روز هفتم محرم آغاز بستن آب فرات و رسیدن مسلم بن عوسجه می باشد.
وقایع روز هفتم محرم
بستن آب فرات بروی امام حسین "ع" و یارانش
در روایات و بخصوص کتاب "ارشاد" و "تاریخ طبری" آمده است که در روز هفتم محرم است که عبیدالله بن زیاد برای عمر بن سعد نامه می نویسد و به او دستور می دهد تا جریان آب فرات را بر روی حسین بن علی "ع" ببندد.
در نامه عبیدالله این چنین نوشته است : آب را بر حسین بن علی "ع" ببند تا ذره ای آب نتوانند بنوشند همان طور که با عثمان بن عفان عمل شد.
عمر بن سعد فورا عمرو بن حجاج را مامور کرد که با پانصد سرباز برای بستن شریعه آب فرات به روی حسین بن علی برود، آنها هم بسوی آن محل رفتند و با صدای بلند گفتند که ای حسین نمی توانی از آب فرات بنوشی تا بمیری.
همینجا بود که یکی از همراهان عمرو بن حجاج بنام عبیدالله بن ابی حصین ازدی با صدای بلند فریاد کشید ای حسین، به آب فرات بنگر که همچون آسمان ذلال است...! اما قسم به خدا که نمی گذاریم قطره ای بنوشی تا از تشنگی بمیری.
در اینجا امام رو به آسمان کرد و گفت : خداوندا اورا ( عبیدالله بن ابی حصین ازدی ) از تشنگی بکش و هرگز اورا نیامرز.
بعداز آن واقعه حمید بن مسلم نقل می کند که اورا بعدها دیدم که در بستر بیماری است و هر آنچه آب می نوشد باز هم تشنه است و فریاد عطش سر می دهد و این حالت برای او ادامه داشت تا زمانی که جانش در آمد و به درک واصل شد.
برای مطالعه وقایع هر یک از روزهای محرم روی لینک آن کلیک کنید:
پیوستن مسلم بن عوسجه به کربلا برای یاری رساندن به امام حسین "ع"
در روز هفتم محرم بود که مسلم بن عوسجه از یاران و اصحاب پیامبر "ص" که شبانه از کوفه به سمت کاروان حسین بن علی "ع" حرکت می کند و به کاروان امام می رسد و حسابی باعث خوشحالی و خشنودی امام حسین "ع" می شود.
مسلم که از پیران و دلیران جنگ و زبانزد در کوفه به رشادت و شجاعت است بعداز پیوستن به کاروان امام حسین "ع" در روز عاشورا اولین شهید کربلا لقب می گیرد.
مسلم بن عوسجه از اهالی کوفه بود که بعداز رفتن مسلم بن عقیل به کوفه برای رساندن پیام امام حسین "ع" و یاری گرفتن از مردم با امام حسین "ع" بیعت می کند و بعداز کشته شدن مسلم بن عقیل به جمع آوری کمک های مردمی و خرید سلاح برای کاروان امام اقدام میکند.
مسلم بن عوسجه سپس شبانه به همراه خانواده از کوفه خارج و خود را به کربلا نزد حسین بن علی می رساند.
مسلم بعداز رسیدن به کربلا یک تنه به میان سپاه عمر بن سعد می زند و حدودا 100 سرباز را هم به هلاکت رساند و بلاخره خود نیز به روی زمین می افتد ، امام حسین "ع" بعداز روی زمین افتادن مسلم بن عوسجه بر بالای پیکر نیمه جان وی حاضر شد و فرمود : خداوند تورا رحمت کند که این چنین در راه خاندان پیامبر خدا جان خود را فدا کردی و سپس آیه " فَمِنْهُم مَنْ قَضَی نَحْبَهْ وَ مِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرْ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلا " تلاوت کردند.
السلامُ علی مُسْلِم بْنِ عَوْسَجةِ الاسَدی وَ کنْتَ اوّلُ مَنْ شَرَی نَفْسَه و اوَّلُ شهیدٍ شَهِدَالله