جزئیات ساختاری یک هدف دارویی جذاب درباره ویروس های کرونا که می تواند علیه همه گیری‌های آینده مورد استفاده قرار گیرد، توسط یک تیم بین المللی از محققان و به سرپرستی دانشگاه لندن منتشر شده است.
به گزارش بهداشت نیوز، مطالعات جدید حفره هایی را در یک قطعه مهم از ساختار ویروس نشان می دهد که داروها می توانند برای متوقف کردن تکثیر ویروس به آنها متصل شوند. یکی از پروتئین ها در عفونت با ویروس عامل بیماری کرونا، پروتئین غیر ساختاری-1 (Nsp1) است. Nsp1 در چندین ویروس کرونا مانند SARS-CoV-2، MERS و SARS یافت می شود و نقش آن کمک به تولید ویروس با استفاده از پروتئین بدن انسان است.
در مطالعه اخیر، یک تیم بین المللی به سرپرستی پروفسور فرانک کوزیلسکی (Frank Kozielski) از دانشکده داروسازی لندن از فناوری پیشرفته برای شناسایی لیگاندها که نوعی مولکول اتصال هستند و به ویروس کرونا متصل می شوند، استفاده کردند. برای انجام این کار، محققان صدها کریستال پروتئین را رشد دادند که سپس در معرض ترکیبات شیمیایی قرار گرفتند.
این تیم پژوهشی دو محل اتصال لیگاند جدید را در پروتئین غیر ساختاری کرونا شناسایی و مشخص کردند. محققان همچنین نشان دادند که تفاوت‌هایی در این مکان‌ها بین سه ویروس کرونا که انسان را آلوده می کنند، وجود دارد.
شومنگ ما (Shumeng Ma) یکی از محققان این مطالعات گفت: این مطالعه نمونه ای از چگونگی گردهمایی دانشمندان از رشته های مختلف برای کار بر روی هدف مشترک در جهت کمک به درک پروتئین غیر ساختاری-1 و توصیف آن به عنوان یک هدف دارویی بالقوه بود. این تیم از مدل های محاسباتی برای مطالعه ساختار سه بعدی و چگونگی تغییر شکل آن در شرایط مختلف یا زمانی که به انواع مولکول ها متصل می شود، استفاده کردند. با انجام این کار، چهار حفره ای که قبلاً شناسایی نشده بودند، آشکار شد که دو تای آنها کاملاً مخفی و دو تای آنها تا حدی پنهان بودند.
آلبرتو بورساتو (Alberto Borsatto) دانشجوی دکتری دانشگاه ژنو و یکی دیگر از پژوهشگران گفت: پروتئین غیر ساختاری-1 در اصل یک هدف دارویی ضد ویروسی جذاب است، اما شکل Nsp1 طراحی یک داروی بالقوه را دشوار می کند. تاکنون فقط حفره‌های سطحی و سطحی روی سطح Nsp1 دیده شده است که اتصال داروها و تداخل در عملکرد Nsp1 را چالش برانگیز می کند.
در ادامه، تیم تحقیقاتی آزمایشی را انجام داد که در آن از روش های محاسباتی برای غربالگری از هزار قطعه استفاده کرده و ۵۹ قطعه شیمیایی مختلف را که در مدل کامپیوتری به پروتئین چسبیده بودند، شناسایی کردند. در کمال تعجب، تنها یکی از قطعات به صورت تجربی به Nsp1 متصل شد.
برای اینکه مشخص شود آیا این مشاهدات فقط برای ویروس کرونا صادق است یا خیر، تیم پژوهشی به ساختار پروتئین‌های Nsp1 از سایر انواع ویروس‌های کرونا نیز نگاه کرد. مدل های رایانه ای محققان نشان می دهد لیگاندهایی که هر یک از حفره های ویروس های کرونا را هدف قرار می دهند، می توانند حفره های مربوطه را در سایر ویروس های کرونایی آزمایش شده نیز هدف قرار دهند. این پتانسیل تولید داروهایی را ارائه می دهد که می توانند در برابر همه گیری های ویروس کرونا در آینده محافظت ایجاد کند.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی eLife منتشر شده است.
منبع: سیناپرس
