کاش برای خوبی ها و به ثبت رسانی لحظات ناب دنیای فوتبال هم حاضرین در صحنه دوربین به دست از فریم به فریم آن عکس برداری می کردند تا باورمان شود لنز دوربین هایمان فقط برای به دردآوردن قلب یکدیگر و فراهم کردن سوژه دورهمی هایمان نیست!
کافیست خبری شوکه کننده در فضای رسانه ای منتشر شود، مرگ فوتبالیست مشهور تیم ملی ...! در واکنش اول حسرت و در واکنش دوم دست به کار شدن برای پی بردن و چرایی و چگونگی آن و در واکنش سوم یافتن ویدئویی و یا تصویری از پیکر بی جان او در صحنه حادثه.. فرقی نمی کند در سردخانه یا کف خیابان، منزجر کننده یا پاک.. خونین یا قطعه قطعه شده.. به هر حال باید از سرنوشت اسطوره وطنی شان مطلع شوند!
عکس العمل بعدی انتشار آن به صورت گسترده برای بازدیدی چند ده هزار نفری است و دست بر چانه خود بگیرند و با چهره ای شگفت زده بگویند: عجب! عجب به چه؟! به نانی که در خون مردم می زنید؟ به اشک و بغضی که به خانواده هایشان تحمیل می کنید؟ به هنجاری که به صورت علنی آن را می شکنید؟
- برای پیگیری اخبار تراکتورسازی کلیک کنید
- برای پیگیری اخبار استقلال کلیک کنید
- برای پیگیری اخبار پرسپولیس کلیک کنید
پس از مرگ هادی نوروزی کاپیتان پرسپولیس دوربین ها به حدی تشنه ثبت تصویر پیکر او در کفن بودند که سر از گور در آوردند و در قبر از او عکسبرداری کردند تا صحنه ای بسیار زشت چون لکه ای ننگین در تاریخ فوتبال ایران به جای بماند، این ماجرا در ارتباط با تمامی بازیکنان مشهور درگذشته فوتبال صدق می کند، همیشه یک زاویه ای خاکستری وجود دارد، که می داند در دل هانی نوروزی امروز چه می گذرد؟ تصویر پیکر بی جان پدر در گور.. او چه تصویری از پدر مهربان با صحنه ای دلخراش و کابوس وار در ذهن دارد؟!
حالا هم این قصه تکراری برای مجید غلام نژاد، منتشر شدن تصویر پیکر غرق شده او میلیون ها بار در وبسایت های کاملا قانون شکن بازدید شد، خوراک و سوژه فردایشان چیست؟ نبش قبر کردن بازیکنان به ثبت رساندن تصویر استخوان و بقایای
آنها؟ چه لذتی در تماشای یک پیکر بی جان که اندوه و غم بسیاری در آن است به شما منتقل می شود؟
منبع : ورزش11
