروند. 55 قوم دیگر به عنوان "اقلیت های ملی" محسوب میشوند که 90 میلیون جمعیت دارند، آن ها 8 درصد از کل جمعیت چین هستند.
همه اقوام مشمول قوانین یکسان میشوند. حتی دولت به آن ها اجازه داده تا بصورت خودمختار، اداره سرزمین خود را بر عهده گیرند. به اقلیت های چینی با هدف افزایش جمعیت، اجازه داده شده تا بیش از یک فرزند (که خلاف قانون تک فرزندی است) داشته باشند. سهم اقلیت ها از جمعیت کشور از سال 1964 تا به امروز 2.3 درصد افزایش داشته است.
موقعیت جغرافیایی
پنج ناحیه مستقل برای اقلیت هایی با جمعیت زیاد بوجود آمده است؛ این نواحی شامل برای اقوام "تبتی، مغول ها، هوئی، اویغوری ها و ژوئانگ". علاوه بر این، 29 منطقه خودمختار و 72 ناخیه کوچک دیگر برای اقلیت های چینی در نظر گرفته شده است.
سرزمین هایی که برای اقلیت ها در نظر گرفته شده، در مقایسه با جمعیت کم آن ها، بزرگ هستند. دو سوم از خاک کشور برای اقلیت هاست. شمال کشور در اختیار منطقه خود مختار مغول هاست که 1.295.000 کیلومتر مربع وسعت دارد. شمال غربی کشور در اختیار اوغورهاست که در حدود 1.598.000 کیلومتر مربع را فرا گرفته است. جنوب غربی در اختیار تبتی هاست که وسعتی در حدود 1.219.890 کیلومتر مربع است. در آخر استان یونان با وسعت 435.120 کیلومتر مربع، که پایتخت آن Kunming نام دارد.
زبان و گویش
یکی از راههای اصلی برای تشخیص اقوام چینی، گویش زبانی آن هاست. در لیست زیر میتوانید گروه های زبان چینی (دسته بندی بر اساس خانواده زبان و گروه هایی که آن را صحبت میکنند) را مشاهده نمایید. این آمار بر اساس سرشماری سال 1990 بدست آمده است.
1. گویش "هان" (توسط بیش از 1.04 میلیارد نفر از اقوام هان صحبت میشود) :
ماندارین (بیش از 750 میلیون نفر)
وو (90 میلیون)
گان (25 میلیون)
شیانگ (48 میلیون)
هاکا (37 میلیون)
یو (50 میلیون)
مین (40 میلیون)
2. زبان "آلتایی"
ترکی (اویغور، قزاق، سالار، تاتار، ازبک، یوگور، قرقیز: 9.6 میلیون نفر)
مغولی (مغول ها، بائون، داگور، سانتا و تو: 5.6 میلیون نفر)
تونگوس (مانچوس، اِوِنکی، داگور، هِژِن، ژیبو: 10 میلیون نفر)
کره ای (1.9 میلیون نفر)
3. زبان های جنوب غربی
ژوئانگ (ژوانگ، بوی، دای، دونگ، گلائو، لی، ماونان، شوی و تای: 22.4 میلیون نفر)
تیبوتو برمن (تبت، آهانگ، بای، درنگ، هانی، جینگپو، جینو، لاهو، لوپا، لولو، منبا، ناکسی، نو، پومی و کیانگ: 13 میلیون نفر)
میائو یوئو (میئو، یو، مولائو، شِ، توجیا: 16 میلیون نفر)
آسترونزین (بنلانگ، گائوشان، بولانگ و وا: 452.000 نفر)
4. آبادیس (هندو-اروپائی)
روسی (13.000 نفر)
ایرانی (تاجیک، 34.000 نفر)
فرهنگ عامه و افسانه ها
هر فرهنگ در ژاپن افسانه های خود را دارد. اما بسیاری از افسانه ها در گویش های مشابه اقوام مشترکند. بسیاری از اقوام در شکلگیری تاریخ بشریت نظری یکسان دارند که مطابق آن انسان ها و خدایان در گذشته های دور، در صلح، کنار یکدیگر زندگی میکردند. سپس خدایان با یکدیگر وارد جنگ شدند و زمین را فرا گرفتند و همه انسان ها را نابود کردند. بجز یک خواهر و برادر که توانستند در یک کدو تنبل بزرگ پنهان شوند، بعد از آن که از آن بیرون آمدند دیگر انسانی روی زمین نبود و آن دو تنها انسان روی زمین بودند. اگر آن دو ازدواج نمیکردند، نسل بشر ادامه نمیافت.
پس تصمیم گرفتند که هر کدام سنگی بزرگ را به پائین تپه هُل دهند، اگر سنگ ها روی هم قرار میگرفتند به این معنا بوده که خداوند میخواسته آن ها با یکدیگر ازدواج کنند. اما برادر از قبل دو سنگ را در پائین تپه روی هم قرار داد و خواهرش را به محل برد. آن ها باهم ازدواج کردند و خواهر یک تکه گوشت را به دنیا آورد. برادر او را به 12 تکه تقسیم کرد و در جهات مختلف پرتاب نمود. آن ها تبدیل به 12 نفر اول جین باستان شدند.
این افسانه توسط Miao آغاز شد. اما بطور گسترده ای در کشور پخش شد.
دین و مذهب
بسیاری از اقلیت های دینی، دین رسمی خود را حفظ کرده اند. با این حال آن ها نیز تحت تاثیر سه دین رسمی چین قرار گرفته اند، یعنی تائو، کنفسیوس و بودایی.
تائو ممکن است در برخی موارد، دین رسمی مردم چین معرفی شود. این دین بر پایه جادو و پرستش طبیعت در قرن ششم پیش از میلاد بنا نهاده شده است. ایده اصلی تائوئیسم در کتابی به نام "Daode hing" جمع آوری شد. تصور میشود که این کتاب توسط "sage Lao-tzu" نوشته شده باشد. تائوئیسم بر پایه اعتقاد به تائو (یا دائو) یا همان روح طبیعت است که هارمونی طبیعت را در برگرفته است.
در مقابل تائوئیسم، کنفسیوس به راهکارهایی میپردازد که انسان را برای زندگی پرورش میدهد. کنفسیوس (479 تا 551 پیش از میلاد) عقیده بر این داشت که طبیعت انسان این است که با هم نوعان خود با احترام برخورد نماید. کنفسیوس به عنوان "پدر علم فلسفه چین" هم شناخته میشود. او سعی کرد که سیستم ارزش های اخلاقی را بر اساس منطق و طبیعت انسان خلق کند. کنفسیوس در دوران زندگی خود، به عنوان خدا شناخته نمیشد، اگرچه برخی بعد ها اورا خدا نامیدند، اما این اعتقاد پیروان اندکی داشت.
برخلاف تائوئیسم و کنفسیوسیسم، بودایی در چین بدنیا نیامد، بلکه از هندوستان به چین آمد. در بودایی، حالت ذهنی انسان مهم تر از آیین هاست. بودیسم ماهایانا، یکی از دو شاخه اصلی بودیسم، در قرن اول میلادی به چین آمد که 4 درس اصلی بودا را آموزش میداد: 1.زندگی شامل رنج است. 2.رنج از میل حاصل میشود. 3.برای مقابله با رنج، شخص باید بر میل خود غلبه نماید. 4.برای غلبه بر امیال، شخص باید راه "اصیل هشتگانه" را طی کند. بودایی تاثیر بسیار زیادی بر مردم و ملیت های مختلف چین گذاشته است.
تعطیلات مهم
بسیاری از تعطیلات در کشور چین، تعطیلاتی است که اقوام چین آن را از گذشته های دور بوجود آورده اند. این تعطیلات بر اساس تقویم قمری محاسبه میشوند. تعداد مهم آن ها را در ادامه مشاهده مینمایید. جشنواره بهار که از تاریخ 21 ژانویه تا 20 فوریه طول میکشد. این جشنواره با وعده شام و شروع سال نو، آغاز میشود. هنگام سپیده دم، خانه با چراغ ها روشن میشود و هدایا به خدایان و اجداد اهداء میشود. دوستان و اقوام به دیدار یکدیگر میروند و اوقات خوشی را کنار یکدیگر سپری میکنند. کودکان پاکت های پول با رنگ قرمز دریافت میکنند.
جشنواره فانوس، در 5 ماه مارس برگزار میشود که به عنوان تعطیلاتی برای کودکان محسوب میشود. خانه ها با چراغ ها روشن میشود و فانوس های کاغذی بزرگ در انواع و اشکال مختلف در همه جا دیده میشود. یک کیک مخصوص از جنس برنج هم طبخ میشود.
جشنواره "کینگ مینگ" یا جشنواره مردگان، در اوایل ماه آپریل برگزار میشود. در این روز خانواده ها، به دیدار رفتگان خود میروند و قبور را تمیز میکنند. آن ها به مردگان خود غذا، گل، میوه، و کیک اهدا میکنند. جشنواره میانی پائیز، جشن برداشت محصول در ابتدای ماه اکتبر است. جشن قایقرانی اژدها نیز معمولا در همان زمان برگزار میشود. روز ملی چین یکم ژانویه است که موعد تاسیس جمهوری خلق چین را نشان میدهد. این روز با شکوه فراوان جشن گرفته میشود.
مراسم عبور
(مراسمی که در برخی از زمان های زندگی برای عبور از یک بازه سنی برگزار میشود)
تولد یک نوزاد، خصوصا اگر پسر باشد، به عنوان دلیلی برای جشن گرفتن است. آداب و رسوم ازدواج های سنتی، جای خود را به راههای ساده تر داده اند. در چین، مراسم ازدواج به شکل ساده ای برگزار میشود که در آن عروس، داماد، برخی به عنوان شاهد و مقامات دولتی حضور دارند. البته جشن های خصوصی همراه با دوستان و اقوام بعد از آن برگزار میشود. در شهرهای بزرگ، مانند شانگهای، بیجینگ و گوئانگژو، خانواده های ثروتمند ترجیح میدند تا به سبک غربی ازدواج نمایند، اگرچه سنت های قدیمی هم چنان پابرجا هستند.
مراسم عذاداری در چین، به دلیل جمعیت بالا و تعداد زیاد افراد فامیل، چند بار در سال اتفاق می افتد. بعد از مرگ یکی از اعضای خانواده، سایر اعضا و دوستان به مراسم خصوصی عذاداری میروند.
روابط اجتماعی
روابط درون فردی، ارتباطات میان مردم جامعه را، نه تنها در خانواده، بلکه میان دوستان و هم سن و سالان نیز مشخص میکند. تعداد زیاد جشنواره ها در طول سال، رابطه ها را تقویت میبخشد. بازدید از اقوام و دوستان یکی از سنت های قدیمی در چین است. دوستان با خود گل، هدایا، میوه، شمع و سیگار کادو میبرند. معمولا میزبان یک وعده غذایی مخصوص را فراهم می آورد.
بیشتر جوانان دوست دارند تا شریک رندگی خود را، خودشان انتخاب کنند. اما همچنان تعداد زیادی کمک والدین، اقوام یا دوستان را در این باره میخواهند.
شرایط زندگی
از دهه 1950 تا اواخر دهه 1970، بسیاری از سازه های باستانی از بین رفته و جای آن را ساختمان های جدید گرفته است. اما ساختمان های اقلیت های کشور، توسط آن ها حفظ شده است. بیشتر آپارتمان های ساخته شده در سال 1949 جای خود را به خانه های مدرن دو طبقه دادند. کمبود مسکن در شهرهای بزرگی مانند پکن، شانگهای، تیانجین و گوانگژو وجود دارد.
زندگی خانوادگی
در بسیاری از خانواده های سنتی چین، مرد خانواده در رأس قرار دارد. زندگی زنان، نسبت به دوران حکم فرمایی کمونیسم در سال 1949 بسیار بهبود یافته است. جایگاه آن ها در خانواده، تحصیلات و در محل کار رشد کرده است. اما هنوز هم از نظر سیاسی، جایگاهی مساوی با مردان ندارند.
اولین رهبر کمونیست چین، مائو زدونگ ( 1893 تا 1976)، خواستار این بود که خانواده ها پرجمعیت باشند. از سال 1949 تا 1980 جمعیت چین از 500 میلیون نفر به 800 میلیون رسید. از سال 1980، قانون کنترل جمعیت وضع شد که به سبب آن، هر خانواده نمیبایست بیش از یک فرزند داشته باشد. این قانون سرعت رشد را بسیار کاهش داد. اقلیت های ملی، اگر کمتر از 8 درصد جعیت چین را شامل شوند، میتوانند بیش از یک فرزند داشته باشند. به همین علت رشد جمعیتی آن ها در مقایسه با قوم هان دو برابر شده است.
لباس و تن پوش
تا همین اواخر، تمام مردان و زنان چینی، جوان و پیر یک لباس ساده میپوشیدند. امروزه شلوار، کت های پشمی، حتی کت های خزدار با انواع رنگ ها و زرق و برق ها در مناطق مختلف چین پوشیده میشود. در مناطقی با آب و هوای ملایم، مردم لباس های سبک غربی که شامل شلوار جین، پیرآهن و تیشرت میشوند را میپوشند. برندهای معروف در شهرها حصور دارند. اقلیت های ملی دیگر که در نواحی مختلف و در نزدیکی اقوام هان زندگی میکنند، لباس هایی مشابه مردم هان میپوشند. در مناطق روستایی، مردم همچنان لباس های سنتی خود را میپوشند.
غذا و خوراکی ها
در میان اقوام مختلف، تفاوت های عمده ای در روش طبخ و سلیقه غذایی وجود دارد. غذاهای متداول که در کشور استفاده میشود عبارتند از برنج، آرد، سبزیجات، گوشت خوک، تخم مرغ و ماهی های آب شیرین.مردم قوم هان، همیشه به روش طبخ غذاها اهمیت خاصی میداده اند، امروزه غذاهای چینی در سراسر دنیا شناخته شده است.
تحصیلات
قوم هان همیشه به تحصیل اهمیت میداده است. آن ها 2000 سال پیش اولین دانشگاه را بازگشایی کردند. امروزه چین بیش از 1.000 دانشگاه و 800.000 مدرسه دارد. این مراکز به شکل سالیانه 180 میلیون نفر را تحت تعلیم قرار میدهند، اما همچنان 5 میلیون نفر از محصلان دوره مدرسه وارد دانشگاهها نمیشوند. در میان اقلیت های ملی دیگر، تحصیلات متفاوت است. این بستگی به سنت های محلی، نزدیکی به شهرها و فاکتورهای دیگر دارد.
میراث فرهنگی
در چین انواع آلات موسیقی وجود دارد که میتوان به وسیله آن ها یک ارکستر موسیقی تمام عیار را تشکیل داد. محبوب ترین ساز که شبیه ویولون نواخته میشود و دوتار دارد "er hu" نامیده میشود. سازمان هایی که به دنبال حفط میراث موسیقی چینی هستند، توانسته اند تا سازهای اقلیت های ملی را هم از گذشته تا به امروز حفظ نمایند.
اکثر ملیت ها در کشور، آثار ادبی شفاهی دارند. اگرچه ملیت های تبتی، مغول، مانچو، کره ای ها و اویغورها آثار نوشتاری خود را دارند که برخی از آن ها به زبان های دیگر مانند انگلیسی ترجمه شده است. قوم هان، یکی از قدیمی ترین و غنی ترین سنت های نوشتاری دنیا را بوجود آورده که در طول سه هزار سال جمع آوری شده و شامل اشعار، نمایش، رمان، داستان های کوتاه است. از شعرای مشهور چینی میتوان به "Li Bai و Du Fu" اشاره کرد که در سال های 618 تا 907 میزیستند.
استخدام و بازار کار
توسعه اقتصادی در چین با توجه به منطقه های گوناگون، متفاوت است. بیشتر زمین هایی که توسط اقلیت های ملی اداره میشود، در مقایسه با قوم هان از رشد کمتری برخوردار بوده اند. تعداد مهاجرت از مناطق روستایی به شهری برای بازار کار بهتر رو به افزایش است. اگرچه این مهاجرت موجب بوجود آمدن نیروی کار بیکار در مناطق شهری شده است. در حدود 70 درصد از جمعیت چین هنوز روستایی هستند و تقریبا همه آنها کشاورز یا دامدار هستند.
ورزش ها
بسیاری از ورزش ها، در جشنواره های فصلی یا در مناطق خاصی از کشور برگزار میشوند. ورزش ملی چین، پینگ پنگ است. ورزش های دیگر پرطرفدار شامل وشو و شاخه های بوکس میشوند. ورزش هایی مانند فوتبال، شنا، بدمینتون، بسکتبال، تنیس و بیس بال هم طرفداران خود را دارند. این ورزش ها در مدارس و دانشگاه ها انجام میشوند.
تعطیلات و دورهمی ها
امروزه تماشای تلویزیون تبدیل به یکی از تفریحات اصلی خانواده ها، برای گذراندن بعد از ظهرها شده است. تماشای فیلم در سینماها محبوب است اما تئاتر کم رونق شده، به همین دلیل عده کمی از مردم مخاطب تئاترها هستند. سالمندان چین در اوقات فراغت خود را با حضور در اپرای پکن، گوش دادن به موسیقی های کلاسیک یا کارت بازی میپردازند. رفتن به مسافرت هم بعد از تعدیل روزهای کاری به 5 روز در هفته (در سال 1995) رواج یافته است.
صنایع دستی و سرگرمی
پنجاه و شش ملیت چین، دارای هنر و صنایع دستی محلی خود هستند. رسم و رسوم قوم هان در بسیار از سنت های اقلیت های ملی دیگر رخنه کرده است بطوری که به یکی از سنت های آن ها تشکیل شده است. خوشنویسی و نقاشی های سنتی جزو محبوبترین هنرهای عامیانه قوم هان در چین است. اوریگامی چینی، گلدوزی، جواهرات یشم، مجسمه سازی چین در دنیا شهرت دارد.
شطرنج، بادبادک بازی، باغبانی و محوطه سازی جزو سرگرمی های معروف است.
مشکلات اجتماعی
شکاف طبقاتی در حال رشد است و باعث جدایی طبقات غنی و فقیر از یکدیگر شده است. مشکلات دیگر اجتماعی را میتوان در تورم، رشوه خواری، قمار، مواد مخدر و آدم ربایی دانست. به دلیل تفاوت استانداردهای زندگی روستایی و شهری، بیش از 100 میلیون مهاجرت از روستاها به شهرها اتفاق افتاده است.
منبع : everyculture.com
