طلاق توافقی هم مانند سایر جدایی‌ها آسیب‌هایی را به همراه دارد. درست است که آسیبهای طلاق توافقی کمتر هستند، ممکن است فرد با اختلالات عاطفی روبه‌رو شود و از نظر روحی به این نتیجه برسد که در زندگی شکست خورده است. همین موضوع می‌تواند تأثیرات منفی برجای داشته باشد و احساس پوچی، ناامیدی و بی‌ارزشی را در فرد به‌وجود آورد. برای رفع این موارد بهتر است با مراجعه به مشاور بر این احساسات منفی غلبه کرد.
خیلی از ما تصور می‌کنیم طلاق همیشه با درگیری، دعوا، نزاع و نارضایتی‌های بی‌شماری همراه است. گاهی یکی از زوج‌ها مایل به جدایی نیست و به همین دلیل پس از چند سال رفت و آمد در دادگاه‌های خانواده، سرانجام حکم جدایی صادر می‌شود. در این میان زوج‌هایی هم هستند که با آگاهی و شناخت به این نتیجه می‌رسند که ادامه زندگی مشترک برایشان ممکن نیست و بهتر است به ازدواجشان خاتمه دهند. اما این زوج‌ها هم از آسیبهای طلاق در امان نیستند و به هر حال مشکلاتی را تجربه می‌کنند.
طلاق توافقی چیست ؟
زمانی که اختلافات و انتقادات به شکل بنیادی، زیربنایی و عقیدتی است و زن و مرد نمی‌توانند یکدیگر را بپذیرند، سازگاری کافی ندارند یا قادر به پاسخ‌گویی نیاز‌های یکدیگر نیستند و توافق مثبتی را احساس نمی‌کنند، باید شرایط را برای جدایی آنها فراهم کرد. زوج‌ها باید بفهمند دیگر نمی‌توانند به عنوان زن و شوهر موفق به زندگی ادامه دهند.
اگر راه‌حلی وجود داشته باشد بهتر است برای پذیرش و آشتی اقدام کنند اما در صورتی‌که با شرایط فعلی ادامه زندگی برای زوج‌ها با سختی و دشواری همراه باشد بهتر است به جدایی فکر کنند و وجود طلاق توفقی این کار را ساده تر می کند و گاها ممکن است به دلیل بودن راحتی مسیر این تصمیم را زودتر و جدی تر عملی کنند.
حتما بخوانید: طلاق توافقی دو روزه / هزینه طلاق توافقی
طلاق توافقی نسبت به جدایی‌های پرسروصدا و مشکل‌ساز مزایایی هم به همراه دارد. عواقب طلاق توافقی کمتر از طلاق غیرتوافقی است. در این شرایط هر دو طرف مایل به جدایی هستند. اما در طلاق‌های غیرتوافقی ممکن است یکی از طرفین مایل به جدایی نباشد، که این وضعیت کار را دشوارتر می‌کند.
عواقب طلاق توافقی
قبل از طلاق توافقی باید زمینه این جدایی ایجاد شود. زن و مرد باید به این باور رسیده باشند که راهی جز جدایی ندارند. طبیعی است پس از طلاق ناراحتی‌هایی شبیه افسردگی برای هر دو نفر پیش بیاید یا احساس کنند تنها هستند.
بنابراین لازم است افراد برای مقابله با این احساس تنهایی فعالیت‌هایی را انجام دهند. یکی از بهترین فعالیت‌ها ورزش کردن است. علاوه بر این بهتر است فرد برای فعالیت‌های خارج از خانه هم برنامه‌هایی داشته باشد تا از این طریق احساس تنهاییش را کاهش دهد.
ممکن است فرد در این زمان با یکسری افکار منفی هم روبه‌رو شود. برخی از این افکار ناشی از این است که فرد فکر می‌کند آیا تصمیم من درست بوده است؟ به هر حال فرد باید به این شناخت برسد که غیر از این راه، چاره دیگری نداشته و طلاق برای او بهترین گزینه ممکن است.
علاوه بر این باید زمینه مشاوره هم فراهم شود. اگر لازم است برای کاهش افکار منفی از مشاور کمک بگیرد تا اگر این افکار به ذهنش خطور کرد، روش مؤثری را برای مقابله با این افکار به کار گیرد.
طلاق توافقی چقدر طول می کشد؟
«علیرضا شریفی‌یزدی»، جامعه‌شناس و آسیب‌شناس اجتماعی معتقد است به علت شرایط سخت طلاق در ایران است مردم به سمت طلاق توافقی می روند: «یکی از دلایلی که باعث به وجود آمدن این نوع طلاق ها در ایران می‌شود، پروسه بلندمدتی است که برای طلاق در دادگاه‌ها شاهد آن هستیم، هرچند قوه‌قضائیه اقداماتی برای سهولت بیشتر طلاق‌های انجام داده، اما قطعا کافی نبوده است.
اگر طلاق های توافقی افزایش پیدا کند، دیگر جدایی امری دم‌دستی است و هر کس صبح اراده کند تا عصر برگه طلاق دستش است. تا دیر نشده باید فکری کنیم.» براساس آمار اداره ثبت احوال بررسی مدت زمان زندگی زوجین هنگام طلاق نشان می‌دهد که در سال گذشته ١١درصد از طلاق‌ها در نخستین سال زندگی مشترک و ٤٠درصد دیگر حداکثر تا ٥سال پس از آغاز زندگی ثبت شده است. تعداد طلاق‌ها در ٢٨سال زندگی، کمترین آمار را به خود اختصاص داده که شامل کمتر از یک‌درصد است. نکته قابل توجه این است که میزان طلاق‌ها پس از ٢٩سال زندگی، دوباره با افزایش همراه شده و به ٥درصد می‌رسد.
هم چنین بخوانید از دیگر آسیب های اجتماعی: پدوفیل ها چه کسانی هستند؟ / قربانیان کوچک تجاوز
همچنین «صلاح‌الدین قادری»، جامعه‌شناس هم نظری موافق با یزدی دارد:«بازارهای سوداگری که برای طلاق وجود دارد، بازار این کارداغ کرده است. وقتی دادگاه شرایط جدایی را سخت می‌کند، هدفش بازگشت به زندگی افراد است تا فکر کنند و فرصتی برای مشاوره داشته باشند، شاید نظرشان تغییر کند، اما سهولت در طلاق های توافقی باعث می‌شود مردم با کمترین بی‌تحملی‌ها در برابر مشکلات تصمیم به طلاق بگیرند و دلیلی بر افزایش آمار طلاق باشند. اما از آن‌جایی که مردم ما همیشه نسخه‌پیچیدن را بهترین راه‌حل می‌دانند، می‌خواهند نسخه سریع‌السیری برای تصمیماتشان ارایه شود و به پشیمانی‌های بعد آن فکر نمی‌کنند. متاسفانه جامعه ما به سمتی رفته است که افراد کوچکترین دردها و ناملایمتی‌ها را هم نمی‌پذیرند و تنها راه‌حل را در تمام کردن زندگی می‌دانند.»
یکی از مهمترین شاخص‌هایی که در موضوع طلاق مطرح می‌شود، طول مدت زندگی مشترک است. شاخصی که چندان وضع مناسبی ندارد، چراکه در سال ۹۴، ۱۳درصد از زوجینی که طلاق گرفته‌اند، حتی سالگرد ازدواجشان را هم در کنار هم نبوده‌اند و قبل از آن طلاق گرفته‌اند.
مزایای طلاق توافقی
اما طلاق توافقی نسبت به جدایی‌های پرسروصدا و مشکل‌ساز مزایایی هم به همراه دارد. عواقب طلاق توافقی کمتر از طلاق غیرتوافقی است. در این شرایط هر دو طرف مایل به جدایی هستند. اما در طلاق‌های غیرتوافقی ممکن است یکی از طرفین مایل به جدایی نباشد، که این وضعیت کار را دشوارتر می‌کند.در طلاق‌های توافقی آمادگی ذهن برای هر دو طرف وجود دارد. ضمن اینکه زوج‌ها از نظر عاطفی کمتر آسیب می‌بینند. اگر بچه‌دار باشند فرزندان را هم آماده می‌کنند تا شرایط آینده را راحت‌تر بپذیرند.
خیلی مهم است هر دو طرف برای پذیرش طلاق آمادگی قبلی را داشته باشند. در طلاق توافقی شرایط به‌گونه‌ای است که این نوع آمادگی برای زن و مرد وجود دارد. هر چقدر زمینه‌های شناختی بیشتر فراهم شود این طلاق‌ها بهتر و مؤثرتر انجام می‌شود و زوج‌ها برای سازگاری با شرایط بعدی آمادگی بیشتری به‌دست می‌آورند.
گاهی اوقات زوج‌ها چند سال با هم زندگی می‌کنند، اما در این مدت قادر به برقراری ارتباط نیستند. توانایی رابطه زناشویی یا درک متقابل را ندارند و علاقه‌مندی‌های یکدیگر را نمی‌شناسند. اختلالات کلامی، عاطفی، اجتماعی و فرهنگی از مهمترین عواملی است که زوج‌ها را نسبت به طلاق توافقی مصمم می‌کند. زن و شوهر بعد از مدتی خودشان هم می‌توانند به این مشکلات پی ببرند و برای جدایی اقدام کنند. شاید هم با کمک خانواده‌ها و مشاور تصمیم بگیرند.
طلاق توافقی هم مانند سایر جدایی‌ها آسیب‌هایی را به همراه دارد. درست است که آسیبهای طلاق توافقی کمتر هستند، ممکن است فرد با اختلالات عاطفی روبه‌رو شود و از نظر روحی به این نتیجه برسد که در زندگی شکست خورده است. همین موضوع می‌تواند تأثیرات منفی برجای داشته باشد و احساس پوچی، ناامیدی و بی‌ارزشی را در فرد به‌وجود آورد. در نهایت باید فکر شده و همراه با مشاوره دست به این اقدام زد تا از عواقب آن در طول زندگی بعدی زوجین جلوگیری شود.
