شرکت‌های خودروسازی با وجود تبلیغات فراوان و هیاهوی بسیار، همواره از جانب خودرودوستان و علاقمندان اتومبیل به دلیل عملکرد ناامید کننده خود مورد انتقاد واقع شده‌اند. برای مثال تویوتا تنها 6600 دستگاه از مدل تویوتا کرولا GR را برای عرضه به بازار بزرگ ایالات متحده در نظر گرفته است. این تعداد اندک به هیچ عنوان پاسخگوی نیاز خودرودوستان آمریکایی نخواهد بود و بسیاری از آن‌ها قادر به خرید کرولا GR نیستند.
یکی از خودروسازان ناامیدکننده حال حاضر جهان، جنرال موتورز است. این شرکت از یک سوی خودروهای اعجاب‌انگیزی همچون شورولت کوروت C8 می‌سازد که قوای فنی قدرتمند و قیمت رقابتی دارد اما در زمینه ساخت تریم داخلی خودرو عملکرد مطلوبی ندارد و کابین کوروت بیش از حد ارزان قیمت جلوه می‌کند. علاوه بر آن جنرال موتورز در زمینه توسعه سیستم‌های خودران بسیار کند عمل می‌کند، در حالی‌که رقبای آن به سرعت در حال پیشرفت در زمینه راه اندازی سیستم‌های خودران هستند.
نیسان نیز یکی دیگر از خودروسازان ناامیدکننده دنیا محسوب می‌شود. علاوه بر فراخوان‌های پی در پی برای رفع ایرادات و نواقص، این شرکت در زمینه تولید محصولات جایگزین عملکرد مناسبی ندارد. نیسان فرانتیر که در ایران با نام نیسان پیکاپ شناخته می‌شود، یکی از خودروهای کاربردی و همه جانبه نیسان طی چند دهه اخیر بوده است که اکنون با نیسان تایتان جایگزین شده است. با این حال نیسان تایتان نتوانسته است عملکرد فوق‌العاده فرانتیر را به اجرا بگذارد. سایر شاسی‌بلندها و کراس‌اوورهای نیسان نیز هیچ حسی از هیجان را به راننده تزریق نمی‌کنند.
سوبارو و میتسوبیشی نیز دو خودروساز ژاپنی هستند که عملکردی ناامیدکننده دارند. این دو شرکت در ابتدای دهه 2000 به عنوان بزرگترین سازندگان خودروهای اسپرت مقرون به صرفه شناخته می‌شدند اما خودروهای فعلی آن‌ها کاری به جز جابجایی افراد انجام نمی‌دهد و اثری از شور و اشتیاق گذشته در آن‌ها نیست.
در نهایت می‌توان لقب ناامیدکننده خودروساز جهان را به فولکس واگن داد. این شرکت آلمانی هر ساله از مدل‌های مفهومی اسپرت و خشن بسیاری رونمایی می‌کند که هیچ‌گاه به بازار عرضه نمی‌شوند. پس از 20 سال نمایش مدل‌های اعجاب انگیز و عدم تولید آن‌ها، این شرکت بالاخره خط تولید فولکس واگن ID را راه انداخته است که خودروهای الکتریکی تحسین شده‌ای هستند، با این حال سطح تیراژ فولکس واگن آن‌قدر کم است که هنوز این محصولات به دست مصرف کنندگان آمریکای شمالی نرسیده‌اند.
