صنعت خودروسازی ایران به عنوان دوازدهمین خودروساز بزرگ جهان شناخته شده است. با فروش کل 12 میلیارد دلار ، تقریباً 19٪ کل صنعت و تقریباً 2.5٪ - 3٪ از تولید ناخالص داخلی ایران را تشکیل می دهد. علاوه بر این ، این مسئول 14٪ سهم ایجاد ارزش افزوده در کل صنعت است. متوسط سود این صنعت 4.5٪ است.
از آنجا که ایران یکی از کشورهای مهم تولیدکننده وسایل نقلیه در منطقه خاورمیانه است ، وسایل نقلیه و قطعات یدکی خود را به کشورهای همسایه خود صادر می کند. در سال 2012 ایران 520 میلیون دلار خودرو و قطعات خودرو به ارزش خود صادر کرد. این در حالی است که در سال 2013 و 2014 وضعیت صادرات وخیم تر شده و تنها می تواند به ترتیب 263 میلیون دلار و 243 میلیون دلار صادر کند.
تحریم های بین المللی تأثیر شگرفی در توسعه صنعتی بسیاری از صنایع در کشور داشته است. ایران که بزرگترین بازار خودرو در خاورمیانه با بازار تقریباً یک سوم بازار خودروی آلمان است ، با اجرای تحریم ها شاهد افت صنعت خودرو بود.
سرانجام ، صنعت خودروسازی ایران برای تأمین تقاضا در داخل کشور به خود متکی و خودکفا شد اما بعدها مشخص شد برخی از شرکت های تامین قطعات خودرو مانند عظام خودرو که غول تامین قطعه در کشور است به جای خود کفایی قطعات خودروهای داخلی را به کشور وارد می کردند اما باز هم کشور این پتانسیل را دارد که بعد از تحریم آمریکا روی پای خود بایستد و نگذارد صنعت خودروسازی با مشکلات جدی روبرو شود و از زمان اجرای تحریم ها ، تقاضا برای وسایل نقلیه فقط توسط خودروهای تولید شده در کشور برآورده می شود.
این تحریم ها باعث رونق شرکت های داخلی مانند ایران خودرو و سایپا شد که سهم عمده ای از فروش وسایل نقلیه مسافری در کشور دارند. در زمان اجرای تحریم ها ، درصد سهم شرکت های بومی تولید کلی خودرو به 85 درصد رسیده است.
در سال 95، صنعت خودروسازی بیش از 946،000 دستگاه خودرو تولید کرده است که نشانگر رشد 38.7٪ نسبت به سال گذشته است. پس از این افزایش تولید خودرو ، شرکت های چند ملیتی شروع به جذب سرمایه گذاری در کشور کردند و به دنبال آن توافق هسته ای که در بهار سال 94 امضا شد ، مورد توجه صنعت خودروسازی ایران قرار گرفت.
خودروسازان ایرانی همکاری خود را با شرکتهای اروپایی مانند پژو ، سیتروئن و رنو دوباره برقرار کرده اند. در نتیجه ، صنعت خودروسازی تقریباً 151٪ رشد داشته است. علاوه بر این ، دو سال دیگر ، وزارت صنعت گواهینامه هایی را به تولیدکنندگان خارجی خودرو که مایل به افتتاح شعب فروش در ایران هستند ، اهدا کرد.
با این حال ، تولید وسایل نقلیه جدید در سال 97 در ایران به دلیل بحران ارزی و سایر فرآورده های تحریم ، اندکی کاهش یافته است. شرکت های خودروسازی بین المللی که در ایران اتومبیل هایی مانند پژو و رنو تولید می کنند ، تصمیم به متوقف کردن کار خود گرفتند زیرا مجازات های ایالات متحده نیز به هر شرکتی که با تهران تجارت کرد ، تحمیل شده است. تحریم های جدید منجر به تاخیر در تحویل خودرو و کمبود قطعات شد وقیمت خودروهای داخلی نیز متاثر از واردات این قطعات بود که به سرت افزایش یافت. ورود نظامی ها در عرصه خودرو خبر خوب دیگری است که می تواند این صنعت را تحولی ژرف بخشد و ایران را به پیشرفته ترین خودروسازی خاورمیانه تبدیل کند که می تواند نیاز بیشتر کشورهای همسایه را نیز تامین کند.
پراید ارزانترین خودروی تولید داخل کشور است و از این رو در دسترس اکثر ایرانیان طبقه متوسط است. این شرکت در سال 72 تحت مجوز Kia Motors از کره جنوبی وارد بازار ایران شد. امکان دسترسی، ارزان بودن قطعات و خودروی شهری به ویژه مناسب در کلانشهرها مهمترین عواملی است که پراید برای آن شناخته شده است.
در میان تورم اخیر در ایران به دلیل کاهش ارزش پول ملی - بحرانی که بخشی از آن مجدداً در مورد مجازات های آمریکا مقصر است - قیمت خودرو با یک نرخ بی سابقه افزایش یافته است. اما افزایش قیمت پراید خصوصاً برای طبقه متوسط و پایین جامعه بسیار سنگین است، زیرا به همان میزان قیمت لوازم جانبی هم بالا می رود از اوایل سال 97 قیمت ها در بازار آزاد با صعود 50 درصد افزایش یافت و به 430 میلیون ریال رسید. اما این یک خرید غیرممکن است زیرا خریداران مجبور هستند کالای واسطه ها و فروشندگان خودرو را جستجو کنند. اما قیمت پراید صفر در بازار بعد از گرانی حامل های انرژی رشدی صعودی را طی کرد و به بالای 50 میلیون تومان رسید.
افزایش قیمت پراید فقط یکی از بسیاری از خودروهای ایرانی است که شاهد جهش قیمت بوده اند. این موضوع باعث شده است تا نمایندگان مجلس برای بررسی ناکارآمدی ابزارهای قیمت گذاری وارد شوند.
پراید امروز استراتژیک ترین خودروی ایرانی است که طرفداران بسیاری دارد و با بهینه سازی و ایجاد مدل های بالاتر آن می توان طیف بیشتری از مردم را به استفاده از این خودرو ترغیب کرد.
