ادیت لوئیزا کاول ( / ک æ V əl / 4 دسامبر 1865-12 اکتبر 1915) یک پرستار انگلیسی بود. او برای صرفه جویی در زندگی سربازان از هر دو طرف بدون تبعیض جشن گرفته شده و در کمک به حدود 200 سرباز متحد در طی جنگ جهانی اول از بلژیک اشغال شده آلمان فرار کرده که او بازداشت شده است. او به خیانت متهم شد ، توسط یک دادگاه ارتش و به مرگ محکوم شد. علی رغم فشارهای بین المللی برای بخشش، او توسط یک ستاد شلیک آلمانی کشته شد. اعدام او در سراسر جهان محکوم شد و پوشش گسترده ی مطبوعاتی را به عهده داشت.
شب قبل از اعدام او، او گفت: "روحانیت کافی نیست. من باید هیچ نفرت یا تلخی به کسی ندهم." این کلمات بعدا در یادبودی به میدان نزدیک ترافالگار ثبت شد . اعتقادات قوی آنگلیکان ، او را به پشتیبانی همه کسانی که به آن نیاز داشتند، سرایت کرده بودند. او گفت: "من نمی توانم متوقف کنم، در حالی که زندگی برای نجات وجود دارد." کلیسای انگلستان او یادآور در تقویم خود پرستاران در 12 اکتبر.
کاوول، که در زمان اعدام او 49 سال داشت، پیش از پرستاری مدرن در بلژیک شناخته شد.
کاول در 4 دسامبر 1865 در Swardeston ، یک روستا در نزدیکی نورویچ متولد شد، جایی که پدرش 45 سال به همراه ویلیام بود. او بزرگترین فرزند چهار فرزند Frederick Cavell و همسرش لویزیا سوفیا بود.
او در دبیرستان دختران نورویچ ، و سپس مدارس شبانه روزی در کلوئیدون ، سامرست و پیتربرو (دادگاه لورل) تحصیل کرد .
پس از یک دوره به عنوان یک فرماندار، از جمله برای یک خانواده در بروکسل 1890-1890، او به خانه برای مراقبت از پدرش در طول یک بیماری جدی بازگشت. این تجربه باعث شد او پس از بهبودی پدرش یک پرستار شود. در آوریل 1896، در سن 30 سالگی، کاول با استفاده از Matron Eva Luckes برای تبدیل شدن به یک متخصص پرستار در بیمارستان لندن اقدام کرد . او در بیمارستان های مختلف در انگلستان کار می کرد، از جمله بیمارستان شیدیدیک (از زمان تغییر نام بیمارستان سنت لئونارد). کاوول به عنوان یک پرستار خصوصی در حال سفر برای درمان بیماران در خانه های خود، به بیماران مبتلا به سرطان، نقرس، پنومونی، پلوری، مسائل چشم و آپاندیسیت مراجعه کرد.
در سال 1907، دکتر Cavell توسط دکتر Antoine Depage استخدام شد و به عنوان مدرسه پرستاری تازه تاسیس، L'École Belge d'Infirmières Diplômées (یا موسسه پزشکی Berkendael) در Rue de la Culture (در حال حاضر Rue Franz Merjy)، در ایکسل ، بروکسل. تا سال 1910، "خانم کاوول" احساس کرد که حرفه پرستاری در بلژیک جایگاه قابل توجهی برای انتشار مجله حرفه ای به دست آورده است و بنابراین مجله پرستاری L'infirmière را راه اندازی کرد . در عرض یک سال، او یک پرستار آموزشی بود برای سه بیمارستان، 24 مدرسه و 13 مهد کودک در بلژیک بود.
هنگامی که جنگ جهانی اول آغاز شد، او از مادرش بیوه در نورفولک دیدن کرد. او به بروکسل برگشت، جایی که کلینیک و مدرسه پرستاری او توسط صلیب سرخ به سر بردند.
کاوول موقعیتی را به عنوان یک مادر (یک پرستار که مسئول است) در یک درمانگاه بروکسل ارائه شده است. او با دکتر Depage همکاری کرد، که بخشی از "بدن رو به رشد مردم" در حرفه پزشکی در بلژیک بود. او متوجه شد که مراقبت هایی که توسط مؤسسات مذهبی انجام می شود، با سایر پیشرفت های پزشکی که در آن زمان در دسترس بود، نبود. در سال 1910 کاوول از او پرسید که آیا او برای بیمارستان جدید سکولار St Gilles Matron خواهد بود.
در نوامبر 1914، پس از اشغال آلمان در بروکسل ، کاول شروع به سرپناه سربازان انگلیسی کرد و آنها را از بلژیک اشغالگر به هلند خنثی آورد. سربازان انگلیسی و فرانسه زخمی و غیر نظامیان بلژیکی و فرانسوی از دوره نظامی از آلمانی ها پنهان شده و توسط شاهزاده رگینلد د کرا در سلسله فرماندهی Bellignies در نزدیکی مون ارائه شده است. از آنجا، آنها توسط راهنماهای مختلف به خانه های کاوول، لوئیس سینر و دیگران در بروکسل برگزار شد، جایی که میزبانان آنها پول خود را برای رسیدن به مرز هلند فراهم می کردند و راهنمای آنها را از فیلیپ باکو دریافت می کردند. این باعث شد کاول در نقض قانون نظامی آلمان قرار گیرد . مقامات آلمانی به طور فزاینده ای از اقدامات پرستار مشکوک شدند، که بیشتر به وسیله سخنان او مطرح شد.
او در 3 آگوست 1915 دستگیر شد و متهم به دستگیری سربازان متفقین شد. او توسط گاستون کوئین ، که بعدها توسط یک دادگاه فرانسوی به عنوان همکار محکوم شد، خیانت کرده بود. او در زندان سنت گیلز به مدت ده هفته برگزار شد، که دو نفر از آنها در سلول انفرادی سپری شده بودند. او سه بار به پلیس آلمان (در تاریخ 8، 18 و 22 آگوست) اعتراف کرد که وی در حال انتقال 60 سرباز انگلیسی و 15 سرباز فرانسوی و همچنین حدود 100 غیرنظامی فرانسوی و بلژیکی از سن نظامی بوده است. به مرز و بسیاری از آنها را در خانه اش پناه داد.
در دادگاه نظامی او تحت پیگرد قرار گرفت که به همراه سربازان انگلیسی و فرانسوی علاوه بر مردان جوان بلژیکی از مرز هلند عبور کرده و در نهایت وارد بریتانیا شد. او روز بعد از محاکمه ای که بیانیه ای را امضا کرد، اعتراف کرد که گناه اوست. کاول ادعا کرد که سربازانی که او را فرار کرده بودند، به هنگام نوشتن با ایمان در انگلیس، از او تشکر کردند. این پذیرش تأیید کرد که کاول به سربازان کمک کرد تا به مرز هلند برسند اما همچنین ثابت کرد که او به آنها کمک کرد تا در جنگ با آلمان فرار کنند. متهمین همسایه او شامل خواهر شاهزاده رینالد، شاهزاده ماری از Croÿ بود .
مجازات، طبق قانون نظامی ارتش آلمان، مرگ بود. پاراگراف 58 قانون نظامی آلمان تصریح کرد که "در زمان جنگ، هر کسی که با قصد کمک به قدرت متخاصم و یا آسیب رساندن به نیروهای آلمانی یا متحدانش، مرتکب هر گونه جرایمی که در بند 90 بند مجازات آلمان تعریف شده باشد کد "باید با خیانت به جنگ مجازات شود". به طور خاص، Cavell تحت پاراگراف 90 (1) شماره نهاد. 3 Reichsstrafgesetzbuch ، برای "انتقال نیروها به دشمن"، جرمی است که معمولا در زمان صلح مجازات زندان است. این امکان وجود دارد که به اتهام "کاول" با خیانت به جنگ به عنوان بند 160 قانون ارتش آلمان از بند 58 به "خارجی در منطقه جنگی" اعمال شود.
بعد از مرگ کاوول، یک تمبر تبلیغاتی صادر شد
در حالی که کنوانسیون اول ژنو معمولا حفاظت از پرسنل پزشکی را تضمین کرد، این حفاظت در صورتی که به عنوان پوشش هر اقدام خصمانه مورد استفاده قرار گیرد، محفوظ می ماند. این محکومیت در ماده 7 نسخه 1906 کنوانسیون، که در آن زمان در آن زمان به اجرا درآمده بود، بیان شده است و تحت پیگرد قانونی قرار گرفته است.
دولت انگلیس می تواند به او کمک کند. سر هورس روولاند از اداره امور خارجه می گوید: "من می ترسم که این احتمال وجود دارد که با خانم کاوول سخت شود؛ من می ترسم که ما ناتوان هستیم". لرد رابرت سیسیل ، معاون وزیر امور خارجه، به این نکته توصیه کرد: "هر گونه نمایندگی توسط ما باعث آسیب بیشتری نسبت به خیر خواهد شد". اما ایالات متحده هنوز به جنگ پیوست و در موقعیتی قرار گرفت که فشار دیپلماتیک را اعمال کند. هیو س. گیبسون ، نخست وزیر ایالات متحده در بروکسل، به دولت آلمان واضح گفت که اجرای کاوول بیشتر به شهرت آسیب دیده آلمان آسیب خواهد رساند. بعدها او نوشت:
ما [بارون فون لنکنن، فرماندار مدنی آلمان] را به خاطر آتش زدن لوئین و غرق شدن لوزیتانیا ، یادآوری کردیم و به او گفتیم که این قتل با این دو مورد رتبه بندی می شود و همه کشور های متمدن را با ترس و انزجار به هم می ریزد. شمار هارک در این بیانیه با اشاره بی نظیری به این موضوع اشاره کرد که او مایل است که خانم کاوول را شلیک کند تا آسیب برسد به سرتاسر ترین سرباز آلمانی و تنها عذرخواهی او این بود که آنها "سه یا چهار زن انگلیسی انگلیسی برای شلیک" نداشتند.
Baron von der Lancken اعلام کرده است که او باید به خاطر صداقت کامل خود عذرخواهی کند و به این دلیل که او به نجات جان بسیاری از آلمان و همچنین متحدان کمک کرده است. با این حال، ژنرال فون ساوبرزوایگ ، فرماندار نظامی بروکسل، دستور داد که "به نفع دولت" اجرای مجازات اعدام علیه باقک و کاوول، فوری باشد، انکار مقامات بالاتر، فرصتی برای معذرت خواهی است. Cavell توسط وکیل سدی Kirschen از بروکسل دفاع شد. از 27 متهم، پنج نفر به اعدام محکوم شدند: کاوول، باکو (یک معمار در سی سالگی)، لوئیز توللی، سینر و کنتس جین د بلولیل. از پنج مورد محکوم به اعدام، تنها كوئل و باقق اعدام شدند؛ سه نفر دیگر مجازات شدند.
کاوول برای جاسوسی دستگیر نشد، چرا که بسیاری به این باور بودند، اما برای "خیانت به جنگ"، علیرغم داشتن یک ملیت آلمانی. او ممکن است توسط سرویس اطلاعاتی مخفی بریتانیا (SIS) استخدام شده و از وظایف جاسوسی خود برای کمک به سربازان متفقین فرار کند، اگر چه این به طور گسترده پذیرفته نشده است. رنکین بیانیه منتشر شده از MRD پا ، مورخان و افسر اطلاعات هوشمند بریتانیایی در جنگ جهانی دوم را بیان می کند، زیرا کاول که بخشی از SIS یا MI6 است. سابق مدیر کل MI5، استلا ریمینگتن، در سال 2015 اعلام کرد که اسنادش را در بایگانی نظامی بلژیک کشف کرده است که جنبه جمع آوری اطلاعات را به شبکه کاوول تایید کرده است. برنامه بی بی سی رادیو 4 که نقل قول ریمینگتون را ارائه می دهد، اشاره کرد که استفاده از کدهای مخفی از Cavell و انتقال اطلاعات موفقیت آمیز از دیگر اعضای شبکه به نوعی آماتور است.
هنگامی که در زندان، Cavell در فرانسه مورد سوال قرار گرفت، اما محاکمه او در آلمان معذرت خواهی شد؛ که بعضی از آنها ادعا می کردند که دادستان این فرصت را دارد که پاسخ هایش را اشتباه تفسیر کند. اگر چه ممکن است او اشتباه کرده باشد، او هیچ تلاشی برای دفاع از خود نداشت، اما پاسخ داد که سربازان " environ deux cent " را به مرز هلند هدایت کرده است. کاول با مدافعی که توسط فرماندار نظامی آلمان تصویب شده بود، ارائه شد. یک مدافع قبلی که توسط دستیار او، الیزابت ویلکینز برای کاول انتخاب شد، در نهایت توسط فرماندار رد شد.
شب قبل از اعدام او، به سرپرست استرلینگ گاهان، سرتیپ آنگلیکان که مجاز به دیدن او بود و به کلیسای مقدس او اجازه داده بود، گفت: «پدر و مادر بودن کافی نیست. من نباید نفرت و تلخی به کسی داشته باشم.» این کلمات در مجسمه او در محل سنت مارتین ، در نزدیکی میدان ترافالگار در لندن ثبت شده است. کلمات نهایی خود را به آلمان لوتری کشیش زندان، پل لو SEUR، به عنوان ثبت شد، "پدر گاهان بپرسید به عزیزان من بگویید بعد در آن روح من، به عنوان به اعتقاد من، بی خطر است، و این که من خوشحالم که برای کشورم بمیرم "
از بستر بیمار خود نام تجاری شخصی Whitlock، سفیر ایالات متحده در بلژیک، یک یادداشت شخصی از طرف Cavell به Moritz von Bissing ، ژنرال فرماندار بلژیک نوشت. هیو گیبسون؛ مای جی د لاوا، مشاور حقوقی ایالات متحده؛ و رودریگو ساودرا Y Vinent [ ES ] 2 مارکز د Villalobar، وزیر اسپانیایی، تشکیل یک هیئت نمایندگی از نیمه شب از درخواست تجدید نظر برای رحمت و یا حداقل به تعویق افتادن اجرای.
با وجود این تلاش ها، در 11 اکتبر، بارون فون للینکن اجازه اعدام را داد. شانزده مرد که دو جناح شلیک را تشکیل می دادند، حکم اعدام وی و چهار مرد بلژیکی در تیر ملی را به اجرا گذاشتند. تیراندازی در Schaerbeek ، در 7:00 صبح در 12 اکتبر 1915. گزارش های متضاد از جزئیات اعدام کاوول وجود دارد. با این حال، بر اساس گزارش شاهد عینی از سلطنت لو سور، که در ساعتهای آخر او حضور داشتند، هشت سرباز در کاونل اخراج شدند، در حالی که هشت نفر دیگر باکق را اعدام کردند. اعدام وی، صدور گواهی مرگ و دفن، توسط گوتفریده بون شاعر آلمانی به عنوان "دکتر ارشد در دولت بروکسل از اولین روزهای اشغال (آلمانی)" شاهد بود. Benn یک گزارش دقیق تحت عنوان "Wie Miss Cavell erschossen wurde" ( How Miss Cavell was shot ، 1928) نوشت .
همچنین اختلاف میان حکم محکومیتی که به موجب قانون نظامی آلمان اعمال شده است، وجود دارد. ظاهرا، مجازات اعدام مربوط به جرمی که توسط کاول صادر شد، تا چند ساعت پس از مرگ وی رسما اعلام نشد. کمیته تحقیقات بریتانیا پس از جنگ بر خلاف قوانین جنگ، این حکم را به صورت قانونی صحیح در نظر گرفت.
بر اساس دستورالعمل های وزیر اسپانیا، زنان بلژیکی بلافاصله بدن خود را در کنار زندان Saint-Gilles دفن کردند. پس از جنگ، بدن او به بریتانیا برای یک مراسم یادبود در وست مینستر ایبیا منتقل شد و سپس به نورویچ منتقل شد، که در کنار خیابان زندگی Green در کنار کلیسای جامع قرار داشت. پادشاه مجبور شد به استثناء یک نظم در شورای 1854 اعطا کند ، که مانع از هر گونه دفن در کلیسای جامع شد، و مجاز به بازخرید بود.
در ماهها و سالهای پس از مرگ کاوول، مقالات روزنامه های بی شماری، جزوه ها، تصاویر و کتاب ها داستان او را منتشر کرد. او تبدیل به یک شخصیت تبلیغاتی مشهور برای استخدام نظامی در بریتانیا شد و به ایجاد احساسات مطلوب نسبت به متحدان در ایالات متحده کمک کرد. او یک نماد محبوب به دلیل جنس او، حرفه پرستاری او بود و رویکرد ظاهرا قهرمانانه به مرگ. اعدام وی به عنوان یک عمل بربریت و تخریب اخلاقی آلمان بود.
گزارش های خبری کمی بعد از اعدام کاول نشان می دهد که تنها بخشی از آن درست است. حتی مجله آمریکایی پرستاری تکرار حساب داستانی از اعدام کائول، که در آن او به علت امتناع از پوشیدن چشم در مقابل ستاد شلیک، از بین رفته و سقوط کرد. ظاهرا، در حالی که او ناخودآگاه را نابود می کرد، افسر فرمانده آلمانی، او را به قتل رساند. همراه با تهاجم به بلژیک و غرق شدن در لوسیتانیا ، اعدام کاول به طور گسترده در انگلستان و شمال امریکا توسط Wellington House ، Bureau of Propaganda War انگلستان منتشر شد.
به علت تصمیم دولت بریتانیا برای انتشار داستان کاوول به عنوان بخشی از تلاش تبلیغاتی او، معروفترین زن انگلیسی در جنگ جهانی اول شد. ترکیبی از تجدید قهرمانانه و روایت رزمی رزمی، داستان Cavell را یکی از موثرترین تبلیغات در بریتانیا در جنگ جهانی اول بود.
قبل از جنگ جهانی اول، کاول در خارج از محافل پرستاری شناخته نشد. این به دو تصویر متفاوت از حقیقت دربارۀ او در تبلیغات بریتانیایی اجازه داد که پاسخ تلاشهای دشمن برای توجیه تیراندازی او را شامل شود، از جمله اینکه کاوول در طی بازجویی اطلاعاتی ارائه داد که دیگران را متهم می کرد. در نوامبر 1915، اداره امور خارجه بریتانیا انکار کرد که کاوول هرکسی را در شهادتش دخالت داده بود.
یک تصویر معمولا نشان دهنده ی Cavell به عنوان یک قربانی بی گناه دشمن بی رحمانه و غیر قابل انکار است. این دیدگاه او را به عنوان کمک به سربازان افراطی فرار کرد، اما بی گناه از "جاسوسی"، و بیشتر به عنوان شیوه های مختلف تبلیغات بریتانیایی مانند کارت پستال و تصاویر روزنامه در طول جنگ استفاده می شود. داستان او در مطبوعات بریتانیا به عنوان وسیله ای برای تقویت میل به انتقام در میدان جنگ بود. این تصاویر نشان می دهد که مردان باید بلافاصله در نیروهای مسلح شرکت کنند تا نیروها را متوقف کنند که بتواند قضاوت قضایی یک زن بی گناه بریتانیا را ترتیب دهد.
نماینده دیگری از سمت کاول در طول جنگ جهانی اول او را به عنوان یک زن جدی، محروم، شجاع و میهنپرست توصیف کرد که زندگی خود را به پرستاری اختصاص داده و برای نجات دیگران جان خود را از دست داد. این تصویر نشان داده شده است در منابع متعدد بیوگرافی، از تجربه شخصی دست اول از پرستار صلیب سرخ. پاستور Le Seur، سرهنگ ارتش آلمان، در زمان اعدام خود به یاد می آورد: "من باور ندارم که خانم کاوول می خواست شهید شود ... اما او آماده بود برای کشورش بمیرد ... خانم کاول یک زن بسیار شجاع بود و یک وفادار مسیحی ". حساب دیگری از سرپرست Anglican، سخنگوی Gahan، به یاد کلمات کوئل می گوید: "من هیچ ترس و یا کوچک شدن ندارم؛ من دیده ام که اغلب عجیب نیست و یا برای من ترسید!"در این تفسیر، استئوآرایی او به عنوان قابل توجه برای زن غیر مبارزه دیده می شود، و به ارمغان می آورد او حتی بیشتر مشهور از یک مرد در شرایط مشابه دریافت کرده است.
واکنش آلمان
حکومت امپریالیستی آلمان تصور می کرد که به سمت کاوول نسبتا عمل کرده است. در نامه ای، معاون وزیر امور خارجه آلمان برای امور خارجه، دکتر آلفرد زیمرمن (که با آرتور زیمرمان ، وزیر امور خارجه آلمان اشتباه گرفته شود ) از طرف دولت آلمان بیانیه ای صادر کرد:
دوشیزه کاوول مجبور شد اعدام کند، اما لازم بود. او به درستی محاکمه شد ... بدون شک وحشتناک است که زن اعدام شده است؛ اما در نظر گرفتن این که چه اتفاقی برای یک ایالت رخ می دهد، به خصوص در جنگ، اگر جنایاتی را انجام دهد که هدف آن امنیت ارتش آنها است، زیرا آنها توسط زنان مرتکب شده اند.
از منظر دولت آلمان، اگر آنها را آزاد Cavell منتشر کرد ممکن است افزایش شمار زنان درگیر در اقدامات علیه آلمان، زیرا آنها می دانستند که آنها به شدت مجازات نمی شوند. به افراد مسئول پیروی از وظایف قانونی خود را به آلمان و محکومیت جهانی نادیده گرفته شد. قوانین آنها تمایز میان جنس ها را تعیین نمی کند، تنها استثناء این قاعده این است که طبق آداب و رسوم قانونی، زنان در "ظریف" (احتمالا این به معنی "باردار") وضعیت نمی توانند اعدام شوند. با این حال، در ژانویه سال 1916 ، قیصر تصریح کرد که در مورد زنان در حال حاضر مجازات اعدام نباید بدون تأیید پیشین صریح آن انجام شود.
دولت آلمان همچنین معتقد بود که همه افراد محکوم به طور کامل از ماهیت اعمال خود آگاهی دارند. دادگاه به این نکته توجه ویژه ای کرد و چندین نفر را آزاد کرد؛ زیرا شک داشتم که آیا متهم می دانست که اقدامات آنها مجازات است. محکومین، در مقابل، به خوبی می دانستند که چه کار می کنند و مجازات ارتکاب جرائم آنها، چرا که "اعلامیه های عمومی متعددی به این واقعیت اشاره کرده اند که کمک به دشمنان با مرگ مجازات شده است." پاسخ متفقین به این همان چیزی بود که اعلام بیثمان-هولهاف از تهاجم به بلژیک و یا اطلاعیه ای که در مقالات ذکر شده در قبال فرو رفتن کشتی هایی مانند RMS Lusitania؛ یک اعلام عمومی از یک چیز درست نمی کند.
دفن و یادبود
بقایای کاوول پس از جنگ به انگلستان بازگشت. همانطور که کشتی بلبرینگ تابوت در Dover، یک ترق و تروق کامل وارد پدربزرگ سه برابر (5040 تغییرات، پارکر دوازده قسمت) در زنگ کلیسا اهل محله به صدا درآمد. شکاف قابل توجه بود: "با زنگ های عمیق غرق شد، به استثنای تنور که در پشت سکته مغزی باز بود، به عنوان نشانه احترام به پرستار Cavell، که بدن خود را در دوور در طول زنگ رسیدن و در شهر تا صبح روز بعد از تعطیلات رینگرهای 1-2-3-4-5-6 سربازهای سابق هستند، F. Elliot هشت ماه زندان جنگ در آلمان است. " عمیق (یا کامل) خفه کردن به طور معمول فقط برای مرگ حاکمان استفاده می شود. پس از یک مکث طول عمر در کلیسای صلح، بدن به لندن و مراسم تشییع جنازه منتقل شددر ایبیت وست مینستر برگزار شد . در 19 مه 1919، بدن او در سمت شرق کلیسای نوریچ دفن شد ؛ یک سرویس قبرستان هر ماه اکتبر برگزار می شود. واگن راه آهن که به نام کاوول ون شناخته می شود که بقایای خود را از دوور به لندن منتقل می کند، به عنوان یادبودی در راه کنت و شرق ساسکس نگهداری می شود و معمولا برای بازدید در ایستگاه راه آهن بدیام باز است .
روز تقویم کلیسای انگلیس مقدسین روز 12 اکتبر روز عزای کاوول است. این یک یادبود در افتخار او است تا رسوایی رسمی ، و بنابراین یک روز "جشن پیروز مقدس" به معنای سنتی نیست.
به دنبال مرگ کاوول، بسیاری از یادبود ها در سراسر جهان برای او به یاد می آورد. آواز وطن پرستانه "Remember Nurse Cavell" (کلمات گوردون ویس تامپسون، موسیقی جولز برزیل) با 1915 کپی رایت بریتانیا ظاهر شد. نام Mount Edith Cavell در سال 1916 به اوج عظیم پارک ملی جاسپر کانادا داده شد. مجسمه یادبود در روز 12 اکتبر 1918 توسط ملکه الکساندرا در کلیسای کلیسای نورویچ، در هنگام باز کردن یک خانه برای پرستارانی که نام او نیز نامیده می شد، پرده برداری شد.
برای جشن سالگرد سالگردی او در سال 2015، بعد از اینکه اعطای کمک 50،000 پوند اعطا شد، کار برای قاچاق کاوول در محل کلیسای نوریچ ادامه یافت. چهارده نقاشی توسط براون ولان توسط کلیسای نورویچ به منظور یادبود زندگی و مرگ ادی کاول به تصویب رسید.
در اکتبر سال 2015، یک کالسکه راه آهن (کاوول وان) برای انتقال مجدد کالل به انگلیس در خارج از انجمن ، نورویچ نمایش داده شد. کلیسای جامع نورویچ برگزار خدمات یادبود شد و در 11 اکتبر 2015 در شبکه بی بی سی رادیو 4 پخش شد. علاوه بر روحانیون کلیسای جامع، مهمانان نظیر ژنرال ریچارد دنات و بازیگر ماتیلدا زیگلر، ضبط های گوناگون سخنرانی را که توسط کانن پیتر دال برگزار شد، انجام دادند. آنتو مورا آوازهای خود را "Edith Louisa Cavell" همراه با آهنگی نوشته پرسی راداز آواز خواند.
در بیاد ادیت کاول توسط پاتریک هاوز در اولین بار نورویچ کلیسای جامع در جولای سال 2014 [36] با برتر با توجه به محل در سده دقیق مرگ کاول است در تاریخ 12 اکتبر سال 2015 در لندن است.
کاوول ماسس توسط دیوید میچل، که در 10 اکتبر 2015 در بروکسل در کلیسای جامع مقدس تثلیث اجرا شده است ، همراه با میسا هیدن در انهشتی .
کاوول بر روی یک سکه نقره ای بریتانیا، که بخشی از مجموعه ای است که در سال 2015 میلادی توسط سلطنت نئون به امضا رسانده شده است، برجسته شده است .
