به نقل از تابناک، همه ساله با وزش بادهای 120 روزه سیستان، شرایط برای زندگی میلیون ها ساکن جنوب شرق کشور را بسیار سخت و دردناک میکند.
با وزش این بادها و عبور آنها از روی دریاچه هامون گرد غبار زیادی وارد هوای سیستان و بلوچستان شده و زندگی مردم را مختل میکند، این بادها میزان ذرات معلق موجود در هوا را تا 47 برابر افزایش میدهد.
در همین باره علی ملاشاهی کارشناس هواشناسی کشور میگوید، وسعت دید در ایستگاه فرودگاهی زابل به 300 متر، زهک 200 متر رسید و حداکثر غلظت گردوغبار در فرودگاه زابل ۹۰۷۵ میکرو گرم بر مترمکعب (۶۰ برابر حد مجاز) گزارش شد.
ملاشاهی گفت: در حال حاضر سرعت باد در ایستگاه فرودگاهی زابل ۱۰۴ کیلومتر بر ساعت، غلظت گردوغبار ۴۷ برابر حد مجاز است، شعاع دید افقی در فرودگاه زابل ۳۰۰ و زهک ۲۰۰ متر است.
مواردی که توسط این کارشناس کشور به آن اشاره شد، مطالبی است که در این سال ها توسط بیشتر کارشناسان بیان شده و منبع مشکل و راهکار مبارزه با آن نیز مشخص است، اما از سمت مسئولان چندان مورد توجه واقع نمیگردد.
دکتر غلامعلی خمر، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل در همین رابطه به «تابناک» گفت: موضوع افزایش غلظت گرد و غبار در استان سیستان و بلوچستان بحث تازهای نیست. من از آن به عنوان نمکی بر زخم های کهنه مردم سیستان و بلوچستان یاد میکنم.
وی در همین باره افزود: شما فردی را تصور کنید که هیچ زخمی ندارد. اگر روی بدن این فرد زخمی پاشیده شود ـ هرچند این اقدام ناپسند است ـ اما دردی متوجه وی نخواهد شد. با وجود این، اگر نمک را روی زخم یک فرد بپاشید، صدای ناله او بلند خواهد شد. این دقیقاً شرایط کنونی استان ماست که به واسطه بی توجهیهای فراوان دچار زخمهای زیادی همچون بیکاری، عدم توسعه یافتگی، فقر امکانات، فقر مالی، عدم سرمایه گذاری و... شده ایم و گرد و غبار نیز، چون نمکی بر زخم آزار دهنده و دردآور میشود.
خمر با انتقاد شدید از بی توجهیهای مسئولان مرکزی کشور به استان سیستان و بلوچستان اضافه کرد: ما برای خوزستان و بحرانهای این استان نیز ناراحت میشویم. اما شما بیایید و استان خوزستان را با استان ما در همین زمینه مقایسه کنید. کوچکترین بحران گرد و غبار در استان خوزستان با حساسیت از سوی دولت مرکزی پیگیری میشود و مقامات سیاسی به آنجا سفر میکنند، اما در استان سیستان و بلوچستان چنین رویهای وجود ندارد.
وی در همین باره ادامه داد: در استان خوزستان، صنایع فراوانی مستقر است و این استان چندین تیم باشگاهی معتبر در عرصه ورزشی دارد که خود زمینه اشتغال و توسعه میشود. مسئولان اجرایی کشور پاسخ بدهند، چرا چنین وضعیتی در استان ما وجود ندارد؟
عضو هیأت علمی دانشگاه زابل در ادامه با تأکید بر افزایش شدید موج مهاجرتها از این استان، تصریح کرد: به روستاهای شهرستان هایی، چون زابل که سفر کنید با مردمی مواجه میشوید که تنها علت عدم مهاجرت آنها به سایر نقاط کشور عدم بضاعت مالی است. آنها حتی نمی توانند یک کامیون کرایه و وسایل زندگی خود را به واسطه آن جابجا کنند.
این استاد دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود افزود: هم اکنون آب و هوای شهر زابل و و روستاهای مجاور به شدت آلوده است و این وضعیت سبب شده تا مردم امیدهای خود را از دست بدهند و به جامعهای افسرده تبدیل شوند.
خمر با تأکید بر اینکه دولت کاری برای مقابله با آلودگی هوا در استان سیستان و بلوچستان نمیکند، اضافه کرد: نه تنها موضوع مقابله با دلایل افزایش گرد و غبارها در این استان مورد غفلت قرار میگیرد، همچنین مدیران اجرایی کشور توجه چندانی به بحث توسعه استان نیز ندارند.
وی با اشاره به اینکه استان سیستان و بلوچستان دروازه ایران به سمت شرق و اقیانوس هند است، تأکید کرد: آیا نمیتوان با ایجاد یک منطقه آزاد، احداث چند کارخانه، باز کردن مرزهای تجاری ایران با افغانستان و پاکستان، تسریع در فرایند گازرسانی و انتقال صنایع به این استان پاسخ سالهای سال مرزداری مردم این منطقه از کشورمان را داد؟
استاد دانشگاه زابل در بخش پایانی سخنان خود، با اشاره به اینکه بادهای ۱۲۰ روزه تا زمان پرآبی تالاب هامون باعث تلطیف آب و هوای منطقه میشد، گفت: به نظر میرسد با دسترسی به آبهای ژرف، تسریع در پروژه انتقال آب عمان به منطقه، مذاکره با دولت افغانستان برای پرداخت حقابه و... بتوان اقدامهایی هر چند ناچیز در جهت حل بحران کنونی صورت داد؛ رویهای که البته اکنون گویا در دستور کار مدیران کشور قرار ندارد.